Bu hikaye Arya ve Miran Kaplan'ın hikayesi Arya daha 3 yaşında olmasına rağmen acıları dağ kadar olan çocuk. İçine kapanık ve korkak bir kız çocuğu. Ve onun babası Miran Kaplan. Sert ve acımasız bir mafya babası Bu bir baba kız hikayesi Bu hikayede sert ve acımasız olan bir mafya babasının gerektiğinde ne kadar duygusal ve düşünceli olabileceğini göreceksiniz.

Kitaplar birbiri ile bağlantılı değildir. Bütün aşk hikayeleri şehre bir yabancı gelir ve öyle başlar... "Cihangir," ilk defa adını söylemiştim ve ela gözleri büyüdü. Bu manzaraya hep bakmak istediğimi artık biliyordum. Yeni yeşeren sakallarına dokunmak istedim ama yapamadım. Mahallenin ortasında ona yakın olmak ikimiz içinde sorun olacaktı. "Söyle serçe'm," yine serçe demişti. Neden dediğini hala söylemiyordu. "İyi ki varsın Cihangir." Gözleri ışıldadı. "Sayende Serçe'm," kalbim kendini belli edercesine çırpınmaya başladı. Bakışlarımı ondan çekmedim, görsün istedim. Kalbimi gözlerimde görsün istedim. Gördü. Anladı. Gülümsedi. Elimi kalbine uzattı. "Aynı atmaz mı sanıyorsun, bak küçük bir serçe için nasıl atıyor." Not: argo kelimeler, cinselik içeren durumlar mevcuttur.

Anne ve baba olmayı düşünen dünyadaki son insanların, küçücük bir bebek sayesinde bir aile kurma hikâyesi.

Yıllarca evlat acısıyla yüreği yanan bir baba... Babasız büyümüş bir kadın... Yıllar sonra öğrenilen gerçekler... Beğeneceğinizi düşünüyorum... Şans vermek isteyenleri bekliyorum...🙃 •••••• (Düzenli bölüm geliyor.) ••Bu kitapta geçen olaylar ve karakterler yazarın hayal gücüne dayalı bir...kurgudur.••

Bir fotoğraf. Bir oyuncak ayı. Ve kendini hiç tanımadığı dünyada bulan küçük bir kız. İnci'nin özgürlüğe, ailesine ve hayata tutunma hikâyesi...

Kızından başkasını gözü görmeyen, sert, kararlı, iddialı, ama bir o kadar da sevecen. Henüz 28 yaşında olmasına rağmen işinde en iyi sayılabilecek bir avukat: Han Arslaner. Bıcır bıcır, çok konuşan, çok gülen, çok koşan, çok seven, çok yiyen, gözlerinde isimlerini taşıyan, 2 yaşında bir bebek: Yeşim Feza Arslaner. Peki ya bir gün dünyaları tersine dönerse, var olan her şey yok olur, yok olan her şeyin en baştan var edilmesi gerekirse ne olur? Kıyamet kopar. Ve onlar için kıyametin kopması, yarından bile daha yakın. Henüz onlar bilmese de...

Kardelen, yetimhanenin soğuk duvarları arasında dünyaya gözlerini açmıştı. Annesi orada çalışan bir hizmetliydi, fakat minicik bebeğini kucağında bir kez koklayıp sessizce bırakıp gitmişti. Ne kimse soru sordu ne de yadırgadı bu durumu; sadece titreyen o küçücük bedeni kucaklayıp büyütmeye çalıştılar. Yıllar geçti... Kardelen artık on iki yaşına basmış, masum bakışlarıyla içine kapanık ama bir o kadar da sevgi dolu, tatlı bir kız olmuştu. Çocuk ruhu, büyüyen bedeninin içinde hâlâ saklıydı. Ve işte o gün geldi... Yetimhanenin kapısından içeri giren bir aile, kalabalığın içinde onun mahcup gülüşünü fark etti. O an her şey değişti; Kardelen'in kaderi, o bakışlarla birlikte yeni bir yola doğru akmaya başladı.

Gözlerimi açtığımda yeni doğmuş bir bebektim, ve bana bu peri masalından bir kahraman ailenin kızıymışım gibi geldi. Hayır öyleydim eminim ama yeniden dünya geldim mi? "Bellatrix. Senin adın Bellatrix olacak." Ben bir kahramanın kızıyım, kızıydım ama şimdi ikinci hayatımda iblis kralı tarafından büyütüldüm.(?) Sorun değil. Her şey yolunda, ama... "İnsan çocukları süt içerek büyüyor, değil mi?" "Evet, çünkü çiğnemek için, çiğneyecek dişleri yok." "Ne yazık ki. İnsan bebekleri yiyecek çiğnemek için dişsiz bile doğarlar." Bir damla insani bilmeyen, tanımayan aciz gören iblisler tarafından yetiştirilmem lazım mi? Oysa eski hayatımda tanrı için yaşadım, azize oldum...kendime odaklandım ama duyduğum şey ile şaşırdım. "O zaman ona kendi sütünü vermeyi dene." İblisin kralı Lucifer'in sağ koluna böyle demesi normal mi? Hayır sorun yok ama ikiside erkek... "Belki.... denemeliyim?" Bu iblis sanırım şaka yapıyordu... Yada hayır.... Affedersiniz? Şimdi ne olacak? Bu gidişle... Hiç büyüyecek miyim? Tanrım... ♤♤♤♤♤ Acı çekiyorum. Üşütmüş falan olmalıyım... Hastayım. Lütfen kurtarın beni! Yapabilirim! Bu iki psikopat iblise durumumu anlatmam gerekti! Hadi ama...sadece bebek konuşması, derdimi anlatacak kadar lütfen. "Öğğ... Uwa-poo.." Acı çekiyorum! Şu anda kendimi iyi hissetmiyorum! Sana iyi hissetmediğimi söylüyorum! Kendimi iyi hissetmiyorum! "O... konuşmaya mı çalışıyor?" "Duyduğum kadarıyla 'Baba' dedi." Herkese merhaba. Bebek olarak yeniden doğmamın üzerinden sadece birkaç gün geçti. Ama şimdi dünyaya tekrar veda etmek zorundayım... çünkü hastayım, ateşim var ve üşüyorum!

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.