Y/N: Ayrılalım diyorum anlamıyor musun ? Sen onu seviyorsun onunla ol Draco: Sende mi beni hiç sevmedin... * İlk kitabım olduğu için yazım yanlışları ve cringe yerler var, mazur görün *

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

İlk aşkım, ilk hisler... •⚠️+18 içerir⚠️ Bu benim ilk kitabım<33

uyarı: +18 gif ve küfür hakaret bulunmaktadır

"İnsanlar iki kafa, dört kol ve bacaktan yaratılmıştı. Ancak bu hayatı yaşanılmaz kılıyordu. Tanrı ise buna bir çözüm buldu. İnsanlar artık tek kafa, iki kol ve bacaktan oluşuyordu. Ancak Tanrı tek bir şeyi ayırmadı. Ruhlarını. Böylece iki ayrı insan tek ruhu paylaşmaya başlamıştı. İnsanları artık zor bir serüven bekliyordu. Ya aynı ruhu paylaştıkları insanı hiç bulamayacaklarsa? Ve o günden sonra insanlar her an ruhunu tamamlayacak insanı aradı." Kız buna inanıyordu. Ancak Tanrı'nın ona sunduğu hayatta bu imkansız geliyordu. Hayata güzel başlamadı ve güzel biteceğine inanmıyordu. O geceyse hayatı onun karanlığını bölen aydınlık kadar zıttı ona. Bir gecede hayatı değişti ve o daha nice geceler görecekti hayatını değiştirecek. Bunun en büyük yemini artık hayatında olan Okyanustu. Ya o okyanusta yaşayacaktı ya da o okyanusta ölecekti. Ama hayat her konu da olduğu gibi yine ona bir seçim sunmamış, kader perdesini aralamış ve oyunu başlatmıştı.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Küçük kız Hogwarst'a gitmeyi çok istiyordu ama ailesi izin vermiyordu belkide onlara gelen varlıklı musafirlerini hoşnut ederse izin verirlerdi ama unuttuğu bir şey vardı gelen aile Malfoy ailesiydi

🗝Smut içerir 🗝Bölümler birbirine bağlı

Y/n karakterinin Hogwarts'a yeniden gelmesiyle tüm Slytherinlilerin özellikle Draco Malfoy'un nefreti onunla olacaktı. İkisini birleştiren 30 yıl öncesine ait büyük bir sır vardı. Y/n, annesinin yolundan mı gidecekti yoksa kendine yepyeni bir yol mu çizecekti ? Hikayenin sonunda 30 yıl sonraya atladığımızda olanlara gerçekten çok şaşıracaksınız.