Tüm engellerine rağmen güçlü bir şekilde her operasyondan sağ çıkan ve sadece kadınlardan oluşan kimsenin bilmediği gizli bir tim ,Kalkan Timi... Eksiklikler sadece kusur bulanlardadır... Kendilerini vatana adamış, özel kuvvetler bünyesinde görev yapan Artun Agah ÖZÇELİK ve timi Börü... Kalpleri sadece vatan ve bayrak aşkı ile çarpan ruhların savaşına tanık olduğumuz bu hikayede sadece yüreği aydınlık ve merhametle dolu olanların kazanacağını unutmayın... Umut iyiliğin baş gösterdiği her yerde hiç bitmeden kalplerde filizlenmeye devam eder. Merhamet ise yüreğimizin aynasıdır.. Yüreği aydınlık dolu güçlü kadınlara ve merhametini bir kadına, bir çocuğa, bir hayvana gösterebilen yüreği merhamet dolu adamlara... Merhametinizi hak etmeyen herkese öfkenizi diri tutun... 🇹🇷 ARA, BUL, YOK ET...

İnsan, Anne rahmine düştüğü anda kaderi yazılmaya başlar. Bir insanın kadersiz olmasını bile kader belirler. Peki benim kaderim neydi? Ben Gülşah..Gülşah Vural. Berasi Aşireti'nden Yakup Vural'ın kızıyım. Mardin topraklarının bile kıskanacağı Esme Vural'ın kızıyım. Ben Gülşah..Gülşah Vural. ......... "Boran Bey Yakup Bey'ler geldi." "Odama alın." "Boran." Diyerek Yakup Amca gelip sarıldı. Allah var çok severim. Hem onu hem oğlunu. "Hoşgeldin Amca." Dedim ve sarılışına karşılık verdim. "Nasılsın?" "Çok şükür amcam." "Babanlar, uzun zaman oldu kapımızı çalmadığınız." Hafif kızgınlıkla söyledi. "Estağfurullah, Allah'ın izniyle geliriz." Ben Boran..Boran Dilwar. Feresi Aşireti'nden Agah Dilwar'ın oğluyum. Mardin'in dışarıdan sert göründüğü Zelal Dilwar'ın oğluyum. Ben Boran..Boran Dilwar.

asrin_celik gönderinizi beğendi. "Chat sakin olun amına koyayım." @23: alisanin gonderisini beğenmiş kral @78: asrın yenge mi amk @12: ne demek alisa yenge lan @98: kocam napiyorsun ya @26: asrın 31 romantizm #1 02.10.2025 genç kurgu #1 02.10.2025 sevgili #1 03.10.2025 medya #1 03.10.2025 genel kurgu #1 04.10.2025 aşk #1 04.10.2025 platonik #1 06.10.2025 yayıncı #1 06.10.2025 texting #1 07.10.2025

•ANLAŞMALI EVLİLİK •ABİMİN ARKADAŞI •SMUT •ROMANTİK •YAŞ FARKI (7) •ÇOCUKLUK AŞKI MAİT'in infazcı ajanı Zehir, Ailesi trajik bir şekilde katledildiğinde henüz yedi yaşındaydı. Travmatik geçmişiyle birlikte, tadını almak için sabırsızlandığı intikamı en sadık dostlarıydı artık. Ettiği bozulmaz yeminle Zehir olarak yeniden doğmuş, sırlarıyla yüreğine bir kale inşa etmişti. Kan dökmez, ardında hiç iz bırakmadağı zehirleriyle imzasını atardı. Onu gerçek adıyla, Damian King olarak tanıyan insanlar, bir gün zehrinin hedefi olmamak için yalnızca dualara ve onun merhametine sığınabilirdi. Etrafına dev bir kale inşa ettiği kalbinin kapıları ise bir zamanlar yalnızca tek bir isim için açılmıştı. En yakın arkadaşının kız kardeşiydi o... Yasaktı. Fakat yıllar sonra Küçük Gölge'si hayatına tekrar girdiğinde, hiçbir şey planladığı gibi gitmeyecekti. Kapılarına dayanan anlaşmalı bir evlilik küle dönmüş ateşi harlamak için yeterli bir kıvılcımdı. Üstelik kâğıda atılan imzalar, Zehir için yalnızca bir anlaşma olmaktan çok, bozulması imkânsız bir başka yemindi. April (Nisan) Jones. Neşeli bir ruhun, çarpıcı bir güzellikle harmanlandığı kıvrak zekâsıyla kusursuz bir genç kadındı. Bir gördüğünü asla unutmayan fotografik hafızası, onun hem laneti hem de lütfuydu. MAİT başkanının kızı olmak ona ayrıcalıklı bir hayatın kapılarını açmış olsa da tüm yaşamı boyunca hissettiği eksik parçalar ona bir türlü huzur vermiyordu. Sadece tek bir isim ona kendini tamamlanmış hissettirme gücüne sahipti... Hayranlık duyarak büyüdüğü, umutsuzca âşık olduğu Zehir... Onu tanıdığında henüz çok küçüktü. Teşkilatın göz bebeği, abisi Steve'in en yakın arkadaşı ve sağ koluydu o... Fakat Nisan, Zehir için daima küçük bir gölgeydi. Yasaktı. Kırılan kalbiyle ülkeyi terk edip altı sene sonra tekr

Ege kapıyı kapatıcakken yerde duran puseti fark etti. Kaşları havalanırken şaşkınca pusetin içinde uyuyan bebeğe baktı. -Bu ne lan? (Ege) Kaan merakla kapıya doğru ilerledi. -Ne, ne? (Kaan) İkiside pusete bakarken Onur ve Sarp da gelmişti. -Neye bakıyorsunuz? (Sarp) Hepsi pusete bakmaya devam ederken bebek gözlerini açmıştı. Dikkatli baktıklarında birine benzediğini fark ettiler, bu benzerlikle hepsi aynı anda konuşmaya başladı. -Lan Onur bu. (Sarp) -Onur ne ara doğurdun? (Ege) -Onur'a Onur'dan daha çok benziyor amk. (Kaan)

Lapis Yayınları aracılığıyla kitap olmuştur ✨🧡🖤 ... Ceviz Ağacı Mahallesi'nin gölgesi bahar ayında yeryüzüne dokunurken içerisinde bulunan yaşantılar da birbirlerine dokundu. Sıcacık insanların sıcacık mahallesine ve oradan da evlerinin içine misafir olduğumda çok küçüktüm ama anımsıyorum, çocuksu mutluluğum o kadar gerçekti ki içim içime sığmıyordu. Sonra büyüdüm ve onlara dahil oldum, onlara karıştım ve Ceviz Ağacı Mahallesi'ndeki ağaçların şekline girdim. Aşk bir diken gibi tırmandığım ağaçların dallarından tenime doğru uzanıp bedenimi baştan sonra doğru keserken gözlerimdeki sıcak yaşları yeryüzüne davet ediyordum. Aşık olacak kadar büyümüş, aşka düşecek kadar sersemdim. Ama mutluydum, Ceviz Ağacı demek mutluluk demekti. Ceviz ağacı demek buralarda, tepesindeki çalıkuşu demekti. Ve ben... Kızıl Çalıkuşu'ydum. .... Onların aşkı dillendirilemeyen bir lanet gibi içlerinde dağlanırken mahalleye düşen yağmur damlalarına arkadaşlık etti. Sonra mahallenin açık pencerelerinin birinden usulca bir şarkı yükseldi ve Ceviz Ağacı'na yayıldı. "O gözler bana eskisinden yabancı, Gönlümdeki bu sevda hiç bitmeyen bir acı." ... Bu isimle yazılan ilk kurgudur. Kapak için birkadehsevgi-'ye teşekkürler. Tüm Hakları Saklıdır, kurgu tamamen yazara aittir ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

( Kadın asker kurgusudur , gerçek ailem de bulunmaktadır yazım yanlışları ve mantık hataları varsa affola.) Ezel Efken Karahan , kod adıyla canhıraş. Yürek parçalayan, iç kanatan demekti canhıraş. Bu kadın yaşadıklarıyla gerçekten yürek parçalar, iç yakardı. ••• Aferin asker!" Diye bağırdı Korgeneral. Daha sonra karşısında durdu yüzbaşının. Arkasındaki iki albay, bir orgeneral ve üç Binbaşı acı içinde izliyordu olanları. TSK' nin en başarılı timlerinden biri olan, üst seviye askerlerle dolu bu timin sonunun geldiği hem dağlarda hem bütün karargahlarda konuşuluyordu. "Başın sağolsun Yüzbaşı." Ezel yutkundu. Kulağına Kuzey abisinin "Ali daha küçük, toy dikkat et ona Ezel." Diyen sesi geldi. Nişanlısının kanlı bedeniyle kucağında yatarken son sözleri geldi aklına. "Seni seviyorum kurban olduğum..." Midesine kramplar girdi. Korgenerala baktı. Omuzları düştü. Ağır geldi omuzlarına derdi. Tutamadığı bir gözyaşı aktı. Devamı geldi. "Bu sefer vatan sağ olmasın komutanım... Bu sefer değil..." Kendinden bağımsız dudaklarından dökülen sözlerle karargahları tek bağırışıyla titreten Korgeneral' in gözleri doldu. Yutkundu. Şehit vermek demek, kendin ölmüş olmak gibiydi. Ama onlar Türk'tü. Bir ölür, bin dirilirlerdi. •••••°°°°°••••

"Bu böyledir diye diye kaç kadın eski kocası tarafından katledildi. Sessiz kalmak çözüm mü sence?" Kollarımı iki yana açtım. Sırf şiddet gören kadınların yanındayım diye beni korkutabileceğini mi sanıyordu? Namlunun ucu alnımın ortasındaydı. Silahların içinde büyüyen bir kadını silah ile korkutabileceğini gerçekten düşünüyor muydu? "Susacaksın davayı leyhimize sonuçlandıracaksın yoksa Savcı," dediği an bileğinden tuttum ve ters çevirdim. Silahını aldım. "Yoksa ne?" Sesim soğukkanlı bir katilin sesi gibi çıktı. Kehribar gözleri kocaman açıldı ve şaşkınlıkla elimdeki silaha baktı. Emniyetini açtım. "Emniyeti kapalı bir silahı ateşleyemezsin." Sesim tok ve gürdü. Şimdi rolleri değişmiştik. Namlunun ucu ona doğrultulmuştu. Korkuyla gözlerini kapattı. "Ben Savcıyım sence ben senin emrine uyacak emir kulu muyum?" Sesimin desibeli her bir cümlemde yükseliyordu. Ve hiç düşünmeden tetiğe bastım. ******* "Karanlıkta kaybolduğunuzda yapmanız gereken ışığı aramaktır." Babam küçükken ne zaman karanlıktan korkuyorum desem bunu derdi. Kendimden emin bir şekilde gözlerinin içine baktım. "Karanlığın devri kapanıyor, aydınlığın devri başlıyor." ****** "Kimse çığlıklarıma kulak vermezken siz neden benim için uğraşıyorsunuz?" Yüzümde bir tebessüm belirdi yıllardır içimde sakladığım acılarım, bugün küçük bir tebessüm olarak yüzümde belirmişti. "Görüyorum çünkü çektiğin acıları Sevda." Tam karşısında durdum. "Savaş, vazgeçme, yaşamak için savaş, ölmek için değil." İlk defa gözlerinde korkudan eser yoktu.

*Kitap kapağı bana aittir. *Kafa dağıtmak için yazıyorum..! *Wattpadde 'Kalpli Bere' adlı ilk kurgudur. "Mehlika abla, aşk konusunda ne derdin?" diye sordu. Alkım'ın da dikkatle bana baktığını fark ettim. "Aşk mı? Hmm, öncelikle erkekler gereksiz bir varlık. Bu zamana kadar hiç aşkla işim olmadı. Pişman mıyım?" deyip düşündüm. Hayır, değildim. "Hayır, pişman değilim. Lise hayatım boyunca hatta iki senelik üniversite hayatım boyunca bile sevgilim olmadı. Benimki tercih edilmiş bir yalnızlıktı. Bu yüzden mutluydum. Tabi insan bazen çok yoruluyor," derken Alkım'a baktım. "Yanında birini istiyor. Benim babamdan dolayı bir güvensizliğim var. Korkuyorum da," deyip yere baktım. "Doğru zaman ve doğru insan geldiğinde bunların hepsi aşılıyor. Yine de sevdiğin biri varsa seni destekleyecekse niye olmasın ki?" * Yayımlanma Tarihi: 13 Temmuz 2024 *

● TÜM HAKLARI SAKLIDIR ● "Ben hep olacağım, unuttun mu? Gideceğim, geleceğim, bazen yokken de var gibi olacağım... ama hep olacağım." "Sensiz kalmayacağım. Bedeli her ne olursa olsun..."