Bu bir kaçış hikayesiydi. Babasının zoruyla istemediği bir evlilikten kaçan Deniz başka bir evliliğe adım atacağını henüz bilmiyordu. Aklında kusursuz bir plan yapmıştı ama beklenmedik bir misafir, yardım teklifinde bulunarak elini uzattı. Karadeniz'in sert, hırçın ikliminde doğup büyüyen Fırtına'nın yardım eline sarmaşık gibi dolanan Deniz belki çok acı çekecekti ama kim bilir belkide mutluluk kollarını açmış onu bekliyor olacaktı. Masum, zarif ve kibar bir genç kız.. Asi, hırçın ve öfkeli genç bir adam.. Bu; iki zıt karakterin ortak kararla girdikleri, trajikomik ve alev alev bir aşk hikayesi. Okurken hem öfkeyi doruklarda yaşayacak hemde aşkın gücüne şahit olacaksınız. NOT:Herkes sorup duruyor. Sen anlat Karadeniz'den mi esinlendin diye. Ben bu kitabı yazmaya başladığım da öyle bir dizi dahi yoktu. Sadece sağlık problemlerinden dolayı bir ara 6. bölümden sonra yazmayı bırakmıştım. Yani; ne kitabımın konusunu o diziden esinlendim nede adını! Kapak tasarımı: @illotson

Ben, Tanem Mutlu.. Gerçekten ergenlik dönemi hariç mutlu bir hayat süren, her zaman gülümseyen bir kızdım. Kendimi mutlu ettiğimde herkesinde mutlu olabileceğine inanacak kadar da bencil! Ama benim neden bu hale geldiğimi ailemde dahil olmak üzere kimse sorgulamamıştı. Herkesin kendince bir hikayesi vardır, elbette benimde vardı. Belki insanlar için geçerli bir mazeret değildi ama hayatım, yaşantım ve düşüncelerim bu sayede değişmişti. Hayatımın dümeni son hızda ve benden bağımsız bir şekilde ani bir manevra ile döndürüldüğünde kendimi Karadeniz'in bağrında ve Trabzon'un eşsiz yaylalarında bulmamla başladı herşey. Tek bir bakış, insanın içini çürütecek zehirli bir aşk ve zor bir adamla başa çıkmak hiç kolay değildi. En azından benim için.. Barut ile tanışma hikayemiz tam olarak bir fiyaskoyla başlamıştı. Ben onu tanıdıkça bugüne kadar boş yaşadığımı hissetmiş ve insanlığı keşfederek hayatı yeni emeklemeye başlayan bir bebek kadar heyecanla öğrenmeye çabalamıştım. O ise beni tanıdıkça, benden nefret etmişti. Çünkü; beyin yerine balya balya saman(ya-da tomar tomar para da olabilir ki- her ikisinin de ham maddesi aynı kapıya çıkıyordu-) taşıyacak kadar gerizekalı düşüncelere sahiptim. Tüm ümitlerimin bittiğini düşündüğüm anda gökten üç elma düştü. Ve olan da esasen o an da oldu. Her veda yeni bir başlangıçtı ya... Barut'ta aldığı şiddetli darbeyle sebebiyle, sarsıntı yaşamış olacak ki aklı kısa devre yapmıştı. Bana göre balataları sıyırmış olmalıydı. Bunun başka açıklaması olamazdı. Benim gibi abuk sabuk bir kıza ilan-ı aşk ettiğinde ise ne mi oldu? Eh, bir zahmet onu da okuyarak öğrenirsiniz artık!

Hamza Mahir GÜMÜŞPALA Tanıdığınızı söyleyemem, henüz.

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Kapak tasarımı için @Buklelisatirlar'a çok teşekkür ediyorum :) ❊❊❊ Geçmişin yaralarıyla baş etmeye çalışan, yeri geldiğinde dalgacı, yeri geldiğinde öfkeli, hırslı bir iş adamı, Sedat. Beş yıl önce bataklık gibi bir yaşamı arkasında bırakan ve oraya tekrar dönmemek için işine canla başla sarılan olgun ama inatçı, Aslı. Biri Patron, biri Hizmetçi. Aşk, etrafta dolanıp bu iki acılı yüreği saracak. Peki ya nasıl olacak? Geçmişleri, geleceklerini nasıl etkileyecek? Peşlerine düşen hayaletlere inat, tutkularıyla, aşklarıyla her şeye göğüs gerebilecekler mi? Yoksa yenilip, her darbeyle daha çok mu sarsılacaklar? Bir hizmetçi kızın, güçlü ve yakışıklı patronuna sevdalandığı bir hikaye değil sadece bu. Bu, iki yaralı insanın birbirilerinde iyileşme hikayesi. Her şeye rağmen, bir olma, tek olma, ilk olma hikayesi. ❊❊❊❊❊❊❊❊ İlk'im Serisinin 2. Kitabıdır canlarım. (Sedat & Aslı) Kendinize çok iyi bakın. Bu kitabım sizlere emanet. Gözünüz gibi bakın ona. Çok çok öpüldünüz :) ❊❊❊

Tek Bölümlük Hikayeler. 'İÇİNDEKİLER' bölümünden hikayelerin tanıtımlarına bakabilirsiniz. İyi okumalar. Hoşgeldiniz❤❤

|. "Tamam... Gelelim asıl konumuza. Sen de görüyorsun Yekta. Ne sen,ne de ben mutlu değiliz! Neden bize bunu yapıyorsun? Artık bir evladımız var. Aramızda yaşananları ona yansıtmak istemiyorum,ama biz mutsuz oldukca onu nasıl mutlu yapacağız? Lütfen boşanmayı kabul et ve buevrakları imzala!" 'Demek karısının derdi buymuş' diye düşündü Yekta. Yine boşanma konusunu açmıştı. "Bizi sen mutsuz yapıyorsun Gülçin. Olanları büyütmesen mutlu bir aile ola biliriz! Sana kaç defa söyleyeceğim? Biz boşanmayacağız!" Yektanın sesini yükseltmesiyle Gülçinin gözü meyve bıçağına sataştı. Ani bir kararla bıçağı aldı ve sağ elinin bileğine dayadı. "Hey... Ne yapıyorsun?! Gülçin bırak şunu! Çocuk oyuncağı değil!" Gülçin gülerek kocasına baktı. Bu gülüşü acıdandı. Anlamıyordu... Kocası mutsuzluğunu,düşüncelerini,hislerini anlamıyordu. "Anlamıyorsun Yekta... Mutsuzum... İstemiyorum işte. Seni İ-S-T-E-M-İ-Y-O-R-U-M! NEFRET EDİYORUM SENDEN!" Yekta endişeli ve korku dolu gözlerle karïsını izliyordu. Ondan böyle bir hamle beklemiyordu. "Güzelim, bırak elindekini. Bak hall ede biliriz. Hadi önce bırak şu bıçağı!" Gülçin daha fazla gülmeye başladı. Hall ede bilirlermiş. Ede bilseydiler şimdi bu halde olmayacaklardı. "Öldürürüm kendimi Yekta! İnan yaparım! Kabul et işte!" "Bizim bir çocuğumuz var Gülçin. Hiç olmazsa onu düşün. Onun anneye ihtiyacı var." Yekta karısını nasıl ikna edeceyini bilmiyordu. Bıçağı ana damarının üstüne bastırıyordu. Daha da yaparsa sonu kötü olurdu. Yektanın gözleri dolmuştu bile. Karısı ne hale gelmişti. "Sen düşünüyorsun mu onu!? Onu mutlu ede bilmek için önce benim buna inanmam lazım,ama sen izin vermiyorsun! Kabul ediyor musun?" "Yapma,lütfen..." Gülçin Yektanın kabul etmediğini anladığında bıçağı daha da bastırdı. Kan görünmeye başladığında Yektaya son kez baktı. Yektaysa

📍 Hikayede sıkça yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacaklarının okumamasını tavsiye ederim. ✔ TAMAMLANDI. "Erzen, ben hiç inanmadım zaten, beni kim sevdi ki sen sevecektin..."

Kalbinde büyüttüğü adamı karşılıksız sevmeye daha ne kadar dayanabilecekti ? 21.08.2019

Su gibiydi iki genç kız da. Öyle narin öyle güzellerdi. Birinin adı Zeynep'ti. Bakanlar gözlerini alamazlardı. Babasının en değerlisi, mücevheri, güneşiydi. Birde Mardin'in ağası vardı. Ömer Ağa. O bir şey isterse olurdu, kimse karşı gelemez gelmeye cüret bile edemezdi. Bütün aşiretlerin de Mardin'in de ağasıydı. Herkes bilirdi onun sözü sözdü. Adaleti kendisinden hep bir adım önde olan bir adamdı. ______________________________________________ "Berzan ağa vermezlerse kaçıracakmış seni hiç mi korkmuyorsun?" Kahkaha attı kardeş bildiği arkadaşının sözüne Zeynep. "Asla evlenmem onunla kaçırırsa da elbet yolunu bulur kaçarım kaçamazsam da canıma kıyarım yine de yar olmam ona." "Yine de bir düşünseydin babanın durumu zorda Paşaların oğlu o kurtarırdı sizi bu durumdan." "Sen delirdin mi Dilan asla evlenmem onunla dedim ya hem babam söz verdi okutacak beni. Değil Paşaların oğlu koskoca Mardin'in ağası Ömer Ağa bile gelse alamaz beni." Kararlılıkla konuştu genç kız kendinden çok emindi. İlerde çalıların arkasında biri daha vardı ama küçük kızın böbürlenerek konuşmasını kahkaha atmadan dinlemeye çalışan. Hele son sözlerini duyunca gözlerinde pırıltılar beliren. ---------------------------------- Diğerinin adı ise Dilan'dı. Korkusuz, cesur ve hep yüreğinin sesini dinleyen Dilan. Zeynep'ten daha zor bir davanın savaşını verecekti o. İki genç kız da Mardin'in ateşli topraklarında kendilerini bir anda hem var oluş mücadelisinin içinde bulacaklar hem de aşkın büyülü dünyasının içinde gururlarını kaybetmeden savaşı kazanmanın yollarını arayacaklardı.