"မောင်တွေးမိလား...စိန်ပန်းလေးတွေကလေ... တစ်ပွင့်တည်းဆိုလည်း မလှဘူး... အခိုင်လိုက်ပွင့်မှ လှတာ....နောက်ပြီး.... ရနံ့လည်း မရှိဘူး...ရနံ့ မရှိတဲ့ ပန်းက မတင့်တယ်ပါဘူး မောင်ရယ်...တီချယ်လေ မောင့်ရဲ့ စိန်ပန်းလေး မဖြစ်ချင်တော့ဘူး...." "ဟော...ဒါဆို မောင့်ရဲ့ စိန်ပန်းလေး မလုပ်နဲ့လေ.... စိန်ပန်းလေးတွေ ပန်ထားတဲ့.... စိန်ပန်းဝေစီ နေတဲ့ မောင့်ကေသီလေးလုပ်ပေါ့..."

'ညို့ရယ် နာမည်နဲ့လိုက်အောင် သိပ်ညို့တာဘဲ....တာရာမောင်မောင်မှာတော့ ကြွေပြီးရင်း ကြွေနေရပြီဗျာ...' တာရာမောင်မောင် 'အို...စကားတတ်တိုင်း လျှောက်ပြောမနေနဲ့ တာရာမောင်မောင် ဒို့ကိုတကယ်ချစ်ရင် မင်းအလုပ်နဲ့ သက်သေပြလေ...' စွဲညို့နေရီ

"တီချယ် သဘာဝကို ချစ်လားဟင်..." "ချစ်တာပေါ့ ဥ‌ဩရဲ့..." "သဘာဝထဲက ဥဩကိုရော ချစ်ရဲ့လား..." "ပိုချစ်ပါ့ရှင်..." "ပိုလှပတဲ့ သဘာဝကို‌ရောအတူတူဖန်တီးကြမလားဟင်" "ဒါပေါ့ကွယ်..."

နှလုံးသားထဲမှာထာဝရသိမ်းထားမယ့်ဒုက္ခလှလှလေး🥀

အဲ့တာကြောင့်.. အဲ့ဒီအပျိုကြီးယောင်္ကျားမရတာ...

ကံကော်ပန်းတွေကို မြတ်နိုးတတ်တဲ့ အမျိုးသမီးကိုမှ ချစ်မိသွားပြီထင်ပါရဲ့... တီချယ်က ကျနော့်နတ်သမီးလေးပါ 'ဒေါ် အိန္ဒြေဇင်သန့် '

Gl ficပါ

တူညီမှုများ ရှိခဲ့ပါလျှင် တိုက်ဆိုင်မှု သက်သက်ဟူ၍သာ တွေးကြပါစေလိုကြောင်း။။ တူညီမႈမ်ား ရိွခဲ့ပါလ်ွင္ တိုက္ဆိုင္မႈ သက္သက္ဟူ၍သာ ေတြးၾကပါေစလိုေၾကာင္း။။