Liseli bir genç kızın içindeki vampirle verdiği savaşın yazılara dökülmüş hali...

İmkansız Aşkların Zamansız Maceraları... A' sıl R' ekabet Y' aşamdaki A' cıdır --- © Tüm hakları saklıdır. 29/07/2014

2 kelime,10 harf... Onun olabilmem için bu yeterliydi.

Lisenin ilk gunu sınıfa ilk girdiğimde herkes sırasına oturmuş hocanin gelmesini bekliyorlardi. En arkadaki bos sirayi gordum ve direk oraya gittim. Yanimdaki arkadasim Diyarbakirliydi. Hoca her bisey sordugunda o cevap verirken bende alttan ona pandik atiyordum ve birden zipliyordu. Hoca niye zipliyosun dediğinde de bilmiyorum diyordu. Tenefus zamani gelmisti ama kimse hic bisey yapmiyordu herkes telefonuna bakiyordu. O kadar sessizdiki sanki herkes porno izliyordu. Bende daha fazla dayanamadim ve gencler bune lan herkes telefonunda porno izlemeyi biraksinda biraz kaynasalim dedim ve herkes birden yanima geldi ve kaynastik .

Anne'den üvey bir erkek kardeş. Sexsi bir kardeş. Ya sapık ve hedefi sizseniz. Sizi etkisi altına alabilir mi? Onun büyüsüne bırakacak mısınız kendinizi? Yoksa üvey kardeş ilişkisimi yapacaksınız? Peki Arya sapık üvey kardeşine karşılık vercek mi?

01.12.2015 Yankı Sonat, sıradan bir kızdı. Mükemmel değildi, hiçbir zaman olmamıştı. Yankı'ya göre hayat toz pembe bir masal sayılmasa da o hep kalbinin ilkelerine göre hareket etmiş ve sert bir rüzgara kapılmıştı. Belki de sadece böyle olsun istemişti. Çünkü o yalnızdı, daima hor görülmüş ve birileri tarafından kırılmıştı. Yaşama tutunmak için tırnaklarını geçirdiği duygular onu bambaşka limanlara savurduğundaysa Yankı, hayatına dokunan ve gerçeklerini tepetaklak eden biriyle alabora olma riskine rağmen değişmek istemişti. Değişmişti de. O artık eskisi gibi iyi kalpli değildi. Uğruna göze aldığı her şey, sevdiği adamın günahıyla katrana bulanmış ve Yankı'yı siyaha adamıştı. Oysa bilmediği bir şey vardı: Tüm renkler, gökkuşağının karanlık yüzündeydi ve onun siyahı sahteydi. Hayatı gibi. Bora Aren Ateş de kötü bir adam değildi. Esip gürlemeyi, kırıp geçmeyi hiç sevmemişti. O geçmişinden kaçmaya çalışırken kaybolmuştu yalnızca. Gülmek istediğinde ağlatılmış, yaşamak istediği her an biraz daha öldürülmüştü. Zamanla çığlıklarını duyan olmadığını fark ettiğindeyse o da kalbini sağırlaştırmıştı herkese. Çocukken annesinin daima iyi biri olması gerektiği hakkındaki nasihatlerinden başka hiçbir şeyi yoktu belki ama o, tüm yaşadıklarından sonra iyi biri olamayacağına inanmayı seçmişti. İntikam almak istemişti. Kendi kalbine bile kulak tıkayıp almıştı intikamını aslında. Ancak sandığı gibi mutlu olamamıştı. Çünkü o nefretinin ucuyla tutuşturduğu kıza çoktan aşık olmuştu. Bunu anladığındaysa onu çoktan kaybetmişti. * Paletlerdeki tüm renkler siyah artık. Yankı'nın istediği, Bora'nın kirlettiği gibi. Onların artık bir rengi yok. Belki de sonunda renkler bile onları terk etti. O halde, şimdi sıra ölmelerde. * "O ve ben vardık. O gitti. Ve biz yarım kaldık."

Küçük bir kasaba da kasabanın güzeli olarak tanınan Esra, görücü usulü evlendirilecekti. Evleneceği kişinin, sert sinirli ve hiç kimseye benzemeyen tarafını tanıyacak ve ona geri dönülmez bir şekilde âşık olacaktı. Yusuf ve Esra herkesten, hepsinden farklıydı... •••• *©Tüm telif hakları EPSİLON yayınevine aittir. *Bu kitap, 18 NİSAN 2016 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır. *Romantizm popüler arasında on beş kere, birinci sıraya yükseldi.

bir meteormu çarptı bana :)

® Hikayenin tüm hakları saklıdır! En kötüsüde kendi içinde siyah olanmış. Siz hiç yeşilin rengini duydunuz mu? İstesenizde duyamazsınız! Yeşilin rengi mi olurmuş? Yeşil zaten bir renktir. Asıl mesele yeşilin rengini görebilmektedir...