Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğin...
"Benimsin demiştim, ben de senin, Renkli Rüyalar Oteli'nde..." 011219
'' Ateşe merak duyan 4 kelebeğin hikayesini bilir misin? '' TaeKook__VKook
Hiçbir insan kendisini ısıran vampirin suratını hatırlayamazdı, acıları saniyeler içinde kaybolur giderdi. Vampirler ancak bu sayede insanların arasında yaşamlarını sürdürebiliyordu. Onların hafızalarını silerek. Kim Taehyung bir istisnaydı. Kendisini ısıran vampiri çok net hatırlıyordu. Acısı yıllar geçmesine rağmen...
"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018
sarı battaniyesini örtüyor sonra üzerine, kapıyı kapatıyorum. o yayları bozuk kanepeye oturmamasından önce söylemiştim kapıyı kapatmasını, unutuyor yine. her şey gibi. her şeyi unutuyor, ama o ismi bir türlü unutamıyor. tek bölüm, 23/11/2018
İsimsiz, meleklerin dahi gitmekten korktuğu şehirden, yorgun dönmüş bir gezgindir. Cennetin kapıları, bizim aksimize daha başından üstüne kapatılmıştır. Ne çaredir, ne yazıktır ki, dudağının kenarında duran Eden'e ulaşması için hiçbir yol yoktur. O kadar yakındır cennet ona ve o kadar uzaktır.
Bu kitabın tüm hakları @/poeticadreary'e aittir. Bölümler benim tarafımdan tekrar yayınlanmaya başlamıştır.
"Konuşmayacak mısın?" diye soruyorum, kirpiklerini kırpıştırıyor birkaç kez; çekingenliği gülümsetiyor beni hafifçe. Gülümsüyorum, konuşmuyor; çekingenliğini seviyorum. "O zaman," diyorum neşeli bir sesle, bakışlarını üzerimden çekemiyor. "Beraber limonata içelim mi?" 14/04/2017 ~ 14/05/2017
