Ze strachu przed miłością jesteśmy podzieleni, ale pokonamy wszystko, jeśli będziemy trzymać się razem. Pamiętam moje uśmiechy i zrozumiałem, zostałaś stworzona do tego życia, zostałaś stworzona dla mnie. Potem, kiedy zobaczyłem, jak płaczesz, pomyślałem, że jeśli zaufałabyś mi ponownie... Nie opuszczaj mojego życia, czeka cię bajka. ~ fragmenty "Insieme", Lortex.

"A gdy nasza miłość zgaśnie, nie przejmuj się ciemnością. Ciesz się, że świeciła na tyle długo, abyś doszedł, aż tutaj." Jeszcze nie wiedziała, czy będzie jej darem, czy może przekleństwem, lecz była świadoma tego, że może stracić więcej, niż zyskać. Jeszcze nie wiedziała i wcale nie oczekiwała odpowiedzi. Z czasem jednak słodkie słówka, warte tyle co tona złota; stały się bezwartościowe, a bezcenne obietnice rozmyły się niczym krople deszczu w jeziorze. W jeziorze bólu i cierpienia, w którym bez uprzedzenia zaczęła tonąć, tymczasem czekając na śmierć, która wcale nie miała zamiaru nadejść, bo przecież była niezniszczalna. W końcu jednak znaleźli się oni. Zrujnowali ją. Roszarpali jej psychikę na małe skrawki, a następnie sami próbowali je posklejać. Niestety było za późno, bo nie każde Niebo dało się naprawić i nie przed każdym Piekłem dało się uchronić. Wraz z jej rozpadem, światło zgasło w wielu tunelach, a przecież On zawsze bał się ciemności. Tom pierwszy. © Protekcja 2021/2022 *Książka jest w trakcie poprawek, mogą występować nieliczne błędy lub różnice w poszczególnych elementach. Fabuła się nie zmienia, są to raczej poprawki stylistyczne i upiększające czytany przez was tekst.

Dom nie posiada jednoznaczniej definicji. Jedni uważają go za budynek w którym mieszkają a inni osobę którą kochają. Dawna przyjaźń może się okazać jednak tym pojęciem? Spotkanie po latach może odwrócić ich światy o 180°? •występują liczne przekleństwa, zbieżność nazwisko przypadkowa•

mam czerwone gały, no bo wpadłaś mi do oka #1 w 'mata' #6 w 'fanfiction'

Emma jest przyjaciółką rodzeństwa Pevensie. Wierzy w ich opowieści o magicznej krainie, gdzieś daleko stąd. Zostaje tam przeniesiona razem z nimi. Czy pomoże im uratować narnijczyków? Czy znajdzie tam nowych przyjaciół? A może nawet coś więcej...

Co jeżeli zwykły układ przerodzi się w coś więcej ?

Lily Potter, siostra Chłopca-Który-Przeżył, dostała imię po matce. Po pobycie w Durmstrangu wraca na 4 rok nauki do Hogwartu. Brat wspiera ją i chroni, jak tylko może. Dziewczyna przeżywa wiele uczuć, które zdążyły zniknąć w poprzedniej szkole. Nienawiść, złość, smutek, rozczarowanie..., ale także przyjaźń, szczęście, a nawet... Miłość. -Nie musisz tego robić! - krzyknęłam, próbując opanować drżenie głosu. -Ty nic nie rozumiesz! Jeśli tego nie zrobię, ON zabije mnie, moją rodzinę i ciebie... - spuścił głowę, po czym spojrzał na mnie - Wie, że mi na tobie zależy, Potter. - czyli znów przechodzimy na nazwiska? -Chwyć mnie za rękę, Malfoy... Zaznaczam, że dalszy ciąg, czyli część druga jest dużo lepsza.