Eliyle boynuma dokundu. "Bu gece benimsin" dedi fısıltıyla.Ondan tiksiniyordum.İğreniyordum.Suratımı buruşturdum. Hafif bir şekilde kafasını eğip boynuma baktı. "Sana da ailene de inanılmaz acılar tattıracağım,Neslihan Aydın" dedi kısık çıkan ses tonuyla.Benimle evlenmişti.Ben istemediğim halde beni tehdit ederek benimle evlenmişti.Onun soyadını taşıyordum ve ben Aydın soyadını taşıyan herkesten nefret ederdim. "Bana sahip olarak mı?" dedim iğrenir bir tonda. "Evet" dedi gülümseyerek. "Acıdan kıvranacaksın bu gece" Derin bir nefes verdim.Elimde sıkı sıkı tuttuğum çakının bıçak kısmını açtım. "Bu gece..." dedim fısıltıyla.Tüm nefretimle bıçağı karşımdaki iğrenç herifin karnına sapladım.Durdu. "Kimin acıdan kıvranacağı belli olmaz,Berk Aydın" Acılı bir nefes verdi ve bakışlarını karnına çevirdi. "Sen..." dedi afallamayla. "Sen ne yaptın?" "Neslihan Acar masum bir kızdı.Aydın soyadını alan herkes katil" dedim tiksintiyle. "Bugün Aydın soyadını aldım ve bugün ilk cinayetimi işliyorum" Geriye doğru sendeledi.Hafif bir şekilde gülümsedi. "Dua et başarılı olasın" dedi gözlerimin içine bakarak. "Çünkü,yaşarsam,felaketin olurum" "Sen zaten benim felaketimsin" dedim öfkeyle. "Şimdi felaket olma sırası bende,Berk Aydın" ~~~~~~ • 10 Haziran 2025- gençkızedebiyatı #2

Hayat onu benim karşıma ansızın çıkardığında ben bu zaman kadar onun eksikliğini aslında başkaları ile doldurduğumu fark etmiştim. Ben Mardin'in serin gece vaktinde gökte süzülen bir kuş o ise; beni damdan izleyen bir çocuk. Biz kaderi en başından yazılan iki aşıktık. Gök ile yer birleşti; biz ezelden beri bağlıydık. Bir berdel değil bedel hikayesidir.

ZAMANSIZ AŞK (KEFENSİZ KEDER) Bazı yaralar kabuk bağlamaz, bazı acılar mezarsız kalır... Geçmişin gölgesi, iki yabancıyı aynı kader çizgisinde buluşturdu. Biri, kayıplarının ağırlığını taşıyan bir adam; diğeri, sosyetenin içinde görünmez olmaya çalışan bir kadın. Bir anlaşma, bir mecburiyet ve içinde kayboldukları duygular... Aşk, intikamın gölgesinde filizlenebilir mi? Yoksa bu yol, kefensiz bir kedere mi çıkar? Gerçekler ortaya çıktığında, hangi duygular sağ kalacak? Duygular zayıflıktı, aşk zamansız bir tuzak... BU HİKAYEDE HERKES BİR ŞEYLER BİLİYOR AMA KİMSE HER ŞEYİ BİLMİYOR Konusu; Zamansız Aşk, ailesinin günahlarının bedelini ödemek zorunda kalan genç ve inatçı bir kadın olan baş karakterimiz Nesli'nin, zoraki bir anlaşmalı evlilikle Orbay Tunalı'nın dünyasına adım atışını anlatıyor. Nesli, ailesinin baskısıyla Orbay Tunalı'yla istemediği bir evliliğe sürüklenir. Orbay, soğukkanlı ve gizemli bir iş adamıdır; Nesli'nin ailesinin geçmişiyle bağlantılıdır. Nesli, bu evlilikte kalbini teslim etmeyeceğine yeminlidir. Ancak Orbay, soğuk duvarlarının ardında Nesli'nin iç dünyasını kavrayan tek kişidir. Zıtlıklar ve sırlar arasında örülen bu ilişkide, ikisi de zamanla hem birbirlerine hem de geçmişlerinin kefensiz yüklerine teslim olur. Gün geçtikçe, aralarındaki çekim ve sırlarla dolu geçmiş, ikisini geri dönüşü olmayan bir aşka sürükler. Kederle yoğrulmuş bu evlilik, Nesli'nin hem kalbini hem de inançlarını yeniden yazmasına neden olacaktır. Aşk, nefret, ihanet ve intikam arasında incecik bir çizgide yürürken, ikisi de hem kendilerini hem de birbirlerini yeniden keşfedeceklerdir. Zamansız Aşk (Kefensiz Keder) adlı Hikayemi yazmaya başladığım tarih 05.01.2025 Kitap ismi ve kurgu olarak wattpadde tek hikayedir. Telif hakkı saklıdır! Noter onaylıdır.

Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı. ⚠️Uyarı: 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çeşitli suç unsurlarını içerir.

Aşka inancı olmayan Şiyar ağa bir gün rüyasında kendisinden yardım isteyen bir kız görür. Aklımdan çıkaramadığı varlığından bile emin olmadığı kızı sokak sokak aramaya başlar.. Rüyayla başlayan bir aşk hikayesi.. *** "Sen onu uzakta ararsın ama o zatenin senin yanıbaşındadır" Başlama tarihi; 18.10.2023 Bitiş tarihi; 02.04.2025

Gecikmiş bir Berdel,Gelecek bir AŞK!!!🚩

Kadın gitti, defalarca itti adamı. Bir aşk ne kadar büyük olabilirdi ki? Onun aşkı büyüktü. Ahu'nun kalbinden daha büyüktü. Nasıl karşılık verecekti ki? " Aranızda hiçbir zaman bir şey olmayacak bunu biliyorsun değil mi?" dedim hiç acımadan,onun gözlerine bakarak. Hiçbir şey canını yakmazdı onun, ben hariç. Sözlerim onu derinden yaraladı. Dağ gibi adamın ifadesinin bir an sarsıldığını fark ettim. Bunu gizlemedi ama kendini toplarladı. " Seveceksin Ahu, zamanla sana olan sevdamı gördükçe sen de beni seveceksin. " Kendinden emin net bir sesle söyledi tüm bunları. Nasıl bu kadar inançlıydı ki? Nasıl biliyordu onu seveceğimden? Zaman dedi yüreğim, bırak su aksın yolunu bulsun...

Dağda pençezen... Bayırda gelinciği postalı altında ezen. Herkese vahşi atmaca, bana garib bir hazen. "Soğuk su ve sigara... Belki dedim, sevgilim. Belki iyi gelir yarama." Yüzbaşı Çakır Biryan Alaca & Ferimah Karabağ

Aselin Karev, karlı bir gecede kapısının önünde kanlar içinde yatan bir adam bulduğunda, zaten hiçbir zaman toparlamaya beceremediği hayatı iyice paramparça olur. - Gözleri aniden karardı. Katran rengi hareleri, güneşin cesedini andırıyorken genç adam uzun zaman sonra ilk defa ifadesiz gözlerini kıstı ve gün boyunca sadece iki üç cümleden fazlasını ağırlanayan dudakları gerildi. "Bu nedir?" diye sordum, boynunda asılı olan küçük topu parmaklarımın arasında çevirdiğimde. Boynunda ip gerildi, kemikli yüzündeki ifade sertti. "Katran kurşunu." diye yavaşça cevapladı. "Üzerine adını işledim." Öğle arasındaydık. Zihninde kopan fırtınayı dudaklarından dökülen sıcak nefesten hissedebiliyordum. "Onu görüyorum. Neden adımı işlettin?" Gözleri bana kilitlenmişti. "Bir ihtimal için... Sadece bir olasılık." Ses tonu neredeyse fısıldamaktan öteye gitmiyordu. "Bu oyunun içine çekilen sadece sen değildin. Bir kumar oynandı, kaybedenler oldu ve kazananlar oldu ama ihanete uğrayan sadece sen değildin. Eğer olur da bu kurşunu kullanmak istersen ölmeden önce, aklımdan geçen son şey sen olacaksın."

kabza " la la laaaa ya ağlama" dedim ona doğru eğildim kendini savunmak için geriye çekildi "benden kaçama küçük oyuncağım" dedim "la la la laaaaa ve BOUMMM" elimdeki odunla kafasına son bir kez daha vurdum kan her yere sıçradı "seni pislik bu şortu daha yeni aldım" tüm üstüm kan olmuştu pislik şey "bunu daha yeni almıştım hareketsizce başını patlatığım yerden kanar fışkırıyordu "bana bak ya" dedim " öylemi küstük mü yani" benimle hâlâ konuşmuyordu yüzümdeki sinsi gülüş dahada büyüdü "benimle konuş küçük oruspu" bana cevap vermediği her an dahada sinirleniyordum elimdeki kalın odunla delice vücudunun her yerine vurdum cansız bir şekilde duruyordu kırılma sesleri yükseliyordu koca ormanda bı anda durdum "aaa pardon sen konuşamasın doğru ya seni daha demin öldürdüm soryy" gür bir kaha attım eğilip cesede sarıldım "benim yeni kadavram hoş geldin"