Betrayed by the people she once loved, cared for, and protected, Queen Gatria is determined to make everyone suffer and feel her wrath. With the intent of saving her sisters while executing her revenge, can the Mistress of Nature carry out her plans and succeed in time? ****** Finally free from being held captive for two centuries, Queen Gatria Valen Balsatra sets on a quest to free her sisters and exact her revenge. With her heart full of wrath, she is prepared to slaughter everyone who would stand in her way, her ex-lover included. Now faced with numerous betrayals and hindrances, Queen Gatria is put to the test. Can she save her people and live up to her role as the Mistress of Nature and overseer of Azitrea? Or will her unending rage cause everything to crumble down and die? [ BOOK 2 OF AZITERA: YTHER'S QUEEN ] CECELIB | C.C. COVER: Regina Dionela

0537 *** ** **= Ne demiş Kaan Boşnak 0537 *** ** **= Bilmem kime gücendin hadi gel anlat bana 0537 *** ** **= Değişmem gülüşünü tüm dünya benim olsa da 0537 *** ** **= Her kim ki seni üzüp üstüne ağlatırsa 0537 *** ** **= Bir damla su vermem çöllerde kavrulsa da

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Mizah #1 *Keşfedilmemiş Cevherler 2015 Genç Kurgu Birincisi *Wattpad'deki MBTI temelli ilk ve tek kurgu. *Paralel Odalar Teorisi; toplum tabularına, kadın-erkek eşitsizliğine, klişelere ve yazısız sisteme açılmış bir savaş, onlara karşı bir direniştir. Nihan, kendi açtığı ıssız ve engebeli patikada, tek başına yürüyen genç bir kadındı. İçedönük, asosyal ve kesinlikle uyumsuzdu. İnsanlarla kolayca anlaşamıyor, onlar tarafından da kabul görmüyordu. Ve tüm bunlar, bir sonbahar gününde, onun evsiz kalmasına neden oldu. Şimdi elinde, başvurabileceği tek bir ev arkadaşlığı ilanı vardı. Teoman, ailesinin onun için çizdiği yoldan ayrılmış; yer edindiği kalabalık bir caddede, arkadaşları ve çevresiyle yürüyen genç bir adamdı. Dışadönük, sosyal ve kesinlikle gelenekselciydi. Ve geleneklerden koptuğu o tek anda, kendini evlatlıktan reddedilmiş ve parasız kalmış olarak buldu. Şimdi tek çaresi bir ev arkadaşı bulmaktı. Ama ilanına başvuranın, katı kuralları ve boyun eğmez kişiliğiyle Nihan Kızılkaya olmasını beklememişti. Zıtlıkları onları birbirine çekiyor olsa da, benzerlikleri ancak yaklaşan üstünlük kurma çekişmesinin işaretiydi. Ve hayat, onları bir evin paralel odalarında buluşturdu. Paralel evrenler, birbirleriyle hem benzerlikler hem de zıtlıklar taşırken birbirlerine paralel olarak düz bir çizgide ilerler ve kesişmez, çarpışmazlar. Ama çarpıştıklarında sonuç, mükemmel ve şiddetli bir yıkım, felaket ve değişim olur. Tıpkı onlarda olduğu gibi. Uyarı: Bilim kurgu/fantastik kurgu değildir.

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...