''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni...
Herkes terk etmişti onu. Annesi, Babası, Sırdaşı. Ve şimdide sevdiği adam. O yalnızlığa mahkumdu. Yalnız olmaktan çok korkuyordu ve işte şu an yine yalnızdı. Onu bırakıp giden sevdiği adamın ardından tam 1 yıl beklemişti. Ama gelmemişti. Artık gelmesinin bir önemide yoktu zaten. Derin İzmir'e gidiyordu. Yaşadığı anıla...
Bütün bölümler kaldırılmıştır. Yayımlanmış son nota bakarak sebebini öğrenebilirsiniz, teşekkürler. :)