Ben onun gülüşüne ölüyordum, o benim ölüşüme gülüyordu. Farklıydık.. [Olay tamamen gerçektir.]

Burası neresiydi? İlk kez görmüştüm bu Odayı! neden her tarafım da kablolar var ki? Neden her yerim tutulmuş en son ne olmuştu? KAÇMIŞTIM sahi ben kaçmıştım peki o adamlar annem o nerdeydi şimdi? O gitmişti evet doğru o da kaçmıştı bensiz. İçerdeki seste kim acaba geri yatsam bu kim bu çocuk sahi en son Amerika'ya gelmiştim Aman Allah'ım yoksa kaçırıldım mı belkide böbreklerimi çaldılar zaten bu kablolar ne için olabilir ki! Ama kaçırılmış olsam saray gibi odada ne işim var ah belkide böbreklerimi iyi para ettiği içindir çok aptalım daha fazla dayanamayıp; " selam hiç uyanmıycaksın sanmıştım " dedi Çocuğun türkçesinemi şaşırsam dediklerinemi bilemedim o heyecanla "Ne zamandan beri uyuyorum" diyebildim "tam 9 ay 3 saattir uyuyorsun" dedi aman Allah'ım ne olmuştu böyle.. Umudun içindeki umutsuzluk.. büyük bir Aşk hikayesi..

Her şey,bir erkeğin hapşırmasıyla ve benim"Çok yaşa!"diye bağırmamla başladı...

Annemin "sözde" babamla evlenip bana bir üvey kardeş kazandırmalarından sonra ikimizi bir yaz kampına göndermeleri. Normal şartlarda çok normal olması beklenen bir yaz kampının normal şartlarda gerçek kardeş gibi olduğumuz üvey kardeşimin anormal bir şekilde değişiminden sonra çok da normal geçmeyen bir kamp hikayesi.

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.