"Kenan" diye inlememle hırsla öpmeye devam ederken bir yandanda adım adım odaya ilerletiyordu bedenlerimizi. "Yapma kız uyanacak şimdi" dememe rağmen dırmayan adamla kanım kaynarken aletini aletime bastırması ile ipin ucunu salı vermiştim. ~Tamamlandı~

Bu bir Asker&Polis kurgusudur. Kavuşursan aşk olur demişler, Kavuşamazsan kara sevda. Bizimkisi aşktı, Sevda Karası oldu. Sevda'sı bende, Kara'sı onda kaldı.

Polis Bey Ahmet Emir'cim: Nasıl görmedim seni İnci: İşinin başında olduğundan görmemiş olabilirsin İnci: Vurmuşsun adama ters kelepçeyi İnci: Kaşların çatık çatık etrafa bile bakmıyordun. Polis Bey Ahmet Emir'cim: Seni görseydim çatık çatık durmazdı kaşlarım.

1950 - 1960 yılları arasında geçen bir aşk hikayesi. Kızıl saçları ile göçmen bir hemşire, Hamra. Eski bir asker olan mert ve kaba bir adam Alparslan Kürşat. Bir av. Bir sevda. ❤️ "Avda yaraladığım ceylanı istiyorum. Her gecem de her gündüzüm de, yatağımda, yastığımda, mutfağımda, salonumda, her zerremde istiyorum." "Kürşat-" Eliyle dudağıma baskı yaparak susturdu beni. "Sıra benim hatun dinle." Başımı yavaşça salladım. Bakışlarını dudaklarıma düşürerek fısıldadı boğuk sesiyle. "Ben bilmiyorum bir kadınla ilişkiyi. Senden öncesi yok bende. Kimseye bakmadı bu gözlerim, kimseyi görmedi. Ta ki sana kadar. Sen aklımı başımdan alan kızıllarınla girdin hayatıma." Elini yanağıma koyarak okşadı. "Bu çillerin akıl bırakmadı bende. Minik bedeninle düşler kurdum. Kollarımın arasında olduğun, beni sevdiğin!" Sustu. Diğer elini de yanağıma koyarak yüzümü kavradı sert elleriyle. Alnını alnıma yasladı. "Seni istiyorum, evet artık biliyorum ne istediğimi. Benim ol istiyorum, sadece benim." Dilim tutulmuş bir şekilde dinliyordum dediklerini. "Kokunu soluyunca kalbim vuruyor, deliyor göğsümü. Sevmek nedir bilmem, sana öyle süslü laflar diyemem ama şunu bil hatunum!" "Sen benim sevdam olacaksın." ❤️ 27.12.20 Tüm hakları saklıdır! Yazım ve noktalama yanlışı olabilir. Düzenlenmemiştir.

Muhasebe ofisinde stajyerlik yapan Tuna'nın, baskıcı müdürlerine ve katlandığı mobbinglere rağmen iş yerini çekilebilir kıldıran biri var. Fakat Tuna bu duruma ne kadar katlanabilir? Şirket başkanı Hakan, Tuna'nın yaşadığı bu baskılara katlanmasına değecek mi? *** Ofis fantezisi içerir hehehe

Asmin küçük yaşında annesini ve babasını kaybetmesiyle hayatındaki kötü süreç başlamış olur. Dedesi ve amcasının elinde kalan kızın hayatı burnunda gelmektedir. Genç kızın hayatı hiç de yolunda gitmediği halde bir de azad ağaya kuma verilmişti. Onu bekleyen bu cehennemde nasıl yaşayacaktı? (Diğer kuma kitapları gibi bir gidişat yoktur. Kitabıma en az 10 bölümlük bir şans verirseniz anlayacaksınız.) DRAM İÇİNDE #1 İNTİKAM İÇİNDE #1

Asil: Dışarı çıkmadan önce :) Boran: TCK 136:Sütyen giymemek suçtur!

" KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR! " AZİZ DEĞİRMENCİ; Öfkeli Kibirli Zorba. Yaşadığı Şehre Kan Kusturup Küçük Bir Bedende Soluklanıyor. Sevdiği Kadını Zorla Kendinin Yapacak Kadar Bencil, Yaraladığı Yüreği Karşılık Bulamayınca Parçalara Ayıracak Kadar Cani. Gerçek duygular çıplak güzeldir. Sade cümleler giyinir..

BAŞLAMA: 22.08.2019 ~Hikayemde küfür, şiddet ve +18 vardır. Rahat edemezseniz okumayınız~ ********* Soğuk ciğerlerini hırplarken daha da hızlı koşmaya çalıştı kız. Gerçi neyden kaçtığını bile bilmiyordu aniden kağıt toplayan arkadaşları koşuşturmaya başlayınca saf aklı onlara ayak uydurmuştu. Hissediyordu onlara azrail olacak adamlar nefeslerini kesmek için enselerindeydi. Bacaklarından kayan eski pantolonunu iki eliyle tutarken arkalarındaki adamların neden peşlerinde olduğunu çözmeye çalışıyordu. Soğuktan akan burnunu sertçe sanki bir daha akma dercesine koluna sildiğinde dirseğinden tutulmasıyla yere fırlatıldı genç kız. "İbneye bak küçük bacaklarıyla nasılda koşuyor Nazmi" "Hikmet abi izin ver bu soysuzun nefesini şurda kesiyim bir daha erkeğim diye ortalıkta gezemesin" Genç kız yere sürten yanağını tutarken göz yaşları gözüne örtü olmuş karşısındaki iki yarmayı bulanık görüyordu. Küçük kalbi korkuyla dolup taşarken karşısındaki adamların ne saçmaladığını anlamayamadı. İbne değilim demek istedi soysuz senin anandır demek istedi lakin yapabildiği burnundan sessiz bir nefes almak oldu. "Ateşhan abi ecdadını beller zaten Nazmi biz sapasağlam bu iti atalım önüne sonra bizi sikmesin" "Peki abi haklısın gidelim o zaman" Minik bedeni titrerken genç kızın birden sürüklenmeye başladı iki yarma tarafından. Ayaklarıyla etrafa tekmekler savurup yumruk atmaya çalışsada bu iki hanzo dönüp bakma gereği bile duymamışlardı sadece sürüklüyorlardı. Tekrardan hissetti kız bu sefer son yakındı son bir nefes kadar arkasındaydı ********

onun deyimiyle soğuk kaltağın tekiydim. Canım yanmazmış gibi canımı yakar ve beni sözcükleriyle alaşağı ederdi çünkü duygularımın olmadığını düşünürdü. içimdeki ateşten bihaber günden güne kavrulup kül olmamı sadece izlerdi. -Affan lütfen hem-" -Affan değil Affan Ayvaz bu bir istediğini asla yapmayacağım bu da iki şimdi çıkabilirsin!" itiraz istemeyen sözleriyle beni susturmuş çatılı kaşlarıyla kapıyı gösteriyordu. Sabahtan beri yalvarmalarımı görmezden gelmişti. Sinir kat sayım boyumu geçmiş sıkılı yumruklarımla Affana bakıyordum. "Affan mısın Ayvaz mısın her ne boksan kibarlık kotam bitti anladın mı beni? Seni insan yerine koyup sabahtan beri derdimi anlatmaya çalışıyorum ama sen durmadan götlük yapıyorsun! yeter anladın mı yeter!! " "Kes sesini!!" gür sesi odayı doldururken yanak kasları gerilmekten çukurlaşmıştı. "Asıl sen kes sesini sana yalvarmamdan bu kadar hoşnut oluyorsan bir de şu sözlerimi dinle." gözlerinin yeşili alev almış burun delikleri genişlerken dik dik bana bakıyordu. "Al o işe yaramaz çükünü kendine sok-" lafımı bitiremeden Affan hırlayarak üzerime atlamıştı çığlık atarak geriye kaçmaya çalıştığımda kafamı arkamdaki rafa vurmuştum. Cam parçalanma sesi kulaklarımı çınlatırken gözlerim kaymış sesli bir şekilde inleyerek yere yığılmıştım. İki koluma asılan Affan beni ayakta tutmaya çalışırken hırıltılı sesi kulağımın dibindeydi. "Bebek istiyordun öyle değil mi? Şimdi bu işe yaramaz çükümle bak sana neler yapıyorum! Bakarsın dördüz olur!" Hırıltılı sesi ve gıcırdattığı dişleriyle sanki canımın acısı ikiye katlanmıştı. Sözlerini yeni yeni idrak ederken gözlerimi sabitleyemiyordum. Hem korkumdan hem de kafamdaki acıdan bilincim kapanırken kollarına tutunmuş kendimi bırakmıştım.