Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Jiletin yakıcı acısını bilekte hissetmektir. Bir süre sonra yumruğunuzu sıkacak kadar bile yaşam gücünüz kalmayacak. Üşümeye başlayacaksınız. Ama merak etmeyin, boşalan kanın sesini duyabilecek kadar bilinçli olacaksınız. Bu da sadece bir müddet olacak. Sonra görüş açınız kararmaya başladığında yaradaki keskin acıyı hissetmeye vakit bile bulamayacaksınız. Bilek kesmek kolay, peki ya arkanda kalanlar?

Siyah gibi olmalı insan. Siyah gibi sade, siyah gibi koyu, siyah gibi yalnızlığı yansıtmalı kimi zaman ve siyah gibi kamufle etmeli ardındaki tüm diğer şeyleri. Bazen acımasız olmalı tıpkı siyah gibi, bazense çaresiz. Gecenin en karanlık saatini yansıtmalı bazen, denizin en derinlerini. Kimi zamansa lanet etmeli siyah gibi olup da ışığa ihtiyaç duyuşuna, tıpkı ay gibi; tıpkı güneşin ışığına ihtiyaç duyan, güneş ona yüzünü göstermeden dolunayın o ihtişamını gösteremeyecek olan ay gibi. Uzaktan öylece bakan bir insanın o karanlığı görmesine değil, uzun uzun bakıp da aslında içinde gökkuşağının tüm renklerini barındırdığını fark edip hayran olmasına takılmalı. Aslında siyah olmalı, siyah kalmalı ve siyahına sımsıkı tutunabilecek birini katmalı hayatına yalnızca insan. Doğumundan ölümüne kadar insanın birçok evresi vardır. Hiçbir zaman değişmez insan derler, değişmez ama şekillenir. Hatta bazı yaşananlar vardır ki şekillendirerek bambaşka bir boyut kazandırır kişiye. Yaşatılan acıların karşısında kişiliğimiz ateşe tutulmuş demir misali erir, erir, erir... Ateş karşısında kendi demirine şekil verebilecek kadar güçlü olanı çok nadirdir, genelde bir başkası olur şekillendiren. Onlar henüz yaradılışta kendilerine verilen şekli bozacak kadar ağır bir acıyı hiç yaşamamıştı. Adamın; sevdiği kadının kaza sonucu ölmesine sebep olan genç kıza olan nefreti, genç kızın bu kopkoyu nefretten habersizce kadının arkasından çektiği acı. Peki ya acı ve nefret bir araya gelirse?

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

[Diğer adı : Öğretmenimle evlenmek mi?] Yanlış doğruya dönüşemezdi değil mi? Tüm hayallerime küsmüşken, ufacık bir hatamdan dolayı kötü bir şekilde hayatıma yeniden sızdılar. Onları yaşamak güzel olsa da bir de gerçekler vardı. Tüm kafamı sorularla dolduran can yakıcı gerçekler...

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Bir başka komedi hikayesi, fakat söz konusu olan Irmak, Deniz ve Ege'yse kesinlikle sıradan değil!

Geçmişini öğrenmek için anlaşmalı bir evlilik teklifini kabul eden Göksu'nun acı içinde olgunlaşması. Her şeyden habersiz bir kız, hayatı yalan üzerine kurulmuş. İntikam ateşine düşmüş bir genç, hayatını hiçe sayan. Üç aile. Büyük sırlar, büyük pişmanlıklar. Kendini feda edenler. İmkansız aşklar. Kaybolmuş hayatlar. Unutulmuş hayaller. Kana susamış, intikam isteyen ruhlar. "Benden korkmanı sevdim."

Rüya sıradan,kendi halinde bir genç kız ancak 5 tane manken olabilecek kadar yakışıklı çocukla yakın arkadaş. Hepsi Rüya'yı doğal ve eğlenceli olduğu için kendine yakın buluyor. Ancak Rüya artık Erkek Fatma diye anılmaktan bıktı,yakın bir arkadaşı olan Ediz'in kalbini çalmak için kız gibi kızlardan olmak istiyor. Ama bu durumda ona kim kız olmasını öğretecek? Not: Küfür içerir.

Şiir sevmek lazım, biraz da şiir yazabilmek; seni anlatabilmek için..