Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmesek bile bir numara hayatımızı yönlendirebilirdi. Fakat bu sefer bir numara hayattaki çizgini belirlemek için tam tepende duruyordu. 17 Numara... Bazen sırf 17 Numara olduğun için şanslısındır, bazen de sırf bu yüzden ölüsündür. Defne otobüse binerken birkaç saat sonra olacakları tahmin bile edemezdi. Katliamın içinden kurtulan tek numaranın sahibi olmak ona göre şans değildi. Çünkü bazılarına göre bu şans, onun katil olma yolundaki ilk adımıydı. Çünkü o, etrafındaki yedi katilden sonra gelen sekizinci katildi. *Şiddet, kan ve vahşet içermektedir. Başlangıç: 20 Mayıs 2017 Bitiş: 2 Aralık 2018 Kitap: 14 Nisan 2023 Aksiyon #1- 02.2020/10.2020 Korku #1- 04.2020 Gerilim #1- 04.2020 Gençkızedebiyatı #1- 11.2020 Gizem #1-12.2020/01.2021 Macera #1-01.2021

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

İÇİNDE KUMA'DA VARDIR!!! Aşiret bir ailesinin olduğunu öğrenen Mina erkeklerle anlaşamamasına rağmen 9 tane abisi olduğunu ve birde erkek kardeşi olduğunu öğrendiğinde tepkisi😳 İnsan bazen ne kadar küçüldüğünü görebilecek kadar büyük olmalıdır dostlarım. Akıllı, sustuğu vakit tefekkür, konuştuğu vakit zikir eder, baktığı vakit de ibret alır. Kaybettiğin tek savaş, uğrunda savaşmaktan vazgeçtiğindir. Bazı insanlarla yüzleşmek zordur, haksız çıkarsın 10.08.2022

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Düştüm mapus damlarına öğüt veren bol olur!" Kapıdan polis bey amcanın gelmesiyle sesimi kestim. Mazallah Emre abi beni 1 hafta daha burda tutabilirdi. "Ailen geldi seni çıkaracaklar ayrıca şu şarkıyı söyleyip durma kızım!" "Ailem mi?" polis bey amca sorumla değişik değişik bakmaya başladı. Demirliğin kapısını açarken "Kapıda ki sarışın kadından bahsediyorum. Turiste benziyor biraz annen olduğunu söyledi, gözleri dolu doluydu çabuk toz ol." Değişik değişik bakma sırası bendeydi. Benim annem esmer lan. ¡Aile kugusu¡ #/11.02.2023

Bir hemşire hatası yüzünden yanlış kaderi yaşayan iki genç. Peki gerçekten bir hastane hatası mı? Yeni hayatında Ela'yı ne tür zorluklar bekliyor? Hayat ona hangi oyununu oynayacak? Kimse bilmiyor! Ve merak etmeyin yakında öğreneceksiniz :)

"Seni gördüğüm ilk andan beri kalbim isyan edercesine atıyor. İsmini zikrediyor. Bunun adı sevgi mi aşk mı bilmiyorum. Açıkçası ad koymakta istemiyorum. Fakat hissediyorum Nilsu. Bunun ucu bucağı yok. Sana karşı olan hislerimin bir sonu yok" Ben doğru mu duyuyordum. Bu an gerçekten yaşanıyor muydu Alparslan resmen bana duygularını itiraf etmişti Yüzüne baktım. Bana cevap vermemi istercesine bakıyordu. Gergindi. Aynı benim gibi Ne cevap verecektim ki şimdi ben ... Kitapta askerliğin zorluklarından ve asker eşlerinin içindeki endişeyi yansıtmadım arkadaşlar. Bu sadece romantik bir aşk hikayesi. Bunu göze alarak okursanız sevinirim. Peki o halde Nilsu ve Alparslanın hikayesine ortak olmak ister misiniz? Eğer bana ve onlara bu yolda eşlik etmek isterseniz beklerim sizi HOŞ GELDİNİZ

22 yıl... Belki yolun yarısıydı belki de her şeyin başlangıcı... 22 sene önce verilen yanlış kararlar, yapılan hatalar, göz ardı edilen gerçekler... Karşınıza aldığınız kişi en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Küçücük bir bebeğin hayatı ailesi hariç kimin umrundadır ki? -22 yaşında bir doktorun gerçek ailesine kavuşma hikayesi... . |02.05.21| -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır.