Savaş'ın okşadığı erkekliğine dikkat kesildiğimde unuttuğum birşey aklıma geldi. Korunmak için herhangi birşey yapmamış olmasıydı. En azından bir prezervatif işini görürdü. Savaş biraz daha bacak arama yaklaştığında," prezervatifi unuttun," dedim, biran duraksadı sonra devam etti." O zımbırtıyı bu gece kullanmayacağım." dedi," seni hissetmek istiyorum." "Hamile kalırsam peki," dediğimde," benim yerime sen korunacaksın." Dedi. Ve erkekliğini tüm benliğiyle içime doğru ittirdi. O an duyduğum acıyla dudağımı dişlemeye başladım. Ama, sonra fark ettiğim şey beni tedirgin etti. Çünkü savaş içimde değildi. Sakin bir şekilde araladığım gözlerimi savaş'ın gözlerine dikmiştim. O an," sen." Dedi, kaşlarını çatarak," bakiresin." Ne yaptığıma anlam veremez bir hâlde birşey demem için sustu. Savaş'ın suskunluğu beni korkutuyordu. | 7. Bölüm part 2 alıntı | ~~~~~~~~ "öylece öldürecek misin?" Dedi en sâdık Adamı, Musa. Savaş, elinde sıkı sıkıya tuttuğu silahı sevdiği kadına doğrultmuştu," öldürmeyip ne yapacağım Musa? O bana ihanet etti!" Dediğinde, gözleri Efnan'ın üzerindeydi. İki adım geride duran, Musa," ben sadece pişman olma diye söyledim. Abi," Diyip, bir adım daha geriledi. Arkasını dönen Savaş, bir ağız dolusu küfür savurarak," Neden pişman olacağım? bana ihanet eden bir kadın için mi ?!" Diyerek, musa'ya bağırdı. İlk defa birini öldürecek olmaktan nefret ediyordu. Bu ihanet, savaşı çıkmaz bir yola sokmuştu. Son kez arkasını dönüp, onu bu çıkmaza sürükleyen kadına baktı. Yaptığından pişman değildi. Savaş'ı yaralayan da bu kadının kararlılığı değil miydi? Ölüm ve yaşam arasında kalmış... genç ve deneyimsiz bir polis. Deniymsizliğine rağmen onun polis olduğunu anlamayan bir mafya babasının hikayesi.

(+18 içerir) 24 yaşında hiç sevgilisi olmamış bir kız ve 40 yaşında çok zengin bir iş adamı şans eseri tanışırsa??... Ela, yeni taşındığı İstanbul'da, Aşk, Tutku ve Zenginlik dolu bir dünyanın kapılarını aralayacak. Sürprizler, kıskançlıklar, ihanetler, şüpheler, korkular ve romantik duygular... Kesinlikle etkileyici ve sürükleyici bir hikaye. Karakterlerin hepsi çok gerçekçi. Bildiğimiz masalsı aşk hikayesi türünden bir kitap değil! Kitapta sıkça cinsel öğeler üzerine sohbetler ve cinsellik içeren +18 anlatımlar var ve yaş farkı olan ilişkiler içeriyor. Bazılarınızı rahatsız edebilir. Okumadan önce bunları göz önünde bulundurunuz. 13.09.2024'de yayınlamaya başladığım kitabım, sadece 4.5 ayda 87K okunmayı geçti. #1-aşk, 24.10.2024 (309K hikaye içinde) #1-sevgi, 27.10.2024 (83.9K hikaye içinde) #1-sürükleyici 18.02.2025 #1-yakışıklı

"O kızıl saçlarından ateşler dalgalanıyordu İnci. Dokunan yanardı ama kızıl saçların dokunanları değil sadece beni yakmayı tercih etti." ...... Kızıl saçlardan mıydı dökülen ateş? Yoksa... Yandığını sandığı ateş miydi Demir Arslan? NOT: KİTAPTA ÇOK FAZLA TOXİC OLAYLAR BULUNMAKTADIR. BUNA GÖRE OKUMANIZI VE YORUM YAPMANIZI RİCA EDERİM.

Bu bir karanlıktı, bu bir mahkumluktu ve bu bir idamdı, içine girilmiş olan dört duvar arası ve orada ölümü bekleyen yüzü çizikli bir adam. Her şey devlet gibi olacak diye bir kural yoktu her şey firari katil gibi olacak diye bir kural vardı ve o kural oldu, ( mahkumluktan firar eden bir adam & karanlığın içine çekilmiş bir kız ) Adam : idama mahkum edilmişti. Kadın : adama mahkum edilmişti. Karanlığa mahkum üç kitaptan oluşuyor yazdıkça bölüm atıyorum.

Aydın Mahallesi kitabındaki Zeyno'nun hikayesidir.. Olayları daha iyi anlamak için Aydın Mahallesini okumadan başlamayınız🍒

Asya hırsızlık, dolandırıcılık vb. işleri organize eden bir düzenbazlar çetesinin önemli üyelerinden biridir. Doğduğundan beri içinde bulunduğu karanlık dünyadan kurtulmayı pek çok kez denemiş ama her defasında başarısız olmuştur. Kuzgun lakaplı çete liderinin giderek artan acımasızlığının, sonunda kendi canına mal olacağını anladığında "Büyük Vurgun" adlı bir plan yapar. 136 günde Kuzgun'un suç imparatorluğunu başına yıkmak zorundadır. Ancak önünde düşündüğünden daha güç bir engel vardır: Emir Asaf DEMİRKAN. Başlangıç Tarihi: 12.08.2020

Tanıtım bölümüne göz atınız...

Gazetecilik son sınıf öğrencisi Gün Aksa Alatan'ın hayatı, emniyet müdürü babasının suç örgütü liderinin peşine düşmesiyle büyük bir çıkmaza dönüşür. 'Katil insandı, suç şeytana kaldı.' Varlığı öğrenilen örgüt liderinin oğlunun çıkagelişi düzeni değiştirir. Dosyalar açılır, kader baştan yazılır. Genç kız, bir sergide karşılaştığı adamla, onun da dahil olduğu kör bir karanlığın içine çekilir. Yalanlar, seçimler, şüpheler ve biçilen roller... karanlıkta vaat edilir. Peki, karanlığın ömrü ne kadardır? •

"Gökyüzü, gözlerine benziyor diye yere bakarak gezdim ben. Senin gözlerine bakmaya utandığımdan. Belki göz göze geliriz diye. Sonra zaman geçti. Göz göze geliriz diye her gece izledim gökyüzünü. Acımadın mı bana? Çünkü bir kere bile göz göze gelmedik." // İntikam ateşini göğsünde taşıyan bir veliahttı o. Sana bir tuzak kurdu. Ve sende kendi ayaklarınla gittin tuzak olduğunu bile bile. Aşkın mı, intikamın mı? // Bir diyar. Dört krallık. Doğu, Batı, Güney, Kuzey. Bir kehanet, bir efsane var. Her bin yılda bir bir meşale yanar. O yanan meşalenin gücüyle bir altın kalıba dökülür. Çemberin bir kısmı daha oluşur. Altın kokusu etrafa salınır. // Bu zayıfların savaşı değil. Bu en güçlülerin savaşı. Saraylar, Krallıklar, Krallar ve Kraliçeler. Seçim senin. Şah mısın, Vezir mi? Köşene çekip korunmayı mı bekleyeceksin, öne çıkıp savaşmayı mı seçeceksin? Tahtadaki yerin ne? Seç ve katlan kaderine.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.