''her şey yalanmış. ailem, arkadaşlarım, tüm hayatım. ben ne yapacağım şimdi?'' ''eskiden hiç susmayan ben artık hiç konuşmuyordum.'' ''en büyük acı geçmişini hatırlayamamaktı.''

☙ İzel, zor bir hayatın içinde, sürekli korku ve yalnızlıkla büyüyen bir kızdır. Babasının şiddeti ve annesinin baskıları arasında sıkışıp kalan İzel, her gün hayatta kalmaya çalışır. Okulda dışlanmış ve herkesin gözünde "farklı" biriyken, bir gün aldığı bir telefonla her şey değişir. Hastanede yapılan bir testin sonucunda, yıllarca bildiği ailesinin aslında gerçek ailesi olmadığını öğrenir. Bu büyük sır, onu bambaşka bir dünyaya sürükler. Yeni ailesi, zengin ama soğuk insanlardan oluşan bir ailedir. İzel, eski travmalarının izlerini silmeye çalışırken, bu yeni dünyada kendini bulmaya ve gerçek kimliğini keşfetmeye çalışır. Ama her şeyin sorusu bir tanedir: Gerçekten kimdir? ☙ ❝Bazen hayatta en büyük mücadele, kendi kimliğini bulmak olur.❞ [Tamamlandı]

Bade: Ya bence herkesin mermeri aynı renk olduğu için mezarlıklar çok sıkıcı. Bade: Bence bir değişiklik olsun diye biraz renk katsalardı güzel olabilirdi. Bade: Hem neden hep çiçek ekiyorlar canım! Ben ölmüş olsam, toprağıma çiçek ekseler, saksı mıyım lan ben derdim. Aysar: Ne eksinler Bade, ananas mı?

Ben Eftelya... Eftelya yılmaz abileri tarafından katil damgası yiyen o kız "İnsan sevdiklerine sarılamayınca kokularına sarılıyor" hadi gelin hayatımın beni nerelere sürüklediğini beraber görelim... ya gerçekte onun yüzünden değilse? Ya her şey bir oyun çıkarsa? Affedebilecek mi... okuyup öğrenelim... klasik aile kurgusu Herşey yazarın kurgusudur... şans veren herkese teşekkür ederim.

-Kızımı al götür hem güzel hemde bakire Ağzım açık ona bakarken yirmili yaşlarındaki adam yanındakine işaret verip beni aldılar evden çıkmadan önce o adamın borcun kapandı bir daha karşıma çıkma dediğini duydum.Beni siyah bir arabaya bindirdiler çığlık atıp yardım istiyordum o sırada adam arabaya binip çenemden sertçe tutup yüzüme tokat yapıştırmıştı -Kes sesini o ağzını bir daha aç bakalım ne oluyor!! Kafamı cama döndürüp sessizce ağlamaya başladım gözlerimi açtığımda hayatımı cehenneme dönüştürücek olan o eve bakıyordum...

Ben çisem.. hayatımın 17 yılını tek başıma geçirdim, Topal soyadına layık olmak için yaşadım her zaman. Ne akraba, ne arkadaş, ne de aşk sahibi oldum şimdiye kadar. Ama şimdi hayatıma dahil olmak için çırpınan çok kişi var, üstelik ortada hiçbir sebep yokken. Bütün okulun kibirli olarak tanıdığı, ailesinin görmezden geldiği, adını duyanların " şu Topal'ların kusursuz kızı mı ?" Dediği bir dünyada sevgiyi bulma hikayesi. Sadece aşk değil her türlü sevgi bağıyla tanışmasının hikayesi... Deniz'in sümbülü Gürbüz'ün turunçu Merih'in bebeği Ve daha fazlası.. Not: eşcinsel yan karakterler ve eser miktarda argo içermektedir! # 4 - gençkurgu

İstenmeyen çocuktu Gece. Ne anne bilirdi ne de baba. Ne de bir kardeş. Kendini bildi bileli tek başına olan bu kız hayatına aniden giren babası ile aile sıcaklığını tadacak mıydı? Peki ya kardeşleri? Kabul edecek miydiler genç kızı?

"Biz seninle borcun karşılığında büyük kızı bana vereceğine dair anlaşmamış mıydık? şimdi bana bu villama paspas dahi etmeyeceğim kızı mı veriyorsun metresim olarak?" "Efendim diğer kızım yok en son pasaport çıkarıp yurtdışına kaçmış ona bir türlü ulaşamadım, Hande başına buyruk ukala bir kızdır ama damla öyle değil elinden her iş gelir ister hizmetçi olarak kullanırsın istersen metres olarak benim için farketmez borcumun karşılığı Damla'dır" Serdar önünde ki kıza baktı en fazla 19 yaşında kocaman gözlükleri olan saçları iki yana örgü ve paspal giyinen bir kızdı Evde hizmetçi olarak kullanabilirdi ve pis işlerini yapması için uygundu bazen içeri sızacak casuslara ihtiyaç oluyordu hem yakalanıp öldürülse bile umrunda olmazdı en azından bir işe yaramış olurdu...

Korkarak yaşamak zordu... 17 yıl acıdan sonra mutlu olabilcekmiydim?