Odaya girdi.Oda rengarenk dizayn edilmişti ama genel havası hoşuna gitmişti.Kapının hemen yanındaki kıyafet dolabına yöneldi.Oda bu kadar geniş olmasına rağmen dolap neden kapının dibinde diye düşündü.Üstündeki gömleği çıkardı.Karşısındaki aynaya bakmaktan kendini alamadı.Bayağı bir zamandır spor yapamadığı için içerlemişti ama vücudu hala iyi görünüyordu.Dolabı açıp bir şeyler bakarken aniden kapı açıldı.Açılır açılmaz adamın biri üstüne düşmüştü.Düşmenin etkisi ile gözlerini refleks olarak kapatmıştı ama açtığında karşılaştığı ela gözler daha önce hiç görmediği kadar güzel ve masum bakıyordu. ... Hikayeden bir kesit. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar

Çeviren : Kkamjong~ TANITIM Karakterler : Sehun, Kai, Tao, Kyungsoo, Suho, Luhan ve diğerleri Sehun ve Kai gençlik yıllarından beri en yakın arkadaşlardı. Basit bir ilk izlenimi anlatmak gerekirse, Sehun'un Kai'yi suçlu zannetmesi, Kai'in onu aramasına sebep oldu. Açıkça o kişi Kai değildi. Kaçınılmaz ilk buluşmaları gelecekte bir şeyler için söz vermeye pencere açtı. Uzun yıllar beraber zaman geçirdikten sonra, Kai sonunda diğerinden ayrı kalamayacağını kabul etti ki diğeri içinde durum aynıydı. Böylece, 20 yaşındaki Sehun, 23 yaşında olan Kai'yle evlenmeyi kabul etti. Ancak, evlilikleri birbirlerine duydukları aşkın yeterince doğru olduğunu kanıtlayacak kadar uzun sürmedi. 6 yıl sonra, Kai'in yolunu ona eski aşkını acı bir şekilde hatırlatan bir çocukla kesişti. Yuki'nin babasının gerçek kimliğini öğrenmek için çok kararlıydı. 6 dayanılmaz yıldır Sehun'un geri dönmesini bekliyordu. Yuki'nin bunun ilk anahtarı olduğunu biliyordu. Bu yüzden, o ya da bu yolla avantaj elde etmek için azimliydi. Çoktan Sehun'un onu hiçbir şekilde reddemeyeceği bir plan hazırlamıştı bile.

Uyarı: BL (Boys Love) türüne ait bir hikayedir.

NOT: Yaoi bir hikayedir. Bu tür hikayelerden rahatsız oluyorsanız okumamanızı tavsiye ederim. Smut yazmayı düşünmüyorum ama Smut'ımsı sahneler var :3 Ayrıca bu hikaye için bana ilham veren Ilgın Erkan'a teşekkür ederim. Byun Baekhyun: Lise 2'ye gidiyor, mutlu bir yaşantıya ve 4 kişilik bir arkadaş grubuna sahip. Chanyeol'e koşulsuz, şartsız aşık. Park Chanyeol: Lise 3'e gidiyor. Popüler, zengin, arzulanan, temiz kalpli ve kendine sırılsıklam aşık olan Baekhyun'dan bir haber. Kim Minseok (Xiumin): Çin asıllı, Lay'in Chanyeol'le çıktığını öğrendiği ana kadar hayata pembe çerçevelerden bakan bir genç. Lise 4'e gitmesine rağmen bir çocuk kadar kırılgan. Zhang Yixing (Lay): Lise 3'de, saf, masum ve alçakgönüllü bir çocuk gibi gözükse de aslında kibirli, asi ve zorba biridir. Hatta üst sınıftakiler bile ondan korkuyor. Kim Jongdae (Chen): Komik, hayat dolu ve sevecen biri. Tıpkı Xiumin gibi Kore'ye alışabilmek için takma bir isim kullanıyor. Baekhyun ile aynı yaşta ve Suho'yla çıkıyor. Kim Joonmyeon (Suho): Xiumin'le aynı yaşta, okul başkanı, sorumlu ve olgun gibi dursa da Chen'in yanında sevgiye aç, küçük bir çocuk.

Neden bu iğrenç dünyada bütün acıları yaşamak zorundayım? Oradan bakınca çok mu güçlü görünüyorum? Ancak ben ölmek üzereyim tükeniyorum…

Hayatımın belki de en boktan gününü geçirmiştim. İşten atılıp, kız arkadaşım tarafından terk edildim. En kötüsü de cebimde beş kuruş olmadan gecenin karanlığında, elimde küçük bir şemsiye ile bir yandan hayatıma lanet edip, bir yandan da ne yapmam gerektiğini düşünerek yürümeye devam ediyordum. Her zamanki yolumdan sapıp, kestirme olan ara sokaklardan birine girdiğimde ise; Birden onu gördüm. Siyah takım elbisesi darmadağın olmuş, ellerinde ve yüzünde kesikler vardı. Sanırım kavga etmiş olmalıydı. Etrafta hiç kimse yoktu, tamamen yalnızdık. Onu görmezden gelip yoluma devam etmeyi düşünüyordum. Zaten hayatımın en boktan gününü geçirmiştim, bir de bu herifle uğraşamazdım. Çünkü benim yerimde kim olsaydı eminim ki kavga etmiş, yüzünde ve ellerinde çeşitli kesikler bulunan böyle bir herife bulaşmak istemezdi. Ben bunları düşünürken o ise gözlerini kapatmış yağmurun sesini dinliyor gibiydi. Onu görmezden gelip yoluma devam etmeyi düşündüm fakat nedense kendimi birden onun yanında buldum. Omuzuna dokunup -: İyi misiniz? Yürüyebilecek misiniz? O ise kapalı olan gözlerini hafifçe aralamış bana bakıyordu. Gözleri masmaviydi ve gece olmasına rağmen gözlerinin rengi belli oluyordu. Dudaklarını araladı ve bana -: Harikayım. Dedi. Bunu söylerken bir yandan da öksürüyordu. İster istemez gülümsemiştim. ''Peh harikaymış'' Dedim kendi kendime. Düşüncelerime ara verip bir yandan belinden destek alarak onu evime götürmek üzere yola koyuluyor, bir yandan da yeni bir iş bulup hayatımı eski düzenine sokmam gerektiğini düşünüyordum. Fakat nereden bilebilirdim? Bu dayak yemiş herifin hayatımı tamamen altüst edeceğini.

''Seni Seviyorum.'' ''Seni Özlüyorum.'' ''Seni İstiyorum.'' Derler ki,bazı aşklar hiç bitmezmiş.Bir taraf gitse bile öbür taraf onu sevmeye devam edermiş. Derler ki,seven hiç aldatmazmış.Sadece sevdiği kişiyi görürmüş gözleri başkalarını istemezmiş. Ve yine der bazıları,aşk ağlatırmış.Canını yakar,sahip olduğun her şeyi tek tek alırmış. İnsanlar hep bir şeyler söyler.Sürekli,hiç durmadan. Peki gerçekten doğru mudur dedikleri? Gerçekten var mıdır sonsuz aşk evrende? Peki ya hiç ağlamayan aşık? Yoktur. Aşk,acı verir. Aşk,yasak bir meyve gibidir,zamanı geldiğinde öldürür.

"Kelimelere ihtiyacım olmadı, sevdiğimi anlatırken.." -Sen konuşabiliyor muydun? +Konuşamıyorum mu sanıyordun.. Çin'den ailesi tarafından Luhan Kore'ye gönderilirse ne olur? Bir de Korece bilmiyorsa.. Bir cafe, bubble tea ve tesadüfler..