Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada bir mezar hazırlamış... O benim ruhumdaki bir ölüydü artık.. "Hoşçakal sevgilim." ...

Bu kitap gerçek hikayelerden beslenen bir kitap kendinizi bulmaya hazır mısınız? "Zaman biz fark etmesekte geçer, yerini yeni yaşanmışlıklara yaşanılacaklara gebe olarak bırakır. Belki de yeni acılar, yeni mutluluklar keşfetmeye. Ama hiçbiri zaman da geçmişte yaşanmışlıkları unutturmayacaktır. Zaten öyle anılar öyle yaşanmışlıklar vardır ki asla unutulmaz. Kendisini unutturmaz. Zihnimde küf tutmuş duvarlarımdan sızan paslı düşünceler yavaş yavaş yayılıyor her bir uzvuma. Pes etmek yok! Her bir yanım paslı düşüncelerle çevrilmiş olsada geri dönüş biletimi yaktım, kül ettim. Sınırlarımı sonsuzlukla çizdim. Kafamda yankılanan, duvarlara çarpıp, tekrar kulaklarımla buluşan sesler fısıldıyor, her bir kelimelerini işliyorlar beynimin dört bir yanına sen bir hiçsin, sen her şeysin, sen bir hiçsin, sen her şeysin, Sen bir hiçsin , HAYIR! Sen Herşeysin..." Wattpad'de LEZÂ (CEHENNEM) ADINDA İLK KİTAP TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMA OLURSA GEREĞİ YAPILACAKTIR. Yaşanmış olaylar Kategorisinde #1 (27.09.2022) Hiçlik Kategorisinde #1 (10.12.2022) Varoluş Kategorisinde #1 (10.12.2022) Benlik Kategorisinde #1 (10.12.2022)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Çiçek serisi 1 Zengin , güçlü ancak bir o kadar da sert ve soğuk bir adam . Adeta çelikten bir duvar. Hayatında yeniliklere , aşka ve kadınlara asla yer olmayan Ateş. Naif , yaşadıkları sebebiyle sevgiden mahrum , Hayatı buğulu gözlerle bakan , yalnızlığı ile boğuşan Hikaye . Kalbini aşka , sevgiye , en önemlisi de yaşamaya kapatmış bir adam ve kendi işkence dolu dünyasından bir anda alınarak evlendirilen genç bir kadın ... Bu hikaye Uçurumun Orkidesi ile Hercaisinin destanı ... Adam sevmeyi ,kadın ise sevilmeyi öğrenecekti. Başlangıç Tarihi : 10/08/2021 Bitiş Tarihi : 30/05/2022 Wattpad haricinde başka platformda yayınlanmayacaktır . ( Sadece Wattpade özel ... ) KİTAPTA BİR KAÇ MANTIK HATASI VARDIR !! EN KISA SÜRE DE KALDIRILMADAN DÜZENLENECEKTİR ... YAŞ FARKI VARDIR ! BUNA GÖRE OKUYUNUZ !!!! 04/07/2021 acımasız #1 13/10/2021 acımasız #1 15/10/2021 nefret #1 16/10/2021 nefret #1 22/10/2021 insan #1 13/02/2022 insan #1 15/05/2022 zorakievlilik #1 Gölge @golgehayaller kitap kapağı için çok teşekkürler. KİTABIN BÜTÜN TELİF HAKLARI BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA DURUMU KARŞISINDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

[Yeni eklenen bölümler ve düzenlemeler yapılmıştır] "Sırf dudakların için seni yaşatabilirim ufaklık " |Acımasız seri katil eğer bir kızı severse onun için değişir mi?|

Evde tektim,annem ve babam iş için tatildeydi. Saat gece yarısını çoktan geçmişti... O Sırada izlediğim program acil bir haber ile bölündü. "Evet sayın seyirciler,az önce aldığımız bilgiye göre,seri cinayet zanlısı SARP KUTLAY saat 22.00 sularında hapishaneden kaçmıştır ve aldığımız duyumlara göre kendisi İstanbul yakınlarındadır...Polis ekiplerimiz canla başla bu caniyi aramak için harekete geçmiştir. Vatandaşlarımızın dikkatine bu gece önemlem olarak lütfen kapılarınızı, camlarınızı hatta odalarınızın kapısını bile kilitleyin. Çünkü uzun bir gece olacak" Korkmaya başlamıştım. Ben İstanbul'da oturuyordum ve ailem şuan yanımda yoktu. Tüm Kapıları ve camları kilitledim. Bir tek benim odamın camı kalmıştı. Odamdan içeri girdiğim anda biri kolumdan tuttu ve nefesini boynuma üfledi. "Haberlerde uzun bir gece olacağını söylemişlerdi"