Bir kere daha başımı geri yatıracak büyüklükte bir kahkaha attım ve omuzlarımdan sıyrılan montu tutmak için bir hamle yaptım. Bir şemsiyenin altında, artık o kadar da yabancı olmayan bir yabancının kapkara gözlerine bakarken derin bir nefes aldım. "Peki Aladağların Turan'ı. O zaman, benim hakkımda bilmen gereken ikinci şeyi açıklıyorum." Turan çenesini havalandırıp gözlerini kıstı. "Gönder gelsin." Şemsiyeyi başımızın üzerinden çekip kapattım ve ikimizi de tatlı ama epey güçlü yağan bir yağmura hapsettim. "Bana gölge eden, hiçbir şeyden hoşlanmam." Uyarım açıktı. Oldukça da net. Mevzunun şemsiye olmadığını anlayacak bir adama bu cümleyi kurduğumu biliyordum. Üzerinde yalnızca gömlekle dururken ve o gömlek saniyeler içinde ıslanırken göz temasımızı kesmemek için olası manzaramı elimin tersiyle ittim. Turan yavaşça gülümsedi ve bir kez başını eğdi. Caddede, nereden geldiğini bilmediğim, piyanoya eşlik eden bir erkek sesi vardı. Üzerimizden en sevdiğim bahar yağmurları akıp giderken, Turan elimi bırakmadan yürümeye devam etti. Biliyordum. Bu anı, bu yağmuru, bu şarkıyı hiçbir zaman unutmayacaktım. Sen yanımdayken O tozlu yollar aşka gider Ah sen, Sonunuzu yazsan inan dayanamam ölürüm ben.

Uyku ile uyanıklık arasında gezindiğim o ince çizgide yatağın bana ait olmayan kısmı çöktü yavaşça. Ardımdaki beden sanki üşümemi istemez gibi yorganı küçük bir açıyla kaldırdı ve bedenini soktu içine. Olabildiğince sessiz, bir o kadar yavaştı hareketleri. Sonraysa kısık ama yorgun sesini duydum. "Tüm dünya karşımda durabilir, yeter ki gün sonunda senin boynunda dinleneyim. " Kısa bir ara verdi fısıltısına. Eli belimin kıyısına yaklaşıp göğsünü de sırtıma yasladığında burnu kendi meskenini yani boynumu buldu. "Ömür kadın," Bir öpücük bıraktı soluklandığı yere. "...hayat kadın," Ve bir öpücük daha. Daha fazla kayıtsız kalamayarak belimin üzerinde duran elinin üzerine elimi yerleştirdim ve bedenimi döndürerek yüz yüze gelmemizi sağladım. Yüzlerimiz arasında yok denecek kadar bir mesafe kaldığında benim gözlerim kapalı, onunkiler ise saçlarımın örttüğü yüzümü izlemekteydi. Bu sefer dudaklarıma değdirdi dudaklarını. Öpmedi ama orada bekledi öylece. Sus çizgimde dolanan dudakları aralandı ve kalbimi kuş gibi çırpındıran sözlerine son noktayı koydu. "...ruhum kadın..." 🍀 Klişeden uzak bir gerçek aile hikayesi. Kitaplarımda ve panomda reklam yapılması yasaktır. 041223 Kitaplarım şahsıma aittir, çalınması durumunda gerekli yerlere müracaat edilecektir... #aşk 1 #gerçekler 2

KLASİK BİR GERÇEK AİLE/ABİ KİTABI (Küfür yok) Berbat bir hayat yaşayan İlgi başka bir kızla karıştığını öğrenirse ve tek kız olursa ne olur? (KİTAP FİNALDEN SONRA DÜZENLENECEKTİR)

Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."

Omzumda açılan kurşun yarası sayesinde hayatımda yarattıkları kocaman yarayı görmüştüm. Hayatım yalan üstüne kuruluydu. Ve bunu yapan benim öz babamdı. Hayatımı çalmıştı ve toparlamaya çalışıyordu. Varlıklarından haberim bile olmayan abilerim göz yumduklarının şu anda sebebiyet verdikleri her şeyi toparlamaya çalışıyorlardı. Boşaydı. Benim zaten Ateş,Peri ve Batuhan'dan oluşan minik bir ailem vardı onlara ihtiyacım yoktu. Hatta belki de daha fazlası vardı. Hayatım alt üst olmuştu. Umarım hayatımın altı üstünden daha iyi olurdu. ----- Gerçek aile hikayesi.

18 yaşında gerçek ailemle nasıl mı tanışıyorum? Oynat bakalım!

Gece, daha dünyaya gözlerini açtığı ilk anda hayattan koparılmış bir çocuktu; doğduğu gün, hiç bilmediği bir oyunun içine sürüklenmiş ve hiç ait olmadığı bir ailenin yanında büyümek zorunda bırakılmıştı. Onu sahiplenmeleri, kucaklamaları, sevgiyle büyütmeleri gerekirken, yalnızca kendi hırslarının ve nefretlerinin gölgesinde bir yük olarak gördüler. Sevdiği insanlar da bir bir elinden alındı; kalbinin en saf köşesine dokunan kişiler gözlerinin önünde yok olup giderken, o her defasında biraz daha yalnızlaştı. Çığlıkları duyulmadı, gözyaşları görülmedi, haykırışları önemsenmedi. Zamanla öğrendi ki onun için var olan tek gerçek, hiç kimseye güvenmemekti. On yedi yaşına kadar sıradan bir hayat sürdüğünü sanıyordu. Ta ki, bir gecede bütün gerçeklerin yıkılışına tanık olana kadar; Gece, doğduğu gün hastanede bilinçli bir şekilde başka bir aileye verilmişti. Yıllarca kendini parçalayan bütün o acılar, aslında ait olmadığı bir evin içinde yaşanmıştı. Şimdi gerçek ailesini bulmuştu ama kalbinde biriken onca öfke, bir anda yok olacak kadar küçük değildi. Şimdi önünde iki yol var: Ya kalbindeki bütün acıları geçmişin derinliklerinde bırakacak... Ya da onu yıllarca yok sayanlara, kendi karanlığından doğan en büyük darbeyi vuracak. Bu, sadece kayıp bir kızın hikayesi değil. Yeniden doğan bir kızın hikayesi.

"On altı yıl önce bebekler karıştırılmış. Bunu yapanların cezası verilecektir." Dedi doktor bir çırpıda.

Gerçek ailesi sandığı ama gerçek ailesi olmayan bir kız. Hayata sevgilisiyle ve en yakın 3 arkadaşıyla yaşamaya çalışıyor. Peki kızın gerçek ailesi ortaya çıktığında ne olacak? Bütün hayatı alt üst olan kız. Küçüklüğünü kaybeden bir kız sizce nasıl hayata tutunacak? Hadi bunu beraber görelim. ------------------------------------- Eğer uzun bölümlü bir gerçek ailem kitabı okumak istiyorsanız buyurun gelin. ! Yazım hataları ve yazım yanlışları olabilir şimdiden özür diliyorum !