Sizin hiç kanatlarınızı kırıp ellerinize verdiler mi? Yoldular mı tüylerinizi acımasızca. Yüzünüze canınızın acısını umursamadan soğuk soğuk güldüler mi? Sizin, sizin hiç üşümedi mi kalbiniz? Benim üşüdü, annem yerine toprağa dokunduğum gün üşüdü içim. Dışarıda yaz vardı oysa, kimse yorganlara sarılmama anlam veremiyordu. Herkes bana acıyarak bakıyordu, benim gibisiyle dolu bir yere düşmüştüm. Kaç gün ya da kaç hafta bilmiyorum, temmuz sıcağında kazak giyip dolaştım. İçimi ısıtamıyordum, kollarını bana dolayamayan annemin yerini dolduramıyordum. Oysaki o ne güzel sarmalardı beni, kış günü sıcacık olurdum. O gün insanın içi üşüyünce dışının bir fayda veremeyeceğini öğrendim. Ben o gün, beni saran bütün kollardan Rabbimin sınırsız merhametine kucak açtım. Üşüten de, ısıtan da O bildim. Sardım sinemi, yaralı gönlüme dermanı O bildim. Yüreğimdeki yaşları topladım tek tek, kurutacak olanı O bildim. Bilemedim O'ndan gayrı, bilmek istemedim. -Mülzem adıyla yazılmış ilk kurgudur Mülzem: Susturulmuş, sükûta mecbur olmuş . 27.08.20' : Yaralı bir yüreği kalemimin mürekkebi ile buluşturdum. Rabbim yolunda yazmayı nasip etsin...

Arkasını dönüp gidecekken, seslendim ona: -Her şey için teşekkür ederim Yiğit , - Hayret... Kaşlarımı çattım: - Anlamadım neden hayret ettin? - Bu hayatta benden sonran olacağı için başının çaresine bakmak istediğini söylemedin de ondan? Bir tebessüm yayıldı yüzüme: - Hayret... Bu defa o kaşlarını çattı, anlamamışa beziyordu: -Sen neden hayret ettin? -Benim yerimde kim olsa aynı şeyi yapacağını söylemedin? Belki unutmuşsundur. Hatırlatayım dedim. İlk önce bir tebessüm oluştu yüzünde sonra da içten bir şekilde güldü. Ona dönüp yere bakarak, konuşmaya devam ettim: -Şaka yapıyorum. Artık Rabbimin bizi tevafuk eseri bir araya getirdiğini kabullendim . Derin bir tebessüm yayıldı yüzüne: - Rabbime emanet ediyorum seni Hafsa Diyip arkasını dönerek, okula doğru gitti. Benim her bir anımın seninle olmasını isterken ben her defasında sadece senin arkanı dönüp gitmeni görüyorum. Bilmiyorsun ki ben sadece başım derde girdiğinde tevafuk eseri karşılaşmamızı değil kaderinin kaderime bağlanmasını istiyorum Yiğit ... ___________________________________ "Ne aşk tesadüfleri sever ne de hayat , tevafuk denen bir şey var ve eğer Rabbin onu senin karşına çıkardıysa bil ki bunun bir sebebi var." diyordu çok sevdiğim bir kitapta. Peki bir insan, kaç defa karşılaşabilir onun kalbini teklemesine sebep olan kişiyle? Her nefes aldığında aldığı nefesin kesildiğini, heyecandan ellerinin titrediğini ve farklı duygular arasında gelip geçtiği bir karşılaşma düşünün üstelik tam o anda kızın aklında hep o soru " Acaba o da bunları hissediyor mu?" Resmen gözlerine dahi bakamadığı çocuğun düşüncelerinde kendisini arıyordu Hafsa... ❣Kapak Tasarımı: @Beyaz_Kelebek01 ❣

Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü, Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü, Işık ışık, dalga dalga bayrağım! Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım. Sana benim gözümle bakmayanın Mezarını kazacağım. Seni selamlamadan uçan kuşun Yuvasını bozacağım. Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder... Gölgende bana da, bana da yer ver. Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar: Yurda ay yıldızının ışığı yeter. Savaş bizi karlı dağlara götürdüğü gün Kızıllığında ısındık; Dağlardan çöllere düştüğümüz gün Gölgene sığındık. Ey şimdi süzgün, rüzgarlarda dalgalı; Barışın güvercini, savaşın kartalı Yüksek yerlerde açan çiçeğim. Senin altında doğdum. Senin altında öleceğim. Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim: Yer yüzünde yer beğen! Nereye dikilmek istersen, Söyle, seni oraya dikeyim! ~Arif Nihat Asya ~

Bu Hatice.Karanlıklarla dolu , insanların cehalet içinde yaşadıkları cahiliye devrinden geri kalmayan bu dünyada temiz kalmaya çalışan biri.Kalbi temiz olsun diye ona bu isim verildi.Kusursuzda değil ama ismini taşıyamaya çalışan biri. Buda Cihat.İnancı için canını verebilecek ve nefsiyle savaş verebilecek biri.Hatice'ye yazıldı.Cihat'ın Teheccüd Vakti yaptığı bir dua kabul olacaktı ve kader ağlarını örecekti. #acı #islam

[tabildot // yarı texting , tamamlandı] 05×× : Geçenlerde sana 'Yemeği beğenmedin mi?' diye sorduğumda bana kızmıştın. 05×× : 'Allah'ın yarattığı bir nimeti sevmemek benim ne haddime.' diye. 05×× : Hatırladın mı? 05×× : Dün annem bana 'Allah'ın bana verdiği bir nimetsin.' dedi. 05×× : Sonuç olarak bende Allah'ın yaratmış olduğu bir nimetim. 05×× : Beni de sever misin?

Dini texting... Hiç tanımadığınız birisi size mesaj atsa ne olur? _____________________________ @Gizemli: Selam @ZeynepAkpınar: Aleykümselam... @Gizemli:Ne yapıyorsun @ZeynepAkpınar:Kim oluğunuzu sorsam? @Gizemli: Bende söylemesem😁 @ZeynepAkpınar:Hayırlı günler kardeşim. @Gizemli:Tamam tamam söylüyorum. @ZeynepAkpınar: Bekliyorum? ❣️Kapak Tasarımı @Fatmatna23❣️

-TAMAMLANDI- Tevekkül, yalnızca Allah'a olandır. Bir tek O'na teslim olmak ve bir tek O'ndan beklemek her şeyi. Bunun bilincin de olan bu iki insan da Allah'ın onlara nasip ettiğinden öteye gidemeyeceklerdi. Çünkü aşk, ansızın kapıyı çalıp yavaşça içeriye sızmaya başladı mı, işte o zaman hiç kimse bunun önüne geçemezdi. Ve kader, kalbe dokunmuştu.

Koruyucu, muhafız demek 'ahras'. Kaybetmemek için korumak gerekir tabi, belki bir vatanı, belki sevdiğini, belki bir kalpteki yerini... "Çünkü hep korumak istedim seni. Nefes alabilmek için, sensiz ne yapacağımı düşünemediğim için, gözlerine bakmadan ömür nasıl geçer bilmediğim için... Seni korumak ve seninle olmak istedim. Mavilerini kara bulutlar kaplamasın, bana hüzünle bakmasın, gülüşün hep kalbimde çiçekler açtırsın istedim." "Ya sana bir şey olsaydı?" Elinin tersiyle yanağımı hafifçe okşayıp gülümseyerek gözlerime baktı. Tüy gibi dokunuşu bana tatlı bir bahar esintisi yüzümü okşuyormuş gibi hissettirirken daima böyle bakmasını istediğim gözlerinden alamıyordum gözlerimi. "Sen iyisin ya... nefesim kesilmedi Gökçe. Sen iyi olduğun sürece ben hep iyiyim."

"Biri kursun önündeki asfalta koca harflerle 'SENİ SEVİREM HAFIZ' yazmış." dedi Vesile Hoca. Sinirli bir şekilde güldü ve bakışlarını bize çevirdi. "Hem de kırmızı harflerle." Hocanın karşında dizilen biz, kendimizi gülememek için zor tutuyorduk. En sonunda o homurdanma sesi birimizden çıkmış ve bütün ciddiyetimizi bozmuştu. Aslında hocamızın karşısında gülemmek için iç organlarımıza doğru kusuyor gibi gözüküyorduk. Vesile Hoca bakışları dik, sessiz bir şekilde bize doğru fısıldadı. "Siz temizleyeceksiniz. Cuma günü çıkıştan önce halletmiş olun. " "Ama Hocam-" "Tabii ailelerinizin kulağına gitmesini istemiyorsanız. " diyerek şirin bir şekilde güldü ve odadan çıktı.

"Daha dünün yorgunluğunu atamadan bugün oluyor, ve emin olun endişemiz yarın... Oysaki zamanı yaratanı, imtihanlar verip, nasipler göndereni hiç zikretmiyor kalbimiz.. Bizi yokdan var edeni, duâ'larımıza icabet edeni, imtihanlarla sınayıp, mükafatlarla taçlandıranı... Hiç kimsesizlerin kimsesi olanı, en merhametliyi, ve Alemlerin Rabbini unutuyoruz... Bizi huzuruna günde beş kere davet edip, icabete kutlu bir mükafat saklayanı, bizlere değer veren en değerliyi unutuyoruz... Ömrümüzü bereketli kılıp, bir ezan ile geldiğimiz şu dünyada, bize en değerliye ulaşma şansı vereni, sonunda bitmek bilmeyen huzurlu bir ebediyeti bizlere lutuf kılanı unutuyoruz... Konuşacak kimsem yok derken, bizlere en kutsal kelamı gönderen, doğanın her bir ayrıntısına mücizeler, görülmesi için ince manalar saklayıp gönlümüzü okşayanı unutuyoruz... En affedici olanı, bizi kainatta en çok seveni, hiç bitmeyen merhamet pınarını unutuyor, şükrü hiç hatırlamıyoruz... Oysa farketmesek'de ruhumuz acı içinde, çünkü ruhlar yalnız Allahı anmak ile huzur bulur. bize her türlü imkan sağlayıp,hep yanımızda, hatta bize bizden daha yakın olanı, bizi bizden iyi bileni unutuyoruz... " ........................ İnstagram :Semanur7076 🌿