faustusjj Şimdi yalnızca, silikleşmiş bir anıdan ibaretsin.

"Beraber güldük, beraber ağladık. Bu basit duygular benim için her şeydi. Ne zaman olacak bilmiyorum. Ama eğer yüzünü bir daha görebilirsem, Gözlerine bakacağım. Ve seni ne kadar özlediğimi anlatacağım..." 141222 tk' 180825 tk'

Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018

"Bizim hikayemizde görmek yok sevgilim."

"Sevdim ben onu, o da sevdi beni bi' ara. Yani, sanırım." angst! uyarı: bu hikâye oldukça acemi bir dille yazılmıştır ve masalsı bir üsluba sahiptir. ayrıca yazım yanlışları da bulunmaktadır!! 22 eylül 2018 - 23 ekim 2018

O an kaldırdı kafasını ilk defa, tüm bedenimi enkaza çeviren bakışlarıyla buluştum, okyanustaki dalgaların kayalıklara çarpması gibi sert, ruhundan ruhuma akan tüm acıya karşılık tebessüm etmesi kadar uyuşturucu. "Mon âme est française, ça ne suffit pas?" Yeter dedim içimden, kırıklarla bezeli ruhundan gelen her şey yeter bana. 270825 tk'

"Benimsin demiştim, ben de senin, Renkli Rüyalar Oteli'nde..." 011219

Bana nefesini ver, kalbimden kalbine sonsuz adımlar atayım. Bitmeyecek gecelerimize bir kadeh kaldıralım ve gülerek, severek, birbirimizi parçalarcasına sevişelim. Diz kapaklarını ellerimle tutup bacaklarını açayım; cennetine ürkek bir giriş, dudaklarımdan süzülen en güzel sessizlikler. Çığlıklarında gizlediğin bizi, nasıl oldu da bu ellerle beni baştan çıkardığını anlat bana. Yatağımda bir bahçe yarat; ayaklarından yeryüzüne hayat gelsin; bize, ban- sadece bana.

Biliyorum sen de üzüldün ama ben bittim artık, mahvoldum. Beni sen mahvettin demiyorum ama mahvoldum. "Dayanabileceğimizi sandığımızdan çok daha fazlasına dayanabiliyoruz." demişti Frida, ben artık dayanamıyorum Jungkook, senin için bile olsa dayanamıyorum... Bu hikayenin yazarı 'hunfornini' olup, hikaye ile ilgili tüm haklar kendisine aittir.