@huzurukitaptabulan 💕
6 histoires
Kalbe Tutsak Düşler (Tamamlandı) par Huzurukitaptabulan
Kalbe Tutsak Düşler (Tamamlandı)
Huzurukitaptabulan
  • LECTURES 100
  • Votes 23
  • Parties 1
"Hiçbir şey kolay kazanılmaz ama her şey çok kolay kaybedilir." Her şeyi hatta ölümü bile çiçeklerle olması planlanmış bir kızın hikayesi. Açelya... Hayır. Lavinia. Ölüm çiçeği. (Hayal mi? Gerçek mi? Kitabındaki 21. Bölümdeki Balca'nın yanında oturan adamın kucağındaki o bebek bu kurgudaki Açelya Sancak.) (Türkçe projesi için yazılmıştır.) (Tek bölümlük bir kurgudur.)
Taht Kavgası par Huzurukitaptabulan
Taht Kavgası
Huzurukitaptabulan
  • LECTURES 522
  • Votes 334
  • Parties 11
"Maskeni yüzünde, hançerini sırtında taşı." Krallar ve kraliçeler hepsi birer birer kayıplara karışırken üç krallık da yaşları henüz 18'i geçmemiş prenseslere kaldığında düşmanlar her yeri kuşatacak. Ortaya çıkan yabancı yakınlar tahta geçmek isteyecek. Akıllardaki tek soru: Krallar ve Kraliçeleri nerede? Wizard Krallığı'nın Kralı Harold Wizard ve Kraliçesi Scarlet Wizard'ın kızı Prenses Alberta Wizard. Glory Krallığın'ın Kralı Alexander Glory ve Kraliçesi Maria Glory'nin kızı Prenses Violet Glory. Dainty Krallığı'nın Kralı Joseph Dainty ve Kraliçesi Jessica Dainty'nin kızı Prenses Vanessa Dainty.
Ölen Düşlerin Son Gülüşleri par Huzurukitaptabulan
Ölen Düşlerin Son Gülüşleri
Huzurukitaptabulan
  • LECTURES 427
  • Votes 218
  • Parties 9
"Manolya'nın düşlerinin gülüşleri vardı." "Düşlerime dokunma, gülüşlerim solar." Hayal kurmak, kafanda seni mutlu hissettiren bir düşünceyle yaşamak ve o düşünceyi yaşatmak. Yaşatmak için yaşayacaklarını göze alan Manolya ve tüm düşlerin katili bir adam. Belki her şey için çok erken, belki çok geç. Bu cümleler ise ölen düşlerin son gülüşleri.
Kötü Ruhların Katili par Huzurukitaptabulan
Kötü Ruhların Katili
Huzurukitaptabulan
  • LECTURES 294
  • Votes 210
  • Parties 11
"Affetme beni kardeşim. Ama unutma annemiz de seni affetmeyecek." İnsan bile isteye öldürür mü birini? Ya da kardeşini? Ben Alara, sadece Alara. Ben kardeşimi öldürdüm. Gözlerimi bile kırpmadan. Affet beni kardeşim. Affetme beni kardeşim. İste cehennemde bile yanarım ama Annem seni affeder mi kardeşim.
Yıllar, Yalanları Affetmez par Huzurukitaptabulan
Yıllar, Yalanları Affetmez
Huzurukitaptabulan
  • LECTURES 355
  • Votes 161
  • Parties 8
"Günler, kalbime yük oldu sevgilim..." İnsanlar güven verir. İnsanlar umut verir. İnsanlar kalbine bazen aşk verir. Ama eninde sonunda kalbinde kalan tek şey adına "Hayal kırıklığı" dediğimiz bir enkazdır. Düştüğünde, insanlar sana el uzatır ama seni düşüren de insanlardır. İnsanların hepsi aynı değildir. Her birinin yüzünde farklı maske, her birinin gözlerinde farklı perde vardır. En masumlarında bile. İnsanlara güvenemezsin. Ben bunu çok geç anladım. Çok geç fark ettim. İnsanlara güvenmemeye yemin ettiğimde kalbim harabeye dönmüştü. O harabeyi toparlasam da çatlaklarından güvensizlik akacaktı. Biliyorum, bundan sonra kimseye güvenemem.
Hayal mi? Gerçek mi?  par Huzurukitaptabulan
Hayal mi? Gerçek mi?
Huzurukitaptabulan
  • LECTURES 2,038
  • Votes 1,210
  • Parties 26
"Vazgeçmeyeceğim çünkü ben hayallerimi vazgeçmek için kurmadım." Balca arkadaşının önerdiği kitaptaki kötü karaktere aşık olur. Ne kadar gerçek olmayacağını bilse de ondan vazgeçemez. Balca o karakterin gerçeğini bir kafede görür ve gördüklerine inanamaz. Hayal mi? Gerçek mi? "Periler, sihirler, beyaz atlı prensler... Hepsinin masallarda çocukların hayal dünyasını renklendiren şeyler olduğu söylenirdi. Mucizeler sadece kitaplarda, filmlerde gerçekleşirdi. Sonsuz aşk bir tek masallardaki prens ve prensesin sonuydu. Yalanmış. Mucizeler de gerçek olabilir, kitabın içinden çıkan bir el seni tutabilir, sevgisi içini ısıtabilirmiş. Mucizeler çok uzakta değilmiş aslında. Bir sevgi, bir inanç kadar yakınımdaymış. Eğer şu masallara sadece çocuklar inanıyorsa ben hiç büyümeyeceğim. Masalımı gerçekleştiren adam, iyi ki sen!" ~Balca Işık "İyi ki bir hayale bağlamışsın Balca. İyi ki beni sevmiş, hayallerinden vazgeçmemişsin. Senin hayalin, beni sensizlikten kurtardı. Ve bu nefessiz kalmaktan daha kötü, hayatsız kalmak gibi." ~Doğukan Aktaş