“ Hepimiz ölüceeğğğğzzzzz!!” Vagon bi’ kez daha sallandığında parmaklarımın rengi gidene kadar demirleri sıktım. Onur derin derin solurken mavi gözlerini gözlerimin içine dikti “ Hayır ölmüycez!” “ Psikopat bi’ palyaço tarafından öldürülüceğzzzzz!!” diye anırdım bağırmaktan travesti gibi çıkan sesimle. “ Allah belanı vermesin Onur! Hepsi senin yüzündennn!! İnsan hiç mi düşünmez burda katil hayaletler vardır, gelirsek bizi zorla radara bindirir, sonra ebemizi ağlatır diye hee??!! Ölürsek katilim sen olucan oğloomm!!” Vagon bu sefer çok daha sert sallandığında Onur kolunu bana doğru uzatıp eliyle gözlerimi kapattı. Kalbim korkuyla teklerken böğürdüm “ HIğaaahhhaahhhhhhhhhhhhhğğğğ!!!” ************** Ölüleri görebilen iki gencin dramı. İyi okumalar. Saygılar.

|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

BASTIRILDI. 2 KASIMDA RAFLARDA OLACAK. BURDAN KALDIRILDI. Her şey dayısının gelip onu almasıyla başlıyor. İzmir'den Antalya'ya taşınıyor ve dayısının sahibi olduğu erkek lisesinde okumaya başlıyor. Dostluğu, kardeşliği ve sevgiyi burada öğreniyor. Peki ya.. AŞK? Mizah, gençlik ve romantik bir kurgu. İYİ OKUMALAR :) ♚ KÜFÜR İÇERİR ♚

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~