Birlikte yaşamaya başlayanlar, birlikte ölürler. Asena; geçmişi kayıplarla dolu, hayata tutunmayı bırakmış genç bir ressam. Kutay; korkuyla anılan, sert kurallarla yaşayan bir adam. Birbirlerinin karanlığına adım attıkları anda, hiçbir şey yerli yerinde kalmaz. Mafyalar, düşmanlar, itaatkârlar, tehditkârlar, zorunlu ilişkiler, kan davaları, sırlar, oyunlar, dövüşler ve muhteşem tablolar... Asena, kaçırıldığı adamı esir alacak kadar cesur; Kutay ise geçmişini öğrendiği kadına ilk görüşte âşık olacak kadar delidir. Soylarının bıraktığı kan izleri, sırlar ve yanan şehirlerin ortasında tek sığınakları birbirleri olur. Bir aşk ne kadar büyükse, bedeli o kadar ağırdır. * "Silahımı çeneme yasladığında kehribar gözlerine bakarken bu kız beni öldürür dedim içimden. Çünkü o an âşık oldum. Âşık olmak benim için ölmek demekti. Ben yenilmez bir adamken hayatımda ilk defa, tek bir bakışta yenildim." "Gökyüzü daha parlak, deniz daha berrak, insanlar daha katlanılası. Çünkü artık sen varsın..."

Gerçeklerin yalanları arasında ilerleyebilir misin? Asıl yalan sensen ilerlersin. Bir hayata binlerce kaçış sığdırdıktan sonra kocaman çukura düşersen bocalarsın. Ne olduğunu bilmediğim kaosun tam içine düştüğümde içimde bir mum, elimde bir ölüm vardı. Kimdim, neydim, neredendim önemi olmadığı için bu çukurda bocalamam normaldi. Baktım, gördüm, fark ettim, anladım. Bocaladığım yeri tanıdım. Ve sonra en iyi bildiğim şeyi yaptım; gücüm olan öfkemle birlikte büyük oynadım. Çünkü hayatımda hiç küçük oynamamıştım. Ben bir katil, ben bir maktul ve ben o kanlı olay yeriyim. Sense bu hikayenin en masumusun. Kendini buna inandır. Ve unutma; kendini inandırmazsan kimseyi inandıramazsın. ♜ 'Tarih tekerrür eder, hem de en kanlı haliyle.'

Kafayı video oyunları ve kitapları ile bozmuş asosyallik kraliçesi Lena için tek bir çare kalmıştı;görücü usulü! ||texting ağırlıklı düz yazı

Kehanetlere inanır mısınız? Ya da aşka? "Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır." Der Orhan Pamuk. İşte bu yönüyle aşk, kehanetten ayrılır. Önceden bilemezsiniz aşık olacağınızı. Sezemezsiniz. Seçemezsiniz. Bir parçam haline gelen tarot kartlarım bile aksini söylerken kalbim delicesine onu istedi. Kapıldım rüzgarına. Savruldum ayazında. İşte o gün anladım. Aşk denilen illet, tüm kehanetleri önünde diz çöktürecek bir kudrete sahipti.

Amerika'da resim öğretmenliği yapan Asrın, yıllardır görüşmediği dedesinden bir telefon alır ve doğduğu topraklara Mardin'e gider. Peşindeki beladan kaçıp bir haftalığına tatil yapmak isteyen genç kadın onun için verilen hükümden habersizdir. "Nasıl buldun beni?" "Burası Mardin." Dedi. Sesi buram buram kibir kokuyordu. Aynı kibirle attı adımlarını. "Burada her yol bana çıkar." +18 İçerik mevcut

"Geleceğini düşünmedim" dedi .Gözlerimin en derinine bakarak. Gözlerimi kaçırmak istedim girdap gibi içine çekiyordu, o gittikten sonra onu asla affetmeyeceğimi hep söyledim. Ama karşısındayken gözlerinin içine bakarak tek bir duygu belirdi: kırgınlık. Hiç affetmemek mi kolaydı? Yoksa kırık bir kalp mi?

Kadın 14 yaşındaydı adam 21, imkansız bir aşk gibi görünen ama zamanla imkansızlığı yitiren saf sevginin olduğu bir çift. Leyla 3 yıl boyunca Poyraz a plotonik aşıktır. Ama poyraz onu kız kardeşinden ayırmaz Leyla en son dayanamayıp 17 yaşındayken abisi dediği adama açılır, poyraz onu kardeşi gibi gördüğü için Leyla'yı reddeder. Leyla o günden sonra başka bir şehire okumak için gider. sekiz yıl boyunca birbirlerini hiç görmezler. Tâki yağmurlu bir günde karşılaşan'a kadar. Bu onların son karşılaşması olmaz. Leyla'nın abisi murat ve poyraz yakın arkadaştır. İkisi de aynı timde görev yapar. Leyla poyraz ın komutanlığını yaptığı time teğmen olarak, babasının zoruyla geri döner.

"Ki ben artık herşeyini kaybetmiş bir kızdım. Her bir yanım kimsesizdi. Ailem gitmişti benim. Ve bizi ayıran ölümdü. Ölümün çaresi yoktu ki." Liya bir gün dayısıyla kavga eder ve tek sığınağı olan mezarlığa,ailesinin yanına gider. Oradan ayrılırken bir şehit mezarı görür. Abisinin de asker olmak istediğini hatırlar ve gözleri dolar. Elinde kalan çiçekleri o mezara bırakır. O sırada ise yüzbaşı ve tüm tim onu izlemektedir. "Bu kız kim ve neden kardeşimin mezarının üstüne çiçek bırakıyor."der Yüzbaşı. Yüzbaşının hiç akrabası yoktur. Kıza baktığında birşeyler anımasamaya çalışır fakat olmaz. Birkaç yıl önce işkenceye uğradığı için hafıza kaybı yaşamaktadır. Liya ve Yüzbaşının geçmişi bir tarafta dururken gelişen tatsız bir olay onları tanıştırır. Hoşgeldiniz benim biricik dünyama. Dünyamıza...

Açelya Demir ve Gökhan Duman röportajları esnasında farkında olmadan aynı bilekliği takarlar. Magazin dünyası ikilinin haberleri ile çalkalanırken ünlü Galatasaray futbolcusu Gökhan ünlü Beşiktaş voleybolcusu Açelya'ya bir mesaj atar ve olaylar başlar. gokhanduman: Bileklik haberlerini gördün mü? gokhanduman: Çok saçma değil mi? Tamamlandı. 💞

"Çok merak ediyorum Gazel?" Diye mırıldandım sert çıkarmaya çalıştığım bir sesle. Gazel'in yumrukları yavaşladı. Bir süre bekledi ama sonra bana döndü. Acı kahveleri yüzümü incelemeye başladığında benim gözüme ilk çarpan göğsünde, tam kalbinin üzerinde olan ize takıldı ve aklımda bir söz canlandı. Yüreğinde iz taşıyan. Kadının söylediği bu söz geldi aklıma, düşünceler taşmak için yer aradı ama şu anki acım daha baskın geldi. "Neyi?" Diye sordu Gazel. Aklımdaki düşünceleri bir kenara atıp birkaç adımda Gazel'e yaklaştım ve tam karşısında dimdik durdum. Boy farkımız yüzünden başımı kaldırmak zorunda kaldım. Acı kahveleri, elalarımla buluştuğunda benim gözlerim dolmaya başlamıştı. Onunkiler ise cansız bir nesneye bakarmış gibi hissizdi. "Senin gibi aşağılık bir adam, nasıl olurda o çocuklara yemek verip, gülümseyebilir." Gözlerimdeki göz yaşları akmak için çabaladı. Kalbimin külleri tekrar yakıldı ve küller daha da çoğaldı. "Tek vicdansızlığın benim kardeşime miydi?" Dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Gerçekten tek vicdansızlığı benim kardeşime miydi? Ne yapmıştı benim Umut'um ona? Neden kıymıştı benim aileme? Gözlerimdeki yaşlara daha fazla tutamadım ve göz yaşları yanaklarımdan süzülerek akmaya başladı. Ben aylar sonra ilk göz yaşımı Umut'un yanında değil, onun katilinin önünde döktüm.