"Ben harama bakamam. Sen bana haramsın. Gözlerine bakmak, ateşe düşmek demek. 'Saçlarına dokunmak istiyorum' diyorsun lakin o dokunuşların benim için bir adet kurşun olduğunu biliyor musun? En acısı da ne biliyor musun? Benden, saçımdaki örtümden utandığını söylüyorsun ve bunu söylemene rağmen yine de karşıma geçip aynı zamanda sevdiğini dile getiriyorsun.Utandığın bir kızı sevmek...Sanırım sen bununla beraber, duru sevgini gurursuzluğa kurban ediyorsun." ♣♦♣ "Şimdilik olsam da hasret, sonunda sadece benim olacak o eşsiz kokun cennet." Dedi, bu sözlerle nefesimi kestiğinden habersiz. ♣ Artık birbirine tutsak olan kalpler değil, Allah'ın hürriyetinde olan yüreklerdik. Sadece ona meftun yürekler... ♦ ***Bu dini bir hikaye değildir. Sadece dinini yaşayan bir genç kız ile dini hakkında fazla bilgisi olmayan bir adamın hayatlarının ve gönüllerinin kesiştiği bir hikayedir.

İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler. Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarken, ertesi sabah Hakan'ın mahalleden gidişi bu yıkımın tuzu biberi olur. Ergenliğinin büyük bir kısmını Hakan'ın gidişi ile oluşan büyük boşluğu doldurmaya çalışarak geçiren İpek Deniz uzun uğraşlar sonucunda ilk aşkıyla birlikte o boşluğuda unutur ve ergenlikten kurtulur. Ergenliğinin aksine gençliğini oldukça sakin, ağır başlı ve düzenli geçiren İpek Deniz'in aklına bile gelmeyen Hakan birden mahallenin başında yeniden beliriverir. 7 yıl sonra, ilk aşkını karşısında gören İpek Deniz büyük bir bilinmezin içine düşünce, tek çıkışın Hakan'dan köşe bucak kaçmak olduğuna karar verir. Kendini yeniden istenmediği sularda yüzerken bulmamak için iç dünyası ile savaşa giren İpek Deniz, bu sefer bu savaşta yanlız değildir. Çünkü yıllar sonra İpek Deniz'i karşısında gören Hakan'ın da kimsenin görmediği sokaklarda, birden beliriveren duyguları ile vermesi gereken savaşlar vardır.

|Yarı Texting| -Düzenlemeye alınacak.Yazım yanlışları ve mantık hatası vardır. Düzenleyip öyle Okuyabilirsiniz...O zamana kadar kitaplığınıza alıp sabırla beklemeniz.🌹 Başlama| 10/06/2023 Bitiş| ... ✯ Siz: Niyet ettim seni istemeyee. Siz:Niyet ettikten sonra sağa sola bakılmaz koçum... Siz: İmamsın bilirsin zateni. Siz: Alfa kadınım ben! Ayyy sen neredesin bee? Gel biraz, sen öv beni. Siz: Kendimi övmeyi seven biriyim de. Siz: Hadi konumuza dönelim... Ben sana niye yazdım biliyor musun? Siz: Bilemezsin tabii, çünkü söylemedim. Şimdi beni dikkatlice dinle... Siz: Allah'ım, sen affet bu kulu... Çünkü bu kul, İmam Bey kuluna fena hâlde âşık olmuş. Siz: Ama özellikle sesine âşık... Siz: Bu yazışmadan sonra Sonumuz olsun EVLİLİK Siz:Bin kere Amin🤲🏻 Siz: Ama... Bu adam nerede? İmam Beyciğim: Kimsin? Siz: Hürmetle... Destur İmam Beyciğim. ✯ Ecrin duru ve Eymen Asaf hikeyesini okumak için sizde davetilisiniz O zaman hoşgeldiniz gizemli kızın dünyasına...❣️ Uyarıları dikkate alın canlarım. Metni çalmak ya da kopyalamak gibi bir hata yaparsanız, direkt yasal işlemlere dalarım. Dipnot: Ailemde avukat var, yani beybisiii... bu işler tam olarak benim alanım.

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Azer: Ben Azer Sancaktar kuzenine isim veren adamım Rona Asi ismi ismini verdim gözlerini ilk gördüğümde ışık ve aydınlık saçıyordu bir o kadar da asi ve hırçın bakıyordu o günden sonra benim güneşim olmuştu. Kuzenime isim verdiğim için topraklarından sürgün edilen adamım. Sonra isim verdiğim kuzenim için öldü dediler inanmadım. O günden sonra bütün Mezopotamya topraklarında yeni doğan kız bebeklerine Rona ismini verilmesini yasakladım. Rona Asi: Ben Rona Asi Sancaktar ismimi ne annem koymuş ne babam kuzenim koymuş doğumğum günden beri kuzenim Azer'in güneşi oldum doğum topraklarda bana herkes güneş derdi Azer ağanın güneşi derlerdi. Ben Rona Asi 10.yaş gününde bütün ailesini gözünün önünde kaybetmiş kızım o günden sonra ailesiyle birlikte öldü gösterilen kızım kimliği elinden alınan doğduğu topraklardan sürgün yemiş kızım. Asaf: Ben Asaf Sancaktar oğlum yeni doğmuş yeğenime isim verdiği için sürgün eden adamım. Ben Asaf abimi ve yeğenimi kendi elleriyle gömen adamım diğer yeğenimi ise korumak için öldü gösteren adamım. Ve bir intikam yemini ! ilk kişi benim ve bunu bilerek seçtim ve bana özel kalsın istiyorum anlayış gösterirseniz sevinirim. Wattpade ilk Türkmen Aşireti ♥️! Kitabımın çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır . 13.04.2021

Bahar neredeyse çocuk gibi olduğu yerde tepinip, çığlık atacaktı. Zaten heyecandan ölüyordu, bir de adamla o yolu yan yana nasıl gidecekti? Sinan'ın aracın sürücü tarafına doğru yürüdüğünü görünce el mecbur, geçip ön koltuğa oturdu ve hırsla kemerini bağladı. Aslında kızgınlığı kızlara değil kendineydi. Kalbi maraton koşusuna çıkmış gibi atmasaydı şu koltuğa oturmak elbette kolay olurdu ama alçak kalbi her şeyi mahvediyordu. Sinan da arabaya geçtiğinde kemerini bağlayıp kontağı çalıştırdı ve vitesi attı, Bahar ise o tarafa bakmamaya yemin etmiş gibi kafasını cama çevirmişti. Arkadan gelen kızların kıkırtısıyla iyice sinirlenen Bahar, piknik yerine vardıklarında ikisinde canına okuyacaktı. Araba hareket ettiğinde kafasını çevirdiği camdan adamın yansımasını görünce, ılık bir heyecan bedenini bir an için sersemletti, farkında olmadan ister istemez göz ucuyla bakışları adama bulmuştu bile. Adamın üzerine giydiği buz mavisi gömlek ona o kadar yakışmıştı ki, bir an için onu izlerken resmen nefes almayı unuttu. Kızların sesiyle, girdiği transtan çıkan Bahar onların isteği üzerine radyonun sesinin açmak için elini uzattığın da, adamla aynı hamle yapmanın şokunu yaşıyordu, çünkü şuan elinin üzerinde duran el Sinan'a aitti. Sinan kızın kendisini izlediğini fark etmesiyle zaten mest olmuşken, şuan ki durumdan bir hayli memnundu. Bu kızlar bugün gerçekten onun lehine çalışıyorlardı. Bahar ateşe değmiş gibi elini çekince, yaşadığı o boşluk hissi ona bir an için tuhaf hissettirse de şimdilik bunu görmezden gelebilirdi. Ne de olsa beraber yaşayacak çok daha güzel anları olacaktı. Radyoya ses verdiğinde, keyifle şarkıya eşlik etmeye başladı aynı zamanda kızı gözleriyle süzmeyi de ihmal etmiyordu ama nazlı yari kafasını yine cama çevirmiş o güzel yüzünü ondan saklıyordu. Kurban olurdu be!

''O şerefsizle hiç bir yere gitmeyeceksin!'' Dediğinde sessiz kaldım, ateş gibi yanan bakışları bana döndüğünde volta atmayı bırakmış bedenini tamamen bana çevirmişti. ''Duydun mu?'' ''Duydum Kerim abiciğim!'' Dedim Hande'nin söylediklerine atıfta bulunarak. ''Ne abisi ulan? Siz beni komple delirteceksiniz!'' Söylediğine karşılık ona doğru bir adım atıp çatık kaşlarımla söze girdim. ''Ne oldu? Hande söylerken hiç itiraz etmiyorsun ama!'' Kafasını yukarıya doğru kaldırıp derin bir nefes bıraktığında adem elması yutkunmasıyla birlikte hareketlendi. ''Ya sabır!'' ''Sana binlik tesbih alayım bol bol sabır çek... Bu kafayla seni ancak o keser!''

Ceviz Ağacı Mahallesi'nin gölgesi bahar ayında yeryüzüne dokunurken içerisinde bulunan yaşantılar da birbirlerine dokundu. Sıcacık insanların sıcacık mahallesine ve oradan da evlerinin içine misafir olduğumda çok küçüktüm ama anımsıyorum, çocuksu mutluluğum o kadar gerçekti ki içim içime sığmıyordu. Sonra büyüdüm ve onlara dahil oldum, onlara karıştım ve Ceviz Ağacı Mahallesi'ndeki ağaçların şekline girdim. Aşk bir diken gibi tırmandığım ağaçların dallarından tenime doğru uzanıp bedenimi baştan sonra doğru keserken gözlerimdeki sıcak yaşları yeryüzüne davet ediyordum. Aşık olacak kadar büyümüş, aşka düşecek kadar sersemdim. Ama mutluydum, Ceviz Ağacı demek mutluluk demekti. Ceviz ağacı demek buralarda, tepesindeki çalıkuşu demekti. Ve ben... Kızıl Çalıkuşu'ydum. .... Onların aşkı dillendirilemeyen bir lanet gibi içlerinde dağlanırken mahalleye düşen yağmur damlalarına arkadaşlık etti. Sonra mahallenin açık pencerelerinin birinden usulca bir şarkı yükseldi ve Ceviz Ağacı'na yayıldı. "O gözler bana eskisinden yabancı, Gönlümdeki bu sevda hiç bitmeyen bir acı." ... Bu kurgu iki kitap halinde yayınlanacak ve ikisi de burada toplanacaktır. 1.Kitap - Kızıl Çalıkuşu (Tamamlandı) 2.Kitap - Hüzün Kovan Kuşu (Tamamlandı) ... Bu isimle yazılan ilk kurgudur. Kapak için birkadehsevgi-'ye teşekkürler. Tüm Hakları Saklıdır, kurgu tamamen yazara aittir ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Çevresi tarafından kaptan olarak tanınan Ali Cihan Gencer aslında kod adı Kavur olan bir Milli İstihbaratçıdır. Yedi yıldır Kod adı Çaykara olan Balca ile yazışmaktadır. Mesleklerinin gizlilik ilkesi yüzünden özel hayatlarına, fiziki görünüşlerine ya da yaşadıkları şehirlere dair en küçük ipucu vermeyen görev sohbetlerinde birbirlerinden etkilenmeye başlarlar. Aralarındaki çekim kaçınılmazdır ve bir gün karşılaşmayı ummaktadırlar. Fakat bilmedikleri bir şey vardır. Balca, Ali Cihan'ın arkadaşının kardeşidir ve aileleri Çanakkale'de aynı mahallede yaşamaktadır. Aslında normal hayatlarında birbirlerini tanıyor olmalarına rağmen bundan habersizdirler. İki farklı tanışma tek aşk. Polisiye romantizm türünde yer alan bu kurgu yetişkin içeriklidir. Küfür, argo kelime ve şiddet öğeleri barındırdığını bilmelisiniz. Herkese keyifli okumalar dilerim :)

Şu zamana kadar okuduğunuz Berdel kitaplarını unutun, bu başka.💦 Ah Mardin güzel Mardin. Taş konaklar ile dolu, tepedeki güneş sayesindeki kavrultucu sıcakları ile dolu Mardin. Doğan sadece güneş değil; bazen ölüm, bazen aşk. O dört duvarlı konaklar çok şeye ev sahipliği yaptı. Bazen öldürdü, bazen yaşattı. Bazen ise yaşatırken öldürdü. Bir çok insanın yaşam ile ölüm çizgisi töre. İşte bende o konaklardan bir tanesinde töre gereği hüküm verilmesini bekliyordum. Kuzenimin ölmesinin ya da yaşamasının hükmü. Ama bilmiyordum. Kuzenimi yaşatırken beni öldüreceklerini. Kurunun yanında yaşında yanacağını bilmiyordum. Beni yaşarken öldüreceklerini bilmiyordum. Kırmızı Kuşak Gizemnnd 'Aşiret Konulu. Başlangıç: 01.05.2022 Bitiş: 27.11.2023