Düşmüş Melekler Serisi Birinci Kitap 🏹 Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister. Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline gelen adamın cellat olarak bilinen son derece tehlikeli bir mafya lideri olması işleri zorlaştırır. Ve bir yanlış anlaşılma sonucu, Kutsal ve Araz kendilerini asla tahmin edemeyecekleri bir durumun içinde bulurlar. Birbirlerine duydukları nefret ile el ele vermek zorunda kalan ikili, tahmin edilemez sır ve olaylarla ancak bir arada kalırlarsa baş edebileceklerini anlarlar. "Her şey intikam meyvesinin ağaçta belirmesiyle başlamıştı ve mavinin en korkunç tonlarını içinde bulunduran bir adamın gözlerinde son bulacaktı." & • Dark Romance • Mafya Serisi • Yetişkin İçerikli

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

"Bir adam sevdim. Ve sonsuz bir melankolinin koynuna düşüverdim." Okyanus Kadar Mavi adlı kitabın devamıdır.

Beklenmedik, trajik bir kaza... Kazadan sonra ruhunu teslim etmiş genç bir kız... Yitirilmiş umutlar... Toprak altına gömülmüş hayaller... Ve ansızın, mucize gibi doğan küçücük bir umut... Kusurları yüzünden kendinden nefret eden Ecmel'in, hayata dair tüm umudunu yitirmişken, hiç beklemediği bir anda İsimsiz adlı kişiden aldığı bir mesajla kaybettiği her şeyi yeniden kazanışının hikâyesi. İsimsiz: Hayatın sadece ölümden, acıdan, korkudan ve bunaltıdan ibaret olmadığını anlayacaksın. Her şey yoluna girecek, bücür. İnan bana. ( 14.36 ) İsimsiz: Kısa bir süre sonra yeniden görüşeceğiz. Kendine iyi bak. ( 14.36 ) ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ©Tüm Hakları Saklıdır | All Rights Reserved.

Pasifik sularının derinliklerinde, insanlara görünmeyen, suyun ruhuna sahip yaratıklar yaşardı, bir vakitler. Kin tutamayan, intikam nedir bilmeyen, masum su cinleriydi bunlar. İnsanlardan biri su halkına ölümü getirdiğinde içlerinde intikam ateşi yanacak ve suyun ruhu dahi bu ateşi söndürmeye yetmeyecek... Bedel ödetmek için insan suretine giren bir su cininin, iki farklı dünya arasındaki eşi görülmemiş bir savaşa dönüşecek esrarengiz hikayesi, aynı zamanda imkansız bir aşka yol açacaktır.

YETİŞKİN İÇERİK! Boşandıktan sonra beklenmedik bir şekilde tekrar karşılaşan bir çiftin hikayesini okumaya hazır mısınız? ... "Artık daha az acıyor" dedi gözlerime derince bakarak. Bu şekilde yakınken gömleğin düğmelerini iliklemek zordu. Kafasını biraz daha yaklaştırınca kalbimin sesini kulaklarımda duydum. Neden yaklaşıyorsun? Dur. Nefesini yanaklarımda hissettim. Daha sonra da boynumda.Kafasını omzuma koydu. "Bugün çok kalabilir miyim bilmiyorum." "Geçer belki birazdan" dedim acısını kastederek.Güldüğünü duydum. "Geçmezse bir işinin çıktığını söylersin gidersin" Cevap vermedi. Ben ise heyecandan konuşmaya devam ettim. "Handan bir şey anlamaz bence. Hatta şimdi bile gidebilirsin. Ben işi çıkmış derim..." Diğer elini belimde hissettim. "Evet gidebilirim." dedi fısıltıyla. Nefesi kulaklarımdayken ürperdim. Bunu bana neden yapıyordu? "Evet git bence de...zaten neden duruyorsun ki..." Belimdeki eliyle beni kendine biraz daha çekti. "Ama gitmek istemiyorum" Aşağı doğru baktım. 2 tane düğme kalmıştı. Ama bana yakın olduğundan onları göremedim. Elimle bulmaya çalışırken bana daha çok yaslandığını hissettim. "Acıyor" dedi. Sertçe yutkundum. "Özür dilerim" dedim istemsizce. "Kazaydı. Senin bir suçun yok ki." dedikten sonra kulağıma daha da yaklaştı ve "İnsanlar hata yapabilir. Ben de yaptım" dedi.Şuan uyuşmuştum sanki. Kokusu tam anlamıyla beni ele geçirmişti. Gözlerimi kapattım. Son bir düğme kalmıştı.Düğmenin üstünde kaldı elim.Sıcaklığını hissetmek o kadar güzeldi ki. Şimdi benden ne istese yapacak durumdaydım adeta. Beni nasıl böyle etkileyebiliyordu? 'Sadece duvara dayanıp destek alıyor seninle ilgisi yok' 'Şapşal onun bir kız arkadaşı var' İç sesim konuşurken onu dinledim. Neden ona tepki veremiyordum? Bu şekilde beklerken ikimizde hareket edemiyorduk sanki.Bedenim bana ihanet ediyordu.Ve ben hiçbir şey yapamıyordum.

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

Geçmişini öğrenmek için anlaşmalı bir evlilik teklifini kabul eden Göksu'nun acı içinde olgunlaşması. Her şeyden habersiz bir kız, hayatı yalan üzerine kurulmuş. İntikam ateşine düşmüş bir genç, hayatını hiçe sayan. Üç aile. Büyük sırlar, büyük pişmanlıklar. Kendini feda edenler. İmkansız aşklar. Kaybolmuş hayatlar. Unutulmuş hayaller. Kana susamış, intikam isteyen ruhlar. "Benden korkmanı sevdim."

Donuk gözlerini ucunda durduğu uçurumdan çekti. Bakışları beni bulduğunda gözlerindeki acı ifadenin ne kadar can yaktığını hissedebiliyordum. "Ve ben o gün..." durakladı. Kelimeler boğazına diziliyor, nefes almasını engelliyordu. "Ben o gün annemin tavanda sallanan cesedini izledim... "

Her şey tanrının planıyla başladı. Melek tanrıya ihanet etti, tanrı onu cehenneme hapsederek cezalandırdı. Sonra insan tanrıya ihanet etti, tanrı onları cennetinden kovup, dünyaya gönderdi. Sonra insan oğlunun ilk çocuklarından biri, yer yüzündeki ilk katil oldu. Tanrı, onu dünyada cehennemini yaşamaya mahkum etti. *** Adam elindeki anahtarı usulca sapladı, kadının kalbinden akan kan yerleri kızıla boyadı. Adam gülümsedi. "Gitme vakti geldi." Ve kadının bedeni yere yığıldı. 'Herkes bir şekilde, kendi cehennemini tadacaktır. Kimi kendinden eksilenlerle, kimi gözünün önünde yitirdikleriyle.' ￠TÜM HAKLARI SAKLIDIR!