_asterea_
-დამხატე.
-რა?
-დამხატე.
-არ შემიძლია.
-რატომ? შენ კარგად ხატავ... შესანიშნავად. თუ საქმე ჩემ...
-არა. საქმე შენში არაა... უბრალოდ მეშინია...
-გეშინია? რა გაშინებს.
-ის რომ... შენს სილამაზეს, ყოველ ნაკვთს ისე ლამაზად ვერ გადმოვიტან ტილოზე როგორიც სინამდვილეშია. მეშინია რომ შენს სხეულს დავამახინჯებ, თუნ დაც მხოლოდ ტილოზე.
-მე მჯერა შენი. მჯერა რომ იდეალურად გამოგივა ყველაფერი.
-მაგრამ მე არ მჯერა საკუთარი თავის.