2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

[Aşkın Tatları Serisi - 1] Bir lezzet düşünün. Biraz yaramaz, boyuyla romantikliği doğru orantıda, yaptığı birbirinden leziz yemeklerle birlikte parmaklarınızı da yiyeceğiniz bir adamı alın, bırakın içine. Yanına da bazen tutamadığı bazen de açamadığı dili olan, minyonluğuyla kombinlediği kıvırcık saçlarını sevimli utangaçlığıyla savuran tatlı bir kadını harmanlayın. İki adet bisikleti de eklemeyi unutmayın tabi ki bu muhteşem lezzete. Ve tabi yanlarına da sevgili edasıyla sahiplenen kıskanç bir köpek ile prenses edasıyla süzülen uykucu bir kedi... Eh, biz adına Orta Şekerli diyelim ama bol şekerli olsun içi!

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

Kitabın başlangıç tarihi 12/09/2015. #1 Bilim kurgu **Dikkat! Parola Yayınevi ile yapılan anlaşma ile Unutulmuş: Türkiye iki ayrı kitap şeklinde basılacaktır. İlk on bölüm tanıtım amaçlı bırakılmıştır, kalan bölümler kaldırılmıştır** 21 Aralık 2012. Maya takviminin son günü. Çoğu kişinin bir şey olacağına inanmadığı, ufak bir kesimin ise dünyanın sonunun geleceğine inandığı o 'büyük gün'. Ben de çoğu kişi gibi o gün bir şey olacağına inanmıyordum. Daha fazla yanılamazdım... 21 Aralık gününün ilk saatlerinde Dünya'nın bir ülkesi hariç bütün ülkelerinde aynı virüs yayılmaya başladı. 21 Aralık günü ailemle birlikte sabah kahvaltısı yaparken, korku dolu spikerin söyledikleri bugün bile kulağımda. Spiker, gece saat 12'yi geçtikten sonra Dünya'nın bütün ülkelerinde aynı virüsün görüldüğünü söylemişti. Virüsün kim tarafından oluşturulduğu ya da tedavisinin olup olmadığı şimdilik bilinmiyordu. Bilinen tek şey virüsün, insanları birer zombiye dönüştürdüğüydü. Spiker o kelimeyi söylediğinde kendime hakim olamamış ve gülmüştüm. Keşke gülmeseydim... Haberler bittikten sonra ailemle şaşkın bir biçimde birbirimize baktığımızı hatırlıyorum. Haberlerde söylenilenler gerçek miydi? Yoksa bizim o harika medyamız oyuna mı gelmişti? Her şeyden önemlisi şimdi ne yapacaktık? Benim okula gitme saatim gelmişti. Anne ve babamınsa işe gitmeleri gerekiyordu. Bakanlıklar herhangi bir açıklama yapmadığına göre durum o kadar ciddi olamazdı. Sonunda hepimiz hazırlanarak evden çıktık. Keşke hiç çıkmasaydık...

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Scorpius Malfoy, kötü birisi olmadığına bu kadar eminken, Rose Weasley ile aynı gün gördüğü fakat birbirinden tamamen farklı olan rüyalar ikisininde kafasından hiç çıkmaz. Rose'un rüyası tamamen masumken Scorpius'un rüyası tüm büyücülük dünyasını etkileyebilecek türdendir...O ses korkunçtur. Bir Malfoy'un ve bir Weasley'nin gerçekten ortak çalışması mümkün müdür? Potterlar'ın oğlu Albus Severus Potter, en yakın arkadaşının ondan bir şeyler gizlediğine eminken kuzeni Rose Weasley olduğu yerde oturmayacaktır...

Bilişim İstihbarat Servisi bu sefer fena halde karıştı! Kemerlerinizi daha sıkı bağlayın! Mila ve Zack, atom altı parçacıklarının çarpışmasını bile kıskandıracak kadar güçlü bir şekilde birbirlerine tosladıklarında, Zack bebek mavilerinde kaybolmuştu. Karşısındaki bücürük kızın gözleri dışında tüm dünya tedavülden kalkarken, daha ne yaptığını bile anlamadan onu öpmek istemişti. Tabii hemen ardından da kendini tekmelemek! Sokakta gördüğü her hayvanı evlatlık edinmek gibi güçlü bir dürtüye sahip, yufka yürekli olduğu kadar, cadılıktaki uzmanlığını en yüksek dereceyle tamamlamış Mila Bennet, son derece normal yaşantısını yerle bir edecek olaylar silsilesinin içine düştüğünde, ona yardım edebilecek tek kişi Zack Feller'dan başkası değildi. Dört abisi de işin içine girince, dünyayı ve aşk hayatını aynı anda kurtarmaya çalışmak zorunda kalması ise, kaderin ona cilve yapma sebebiydi. Bu defa oyun çok büyüktü... Zack'in geçmişinden gelen sırlar Mila'nın gizli yönlerini ortaya çıkarırken, birbirlerinden başka güvenecek kimseleri kalmamıştı. Tek kurtuluşları birlikte çalışmaktı ama kaderin onlar için çizdiği yol pek kolay sayılmazdı. Özellikle de Mila'nın bela olma kapasitesi düşünülürse... Tavsiye: Hiç sakin olmadan okuyun!

Pişmanlığın yeterli gelir mi affetmeye bilmem Mutlu geçen günler hayatın bana borcuydu Artık bu saatten sonra senden gidemem Ama şimdi telafi etsen de yaşanmamış yıllar unutulur mu?

"Kayıp Krallık Serisi" İkinci Hikaye. Adının bile geçmesiyle korkulan, aynı zamanda da nefret edilen Prenses geri döndü. Halkının ihanetiyle tüm yaşamı alt üst olan Prenses koruması tarafından bulundu. Birçok özelliği sayesinde ırkının tarihine adını kazıyan Prenses, efsane bir ırkla ortak olma yolunda. İlaçları sayesinde artık bedeninin onda kalacağı kesinleşti; en azından şimdilik. Prenses, sırlarla dolu olan korumasıyla birlikte. Ama bu birliktelikle hiç olmadığı kadar birbirlerinden ayrılar. Gücün Laneti; Yalnızca Prenses için anlam taşıyan yan yana bu iki kelime artık bir kitap halinde. Prensesin baltaları keskin, zırhı sağlam; en kanlı savaşlar için hazır. Prenses, durdurulamayan bir dengesiz. Prenses kurallardan nefret eden bir soylu. Prenses kurtarılmaya değer olanları kurtarmaya kararlı. Her zaman yanında olan ve onun güvenli, soğuk sığınağı olan Soğuk Savaşçı'nın buzdan kalbinin en derinlerine gizlediği acılar arasında, asla bahsetmediği bir ailesi var. Ejderhalar prenses ve onun öfkesi için kükrüyor. Prenses kimseye güvenmemeli.