Tüm engellerine rağmen güçlü bir şekilde her operasyondan sağ çıkan ve sadece kadınlardan oluşan kimsenin bilmediği gizli bir tim ,Kalkan Timi... Eksiklikler sadece kusur bulanlardadır... Kendilerini vatana adamış, özel kuvvetler bünyesinde görev yapan Artun Agah ÖZÇELİK ve timi Börü... Kalpleri sadece vatan ve bayrak aşkı ile çarpan ruhların savaşına tanık olduğumuz bu hikayede sadece yüreği aydınlık ve merhametle dolu olanların kazanacağını unutmayın... Umut iyiliğin baş gösterdiği her yerde hiç bitmeden kalplerde filizlenmeye devam eder. Merhamet ise yüreğimizin aynasıdır.. Yüreği aydınlık dolu güçlü kadınlara ve merhametini bir kadına, bir çocuğa, bir hayvana gösterebilen yüreği merhamet dolu adamlara... Merhametinizi hak etmeyen herkese öfkenizi diri tutun... 🇹🇷 ARA, BUL, YOK ET...

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri'nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir'in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Sekiz yıl önce nikâh masasında terk edilen Alara Yıldız, o günden sonra kalbini kapattı. Çilli güzelliğinin ardında sakladığı acıyı, zamanla güce dönüştürdü. Şimdi, onu yarım bırakıp giden adam geri dönerse ne olur? Fakat karşısında eski Alara olmayacaktı, intikamını almaya kararlı güçlü bir kadın var. Ve belki de bu intikam, ona hiç ummadığı bir mutluluğu getirecek ya da aşkı daha ağır basacaktı?

Elzem, henüz on dört yaşında, asker olan babasının büyük bir yanlış anlama sonucu kendi yengesini terörist sanarak öldürdüğüne şahit oldu. Yengesine delicesine bağlı olan amcası, bu olaydan sonra hem abisine hem de onun ailesine düşman kesildi. Ve onları birer birer ortadan kaldırdı. Sadece Elzem hayatta kaldı. Kaçtı. Saklandı. Onu bulan yabancı bir adam, evlatlık alarak adını değiştirdi ve Londra'ya gönderdi. Yıllar geçti... Tehlikenin artık geçip gittiğine inanan Elzem, tam on yıl sonra geri döndü. Fakat bu kez tanımadığı biriyle karşılaştı: Kutay Ufuk. Üvey abisi. Ve bir sır daha: Amcası hâlâ yaşıyor... Ve hâlâ onun peşinde. Bu kez Elzem kurtulabilecek mi? Ama asıl soru şu: Elzem gerçekten Kutay'ı tanımıyor mu? Ve... Kutay aslında kimdi? *** Bazı anılar yıllarca susar... Ta ki doğru kişi karşına çıkana kadar. "Hatırlıyorum Kutay, müzik kutusunu bana veren çocuk sendin..."

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***

İntikamı için bir şirkete sızmaya çalışan Lizge'yi aslında onu çok daha önceden bekleyen ve daha öncesi olan Emir Mirza karşılayacaktır. Yollarının kesişmesi ikisine de bir seçenek sunarken,bu seçenek çok daha öncesinden belirlenmiştir. Lizge ve Emir'de bunu yeri geldiğinde öğrenecektir.🕯️🔗

(TAMAMLANDI.) Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız. O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi. ⏳ "Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça. "Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."

KİTAP BAŞLANGIÇ - 08.02.25 SON GÜNCELLEME -11.06.25 Her şeyin farkındaydı. Ama hiçbir şey bilmiyormuş gibi davranmak zorundaydı. Vildan Armevo, babasının borçları yüzünden bir boks ringinin ortasına atıldığında, karşısında Ateş Vargas vardı. O an, yalnızca bir maç değil, bir hayatın dönüm noktasıydı. Ya kazanacak ve Vargaslarla olan bağını tamamen koparıp kendi yoluna devam edecekti Ya da kaybedip onların gelini olacaktı. Peki, Vildan gerçekten Vildan mıydı? Yoksa geçmişinde sakladığı bambaşka bir kimliği mi vardı? Yeşim Armevo'nun katili kimdi? Rauf Aslan gerçekten yardım mı ediyordu, yoksa ardında başka bir şeymi vardı? "Teslim ol" ama bu bir son değildi. Belki de şimdi başlıyordu her şey. Kan, aşk, ihanet ve sırlarla örülü bu hikâyede hiçbir karakter göründüğü gibi değil. Ve hiçbir gerçek tek başına ayakta kalamaz. Tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür. Gerçek kişilerle ilgisi yoktur.