Not! Kitabın ilk bölümleri final olduktan sonra düzenlenecektir. [Kitabın Şarkısı : Lana Del Rey - Dark Paradise.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! ❄ Sonsuz bir gecenin göğsünde Ay ince bir bıçak gibi asılıyordu. Adımları arkasında kan izleri bırakan kara kürklü bir kurt uçuruma doğru adımlıyor, bilincini kaybetmemek için acısına tutunuyordu. Uçurumun başına geldiğinde gözlerinde sönmeye yüz tutmuş ışık ölüm kokuyordu. Toprağı kızıla boyayan kanı tüylerinin arasından akmaya devam ederken bir anda olduğu yere çökerek, yığıldı. Hızla aldığı nefesler ciğerlerine kendi kanının kokusunu dolduruyordu. Yine o eksiklik duygusu ruhunu sardığında... ölmek istemişti. Geriye kalan son gücünü toplayarak başını Ay'a doğru kaldırıp peş peşe uludu ta ki içinde ki boşluğun sahibi çağrısını duyana kadar. "Mühür seni bana getirdi." ❄

[Kitabın Şarkısı : NF - ft. Britt Nicole / Can You Hold Me.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! 🌸 Her biri farklı bir gücü temsil eden dört büyük tanrı. Ve bu dört tanrıdan Su Tanrısı'na tapan küçük bir köy. Kibele köyüne aylardır yağmur yağmıyordu. İnsanlar içecek su bulamıyor, ekinler kuruyor, hayvanlar ise telef oluyordu. Çaresiz halk son çare olarak köylerindeki kâhine başvurdu. Ancak kâhinin sunduğu çözüm korkutucu bir yoldu: Kurban olarak tanrıya bir gelin vermek. Bir gelin. Gelinlerden nefret eden bir tanrı. Kurban kim olacak? Su Tanrısı, istenmeyen bu gelini kabul edecek mi? Yoksa gelinin kalbi, suyun öfkesine karşı direnirken geçmişin karanlık sırları tarafından yutulup sonsuza dek kayıp mı olacak? NOT: Kitap su tanrısının gelini adlı mangadan (yalnızca kurban olayı) esinlenerek yazılmıştır. Aynı adla bir dizide vardır ama dizi ile kitabın alakası yoktur. Kontrol etmek isteyenler mangaya bakıp diziyi izleyebilirler.

En iyi insanların dahi içinde saklanmış bir canavar vardır. Benim içimdeyse... Geçmiş hayatımda ruhuma sıktığım bir mermi vardı. Mermi gittikçe derine iniyordu. Benliğim parçalanıyor; iki kişilik katman çoğalmaya, dallanmaya, budaklanmaya başlıyordu. Işığı takip edip buradan kaçacak mıydım? Yoksa son mermiyi içimden çıkartıp silahı ortada mı çevirecektim? Durum her ne kadar basit gibi gözükse de oldukça karmaşıktı. Bu; perilerin kılıç, kan veya büyü ile yazdıkları bir savaş değildi. Bu benim tanrıyla aramdaki varoluşun savaşıydı. Ve Tanrı, tam da bu satırları yazan benden başkası değildi. ___________________________________________ ~ AVCI

Sıradan bir insan, bir ağacı dokunuşuyla boydan ikiye bölebilir miydi? O ağacın içinden 10 yıldır çürümeyen bir ceset çıkabilir miydi? Sıradan bir insan, nehre düşerek başka bir dünyaya gidebilir miydi? Ben arafın ıssız koynunda ölüm şerbetini içtiğim gün, düştüm bilinmezliğin ipsiz kuyusuna. Daldım ölüm uykusu gibi bir nehre. Aldı beni nehir, sürükledi ait olduğum yere. Ait olduğum yer ise Arnina adında mitolojik bir dünyaydı. Sıradan bir insan zinhar bunları yaşayamazdı. Zaten ben de sıradan bir insan değildim. Daha doğrusu, insan değildim. Soyum sizin gibi Adem ve Havva'ya değil, bir efsaneye dayanıyordu. Ve ben, Ayperi. Ayperi Soydan... O an yemin ettim, efsaneler gibi yaşayacak ve efsaneler gibi ölecektim. 🌕

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Bu hikaye Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik serisinin ara sahnelerinden alıntılar içerir. Kitapta olmayacak yazar taslaklarıdır. Serinin ilk iki kitabını okumadıysanız spoiler barındırır.

"Ya kimsin sen? Amacın ne senin, derdin ne? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum." Hıçkırıkların arasından zorlukla konuşurken başımı kaldırıp yüzüne baktım. Bakışları garipti. Az önce birini öldürmemiş gibi, masum bir adammış gibi. Üzülmüş gibi. "Benim derdim sensin." Uzanıp kolumu kavradığında hiçbir şey yapamadım. Kilitlenmiş gibi yalnızca onu izliyordum. Kolumu kendine çektiğinde gözlerini benim gözlerimden çekip koluma odaklandı. Kapüşonlumu sıyırıp kolumdaki kesiklere baş parmağıyla dokunmaya başladı. Tek tek hepsinin üzerinde parmaklarını gezdirirken ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. "Benim derdim bu kesikler. Benim derdim bu kesiklerin, bu yaraların sebepleri. Bazen yaraları iyileştirmek için sebebini yok etmek gerekir. Yara bantları fayda etmez, merhemler bile iz bırakır. Ama sebepler ortadan kalktığında yaralar artık acımaz, sızlamaz hiç."

Dünya'nın en iyi 3 dizisinden biri olan The Walking Dead'ın Türk versiyonudur. Dizi ile çizgi romanla ilişkisi fazladır. Ama karakterler Türk ve yaşanan olaylar farklıdır. Küresel bir facia insanoğlunun sonu oldu. Ölümcül virüs hava yoluyla tüm insanlara bulaştı. Ardından ölen insanları, genç yaşlı demeden tekrardan canlandırarak tek amacı insan ve hayvan yemek olan yürüyen ölülere dönüştürdü. Geriye ne ülke, ne hükümet ne de ordu kaldı. Hayatta kalmayı başaran insanlar bir araya gelip güçlü gruplar oluşturmaya başladı. Oldukça kötü olaylar yaşayan Barış ve arkadaşları her şeyi arkalarında bırakarak rahat bir nefes almak için güvenli bir yer arayışına girerler. Güvenli bir yer var mıdır? Yoksa insanoğlu gerçekten yok oldu mu? Sezon Sayısı - 2

| Wattys2021 KORKU ve EN YARATICI HİKAYE Kazananı | "Uyu küçük Mina. Uyandığında gündüzün, kabusun olacak." "Cennetten kovulmadan önce 19 Büyük Şeytan, insanların rüyalarında yaşıyordu." İçlerindeki sönmez intikam ateşi ve kötülük, büyük bir savaş başlattı, ta ki lanet etraflarını sarana kadar. Şeytanlar, ruhlarından bir parçayı varislerinin gelip laneti kırmasını beklemek için birer taşa dönüştürdü ve yancıları tarafından sönmeyecek bir ateş içinde birleştirildi. Bu taşa Hayat Taşı adı verildi. Taşın kullanılıp kötülüğün tekrar salınmasını istemeyenler, taşı her biri bir şeytanı temsil edecek şekilde 19 parçaya böldü ve her bir parçasını sakladı. Onları güçlendiren kaynak, söndürülemez bir ateşle mühürlendi ve şeytanların ruhlarının geri kalanının çıkmaması için tutuldukları tılsımın üzerinde bekletilen, çıkışlarına kadar sönmeyecek o meşale yakıldı. Onları serbest bırakmak için yola çıkanlar korkunç acılarla cezalandırıldı. Hayat Taşı'nı kullananlar, Tanrı tarafından lanetlendi. Ama sonra bir gece bir cinayet işlendi. Ve o anlaşma masasına tekrar oturuldu. O gece bir beden öldü, iki ruh birleşti ve bir savaş başladı. Bildiği tek şey ise, ruhların katillerinin olmadığıydı. ❧ "Çünkü sevgilim; ölüler dünyasında bir şey yiyenlerin yeryüzüne çıkma hakları bulunmamaktadır." ❧ 19.07.2019 00.00