- Dobrze - mówi Julia, widocznie zadowolona z tego, że ich dwójka siedzi niekomfortowo i nie są w stanie na siebie spojrzeć. - Teraz, mam jeszcze jedno pytanie, zanim możecie iść. Co zrobicie, jeśli eksperyment zrujnuje waszą przyjaźń? - Powiedzieliśmy, że zostaniemy przyjaciółmi bez względu na wszystko - mówi gładko Harry, jego podbródek jest uniesiony. - To dlatego w to wchodzimy - zgadza się Louis. - Bez względu na wszystko zostajemy przyjaciółmi. Julia unosi idealnie wydepilowaną brew. - Wszystko fajnie i w ogóle, ale mam nadzieję, że zdajecie sobie sprawę z tego, że pod koniec wasze emocje nie będą wiedziały, że to eksperyment. Jeśli jeden z was zakocha się w drugim i okaże się, że te uczucia nie są odwzajemnione, nie będziecie się w stanie z tego śmiać jak z społecznego eksperymentu. Nie mówię, że nie powinniście tego robić, po prostu mam nadzieję, że bierzecie pod uwagę wszystkie możliwe zakończenia. AU: Dwójka najlepszych przyjaciół próbuje się z sobą spotykać przez 40 dni. Ma to być zabawą, póki emocje wszystkiego nie komplikują. tłumaczenie od purpledaisy Kontynuacja: Never Slows Down (od 18.05)

Harry i Louis kłócą się. Nieustannie skaczą sobie do gardeł, kłócą się tak, że czasem nawet ich pięcioletnia córka nie jest w stanie ich powstrzymać. Są bliscy rozwodu, ale niespodziewana ciąża może uratować ich małżeństwo. TŁUMACZONE Z ANGIELSKIEGO Wszelkie prawa należą do @heartfullofharry

"Posprzątałeś stół?" Harry spytał Louisa, kiedy Rose przestała mówić, teraz zajęta tym, żeby się przekonać czy mogła dosięgnąć i dotknąć włosów Harry'ego z miejsca, gdzie siedziała. Gdy Louis przytaknął, Harry zmarszczył brwi. "Nie musiałeś tego robić. Ty jesteś tutaj moim gościem, poradziłbym sobie z tym później." Louis tylko z łatwością się uśmiechnął, poprawiając Rose na swoich kolanach, by mogła być lepiej zwrócona twarzą w stronę Harry'ego. Zdołała pociągnąć go za kosmyk falowanych włosów i wydała z siebie okrzyk zwycięstwa, na co Louis i Harry uśmiechnęli się. "Nie mam nic przeciwko." Louis wymamrotał do Harry'ego, chociaż patrzył się na Rose. "Ta tutaj wydawała się bardzo podekscytowana, by z tobą porozmawiać." I okej. Harry nie mógł nic poradzić, tylko pomyślał jak tak nagle to wszystko było takie rodzinne. [harry jest fotografem, który próbuje odnaleźć swoje miejsce. louis jest samotnym ojcem z uśmiechem, który jest jak dom.] Oryginał: https://archiveofourown.org/works/5439464 Okładkę wykonała @Darrrow

Po osłabiającej operacji były pianista koncertowy, Harry Styles nie może pogodzić się ze swoją nową rzeczywistością. Pozbawiony możliwości dawania wysokiej jakości występów, nie czuje już nic, prócz zainteresowania baristą w swojej ulubionej kawiarni, mężczyzną, który wydaje się zupełnie nie pasować do tej pracy i którego błękitne oczy skrywają ten sam ból, z którym Harry mierzy się na co dzień. Kiedy los sprawia, że stają się dla siebie kimś więcej niż zwykłymi znajomymi, Harry jest zmuszony do pokonania słabości swojej kondycji i zawziętej dumy. Louis chce go kochać, ale Harry nie potrafi tego zaakceptować, bo nie akceptuje siebie. Poza tym, on nigdy nie kochał. Nie wie jak. Chce tylko móc znowu grać na swoim fortepianie jak wcześniej, to daje mu poczucie bezpieczeństwa. Klawiszami kontroluje rytm swojego serca i przenosi się w świat muzyki. Miłość jest zbyt ryzykowna. Dlaczego miałby korzystać z tej szansy? Okładka: Darrrow Oryginał: @Throwthemflowers / AO3

Louis Tomlinson; syn komendanta, który zdecydowanie nie radzi sobie z życiem, o wychowaniu syna już nawet nie wspominając. Jest też i on- Harry Styles, policjant, który jest dla Louisa jedyną deską ratunku w pomocy z wyrwania się z domu alkoholika. Tw; alkoholizm, przemoc domowa.