Namütenahi Mahallesi var. Her çocuğun anılarını bitiktirebileceği kadar geniş sokakları, her gencin aşkını saklayabileceği kadar sakin sokakları, her büyüğün akşam çay içmeye çıkabileceği kadar güzel sokakları var. E her mahallenin bir manavı, bir bakkalı, bir berberi - kuaförü, terzisi ve daha birçok esnafı olabilir. Hele de bizim mahallemiz gibi sakin ve can dostlarını biriktirebileceğin bir mahalle ise. Çocukların şen kahkalarının eşliğinde gençlerin dertleriyle beraber bir daha büyüyen aileler var bu mahallede. Feride'nin aldığı kararların sonucunda yaşadıkları... Mercan'ın bilmediği sularda yüzerken tökezlediği anları... Sinan'ın anlatamadıkları yüzünden öfkeyle yaptıkları... Sokak köşelerinde yaşanan ama hiç kimseye söylenemeyen sevdaların olduğu mahallemize hoş geldiniz. Belki istediğiniz gibi bir hikaye olamayabiliriz. Belki de tam aradığınız gibiyizdir. Bilemeyiz. Ama biz davetimizi yapalım.. Davetimize cevap vermek size kalır. Hadi daha fazla beklemeyin ve gelin bizim mahallemize.

Karadeniz'in mahalle sıcaklığı uğruna yanan odunlardı onlar. Erkekleri kütük, kadınları daldı. İnadı kemer diye bellerine bağlamış, gücü zırh diye kuşananlardı. Sadece sevdiklerine karşı çıplak kalmayı kabullenmiş kalplerdi. ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! ¡! Platonik teşhisi konulmuş bir kızın, virüsü olan adamla tedavi sürecidiydi bu satırlar. Her bir kelime hap tanesiydi sevmeye muhtaç gönüller için. Ben mi? Bende bu hikaye isimli hastanenin doktoruydum işte. Randevuya gerek yok, kapıyı çalıp girmeniz yeterli... *Argo içerir!

Deli miydim ben? Hayır, sadece aşıktım... Kim ne derse desin, hakkımda ne düşünürse düşünsün umrumda değil. En yakın arkadaşımın ağabeyine tutulmuş ve defalarca kez görmezden gelinmiştim! Bu kez değil, bu kez beni görmezden gelmesi için bütün yollarını kapatarak yoluna çıkmıştım. Mahalledekiler 'Deli bu, yaklaşmayın!' dediğinde benim gerçekten deli olduğumu düşünmüş olmalı ki bana yaklaşmıyordu. Bilemem ama asla peşinden ayrılmadığım adamı kendime aşık etmek için elimden geleni yapacaktım. Bu yüzden buradaydım işte, tam karşısında. Henüz görmemişti beni. Koskoca amfide farketmesi biraz zaman alacaktı tabii. Belki de hiç anlamazdı, sonuçta yüzüme doğru düzgün baktığı yoktu. Bu okulu ve bölümü sırf onun için yazmış, sonra da ders hocam olarak onu seçmiştim. Uzun boyu, geniş omuzları, devamlı olarak gittiği spor salonu dolayısıyla kaslı olduğu her halinden belli olan vücudu ve o koyu kahve gözleri... Bu adam benim kaderimdi. Hissediyordum. Sınıfta kısa bir an göz gezdirmek amaçlı başını kaldırdığı sırada heyecanla yerimde dikleştim. Gözlüğümü elimle hafifçe düzelterek beni görmesini bekledim. Herkesin üzerinde saliselik dolanan bakışları beni bulduğunda nefesimi tutmuştum ki başkasına baktı. Sonrasında elindeki kitapları masasına bıraktı. Beni yine görmemişti! KAÇAK SAVAŞ isimli ilk kitaptır.

Durulanmalıyız" dedi kadın, olanca bilmişliğiyle. Tanıdık yenilgilere bulanmış sesiyle karşılık verdi genç adam: Nasıl? Törenin hüküm sürdüğü topraklarda, berdel yoluyla başlayan bir evlilik... Sırf sevdikleri insanlara zarar gelmesin diye kendi hayatlarını feda etmeyi göze alan iki koca yürek. Gelin hep beraber bu iki gencin hikayelerine ortak olalım... 22:08:2018 #Romantizim 3. sırada #berdel 3.sırada #töre 3.sırada 29:08:2018 #Romantizim 1.sırada #gençkızedebiyatı 38.sırada #töre 3.sırada 31:08:2018 #Romantizim 1.sırada

Genel Kurgu içinde ilk 100. °(Sürekli değişiyor.) Gücünü yörenin gerçeklerinden alan ve uzak geçmişin kokusunu taşıyan bir töre...Hızla değiştirilen kızlar.. Ben hiçbir zaman o kızlar gibi olmamıştım. Şuana kadar Töre denen saçmalığa hiç boyun eğmemiştim. Normal insanlar gibi yaşamak istemiştim. Sevdiğim adamla evlenmek, huzurlu bir hayat sürmek.. Tek istediklerim bunlardı ve bana bunları çok görmüşlerdi. O giymeyi çok istediğim gelinliği bana kefen yapmışlardı. ╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮╰╮ Derin bir nefes alıp göz yaşlarımı geri yolladım. Bunu yapmak zorundayım. Abim için.. Sırf o yaşasın mutlu bir hayat sürsün diye ben kendi hayatımı feda etmek zorundayım. İstemiyorum.. O kendini bir halt sanan ağa bozuntusuyla evlemek istemiyorum. "Tamam. Kabul ediyorum. Yapma, indir silahını. " Gözümden akan bir damla yaş yanağımdan geçip yere düşerken gözlerimi gözlerinden ayırmadım. Ona karşı duyduğum tek şey saf nefretti ve öyle kalacaktı. Kendi kardeşini bile öldürebilecek kapasitede sosyopat tipli pislik beni seçmişti. Neden bilmiyorum ama lanet olası onca kızın içinde beni seçmişti. Herşeyden, herkesten nefret ediyorum. Hiçbirşey yapmayan anne ve babamdanda.. Lanet olsun sana, töre! § Tüm haklar Aysiranin minik kalbinde saklıdır. ∞ § Genel Kurgu = 22.12.2017/ = 92 Psikopat = 31.01.2019/ = 59 Psikopat = 06.02.2019/ =36 = 29.03.2019 #19 =24.07.2019 #1 Sosyopat= 12.05.2020 #1

Madem ki vakit akşam, suskun kalemimin can dostu kağıta içini dökme vakti. *7 temmuz 2017* * 9 ekim 2017*

Siyah bir tablo. Gri'ye hasret siyah bir tabloyum, tam 3 yıldır. Gülümsemeyi bile kendine yakıştıramayan o simsiyah kız. Peşimde bir piskopat, her an ölüme sarılabilecek uzaklıktayım. Herkesten uzakta, kapkara bir noktayım. Fakat beni kaygıya düşüren ne ölümün sıcak kolları, ne yalnız oluşum. Beni kaygıya düşüren annem.. Beni kaygıya düşüren, 3 yıldır yüzümde ufak bir umut görmek için gözlerime bakan babam.. Noktaya benzeyen bir gri var en derinlerimde, annemden kalan. O nokta belki bir gün büyür diye bu direnişim. Direniş yolumda karşılaştım onunla. Gri Adamla. Yavaş yavaş kalbime işleyen, işledikçe beni siyahtan uzaklaştıran. Bana griyi getiren adam. Siyah Kadının, Gri Adamı. SİYAH'IN GRİ'Sİ ZEYNEP KÜÇÜK

"Her Dem olmuş yürekler, Birbirine söz vermiş gönüller, Kulak duymasa da Duymaz mı kalpler" Kendinden emin bir şekilde attığı adımın hesabını soruyordu. Kendine! Bunu kendime yapabilir miyim? Peki ya ona? Hiç sesini duymadan kavuşmayı beklediğim yarimi görmezden gelip yüzünü bile görmediğim başka bir insanla sırf Allah rızası için evlenebilir miyim? "Karşımda gördüğüm kişiye hayran bir şekilde bakarken istemsiz olarak başım önüme eğildi. İçimden sonsuz kere şükür ettikten sonra kafamı kaldırdım. Tebessüm ederek bana bakmayan gözler beni kendine aşık etmeyi çoktan başarmıştı..." Ubeydullah'ın hikayesi... 25.04.18 Kapak için, @bikudusgecesi'ne cok teşekkür ederim. Sprituel içinde; #91. ^21.03.18 #86. ^22.03.18 #68. ^25.03.18

ZAM"AN" ilahi aşk zamanıydı.. Vakit bir gündüz vaktiydi. Gönlümden dökülenler.. * "Bu sen misin gerçekten?" Diye sordum korka korka emin olmak istercesine, "Evet benim" dedi sadece ve kendinden emin bir şekilde kafasını önüne eğerek arkasını döndü. Tam gitmek icin adım atmıştı ki: "Çok şükür Allah'ım" dedim. Onunla ne kadar da çok konuştuğumu hissettim. Kafamı önüme eğerek "Allah daim etsin" dedim ve içeriye geçtim. Aklım zihnim onunla meşguldü. Kafamı başka hiçbir yere veremiyordum. Bu kalbim de neden böyle atıyordu. Yıllar sonra nasıl olmuştu... Zaman nasıl geçmişti. Üzerimde mahcubiyet gezerken, kalbimin dışında atmasına ne ad verilirdi ki? Başlama tarihi: 11.01.18 Bitirme tarihi: 11.05.18 -Spirituel içinde: #99. ^15.01.18 #91. ^03.02.18 #83. ^07.02.18 #42. ^09.02.18 #31. ^13.03.18 #29. ^17.03.18 #26. ^07.04.18 #13. ^13.04.18 # 9. ^22.04.18

"Kızım salak mısın sen? Aşığım lan ben sana." Gözyaşları içinde kalan ela gözlerini açarak bana şaşkınca bakarken, en son söylediği cümleye dayanarak umutlarım artıyordu. O da beni seviyor olamazdı, değil mi? "Ge-gerçekten mi ?" Heyecanlı sesiyle konuşurken, ben de ondan farksızdım. "Gerçekten." dediğimde tam ona doğru eğilecektim ki, benden önce davranıp uzanarak dudaklarını dudaklarıma hafifçe bastırdı. Kalbim yerinden çıkacak gibi olurken, kollarımı sırtına sararak mümkünmüş gibi daha da bastırdım onu kendime, o da kollarını boynuma sardı. Dudaklarımız birbirine daha da sıkı kenetlenirken, aklımda tek bir şey vardı. Ben bu kıza ölümüne aşıktım. &