Ben varsam biliyorum ki sende varsın .Ben neysem sende o'sun.Ben sende kendimi gördükçe sana aşık olacağım , sende bende kendini gördükçe aşık olacaksın bana.Aşk narsistlik işi zaten.İnsanlar çocuklarını bile sırf kendilerinden diye seviyor.Ben seni sırf narsistlikten değil , senden dolayı sevmek istiyorum oysa.Ve şimdi daha yakınım sana.Umarım sana az kalmıştır.Dünyanda olmak için sabırsızlanıyorum. -Arda Erel İmkansızlıklardan doğan yasak bir aşk hikayesi. Meriç & Hera

Kadın adamın kalbine kuma gittiğini bile bile sevmişti. Bu kuma kitabı değildir. Burada ki kuma kelimesi adamın kalbi vatan aşkıyla doluyken bir kadına aşık almasını konu alıyor. " burası benim evim. Sen benim yurdumsun. Kaybetmemek için kan döküp, kanımın dökülmesine razı geleceğim kişisin. Kokun var ya yağmurdan sonra etrafı saran toprak kokusu gibi her karışın benim Vatanım. Düşmanın el sürmesine izin vermeyeceğim bayrağımsın. Seni seviyorum huzur kokulum. "

Kars Kümbetli Jandarma Karakolunda görev yapan Jandarma yüzbaşı Doğukan ve Kars Kümbetli'deki köy okuluna atanan Aslı'nın zor, imkansızlıklarla dolu ama bir o kadar da muhteşem aşk hikayesi.

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

Kitabın tamamı DREAME UYGULAMASINDADIR. İndirip ücretsiz okuyabilirsiniz. En Güzel Mecburiyetim kitabının devamıdır. Onu okumadan bu kitabı anlayamazsınız. Yorulmuştu artık genç kadın. Yıllardır tek başına savaşmaktan yorulmuştu. Bunca sene yanında olan tek kişi Yasindi. Yasin'in ise sorulara cevabı hep aynıydı "Miran her şeyi anlatır" Peki ne zaman anlatacaktı. Bunca sene anlatmamıştı. Bundan sonrada anlatmasındı zaten Yorgundu genç adam. Bu bilmediği dünyada, bilmediği hayatı yaşarken yorulmuştu. Farklı bir isimle, farklı bir kişilikle en önemlisi de farklı bir hayatla karşılaşmıştı bir anda. Kaldıramıyordu bazen özlüyordu karısını, ailesini, memleketini özlüyordu ama buna alışmalıydı. Onlar onsuz güvendelerdi ama bu da gönüldü. Özlüyordu ve özleyecekti... AMA ARTIK ONLARIN YOLLARI AYRILMIŞTI, ROTALARI DA HEDEFLERİ DE FARKLIYDI. AMA AMAÇLARI AYNIYDI. BİRBİRLERİNİ KORUMAK...

"Bak, ben cerrahım; hemşire veya asistan değil. Bir yerlerini kesip kesip gelme bana." Lal Erdem ve Yankı Aybars'ın hikayesine hoş geldiniz! (İlk iki bölümde Kalp Atışı dizisinden alıntılar bulunmaktadır.) 21.08.2017 Romantizm #56 18.07.2018 Doktor #4 23.07.2019 Takıntı #1 06.11.2019 Barbara Palvin #6 31.07.2022 Barbara Palvin #2 Başlangıç Tarihi: 15.07.2017 Bitiş Tarihi: 31.07.2022 Instagram: doktorcumwatty Twitter: @DoktorcumWatty

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

""Her şeyden habersiz 17 yaşında bir kız. Suçsuz ve çok masum. Sadist bir Mafyanın ellerinde. Ona neden böyle davrandıklarını bilmiyor... Mafya ona yaptıkları yüzünden pişman olursa, Damla onu affedecek mi??

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾