"Yoruldum. Benim artık seni yanıma almak için tüm dünyayı karşıma alacak hiç gücüm kalmadı. Senin istediğin gibi olsun, onların istediği gibi olsun. Bundan sonrasında karşıma çıkan her şeyi sadece sessizce kabulleneceğim. Herkes bunu bir vazgeçiş sayacak ama bu senin yenilgin. Beni bir daha asla kazanamayacaksın." Burukça gülümsedim. "Çünkü ben bir daha asla senin için savaşmayacağım." Gözümden akan yaşlara inat gülümsemeye devam etmeye çalıştım. "Hayatımda bir daha asla seni seçmeyeceğim. Eğer olur da bir gün seni seçmem gerekirse...olur da seçersem, o gün kendimden vazgeçeceğimden emin olabilirsin." "Ve sen, beni ilk kez gerçekten kaybettiğin anın neye benzediğini... ancak başkasının soyadını taşıdığımda anlayacaksın." "Evleneceğim...onunla." Bu aşkın değil, hıncın hikayesi...

♡♡♡ Burnumu kıvırarak söylediğim sözler onu daha da güldürmüş iki parmağının arasına acıtmadan sıkıştırdığı burnumu kurtarmaya çalışıyordum "Herşeyin çok minik sen benim miniğimsin" Eline vurararak uzaklaştırdım "Bi kere ben minik değilim sen çok kocamansın" Yavaş yürüyerek benide kendiyle ilerletiyordu sanki bu anın tadını çıkarıyordu "İşte sende en yakışıklı en kocaman olan kurt adamın eşisin" Parmağımla göğsüne vurararak "Seni mi yakışıklısın koca dev" Yalandı gerçekten de çok yakışıklı ve heybetliydi kavruk teni göz kamaştırıyordu "Yalan kötü birşey çarpılırsın sonra hem koca dev mi" "Evet sen bana minik diyorsan bende sana koca dev diyeceğim" Sonunda merdivenler bitmiş odaya gelmiştik benim önce girmem için yol verdi Odanın kapısını kapatınca kendimi koltuklardan birine attım kapının kirişine kollarını göğüslerinin altından bağlamıştı gerçekten çok çekiciydi tek kaşıyla yatağı göstererek "Yatağımızda koca devim daha hızlı lütfen demen hoşuma gidebilir" Aden Belov & Hector Harrison +18 cinsellik ve şiddet söylemleri vardır Küfür ve argo gibi kelimeler yer alır okuyucularımızın dikkatine..!

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Her konuda ilginç bilgiler.

"Sence dışardan bakınca silahını banyoda unutacak bir adama benziyor muyum?"dedi. Şaşkınlıkla ona bakarken konuşmaya devam etti. "Beni dinlediğinide biliyorum." Utanmam gerekiyordu belki ama utanmamıştım çünkü ben bunu yapmak zorundaydım. "Bana neden yardım ettin?"diye sordum. "Çünkü yardıma ihtiyacın vardı." "İyide bunu nereden anladın?" Yeniden şaşkınlıkla sorduğum soruyla gözlerime baktı. "Çaresiz olan bir insanı her halinden anlarım ve sen çok çaresizdin." Beni çaresiz olarak görmesi sinirimi bozmuştu. "Ben çaresiz değilim. " dedim. "Bak ya çaresiz olan birisi eve gelen birinin silahını alarak evden kaçmayı düşünür ya da ahmak olan birisi. Ahmak olmadığını düşünmek istiyorum ."

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

(Sana Anne Diyebilir miyim ve Bana Anne Diyebilirsin adlı romanlar tek çalışmada toplanmıştır.) DİKKAT! Bağımlılık yapabilir. Deneyimli/Deneyimsiz Anne Aranıyor. *25-30 Yaşları arasında bayan *Babamızın karısı olacak *Çok çocuk seven *Masal bilen *İletişim becerisi yüksek *Ev ekonomisi konusunda bilgili *Düzenli, hızlı, enerjik *Organizasyon yeteneğine sahip *Diksiyonu düzgün *Prezantabl *Tercihen güzel yemek yapan ve sesi güzel olan anne aranmaktadır. İlgilenenlerin resimli özgeçmişlerini aşağıdaki mail adresine göndermeleri rica olunur. Tüm sosyal haklar mevcuttur (SGK+Yol+Yemek+İkramiye). Not: Resimsiz özgeçmişler dikkate alınmayacaktır. Toprak Ailesi Ayrıntılı bilgi için: 0353 3300000 - Mert TOPRAK E-mail: anneariyoruz@gmail.com Bu bir aile komedisidir. Ama şu yeşilçam filmlerinde ki aileler gibi sıcak ve içten olanlardan... Hani baba Münir Özkul, anne Adile Naşit'tir ya. Ha! İşte o aile komedilerinden. Güle güle okuyun...

Ateş ve Sırma. Aynı camiada olup birbirlerinden o kadar farklıydılar ki! Onları içine çeken aşk, canlarını yakarken, daha çok birbirlerine bağlanacaklar. Ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsınlar onlar gidecekleri tek yer kalpleri olacak...

Hayatında yalnız kalmayı seçmekten çok buna zorlanmış bir kadındı Bulut. Ayağa kalkmak için kimin elinden tutsa bir şekilde çekilmişti o el ondan. O ise silkelenmiş ve güçlü bir el aramaktansa kendi güçlü elini kendi var etmiş , tutmuş kaldırmıştı kendini yerden. Kendi şansını kendi yaratan kadındı o! ••• Üzerine yürüyerek sağ elimi sertçe kafasının yanından geçirerek duvara koymuştum. Bakışlarındaki şaşkınlık bana zevk verirken dudağımın sol tarafı , tehlikeli bir görüntü sunarak yavaşça kıvrılmıştı. Utanıp kızarmamı falan mı bekliyordu bu ahmak adam? Ah , hayır. Hiç benlik değildi o 'pretty little girl' hareketleri. Yanlış kişiye oynuyordu. Dilimi yavaşça kuruyan dudaklarım üzerinde gezdirirken gözlerinin dudaklarımda olduğunu çok net bir şekilde görebiliyordum. Gözlerimi milim kıpırdatmıyordum gözlerinin içine bakarken. Bu kıvranan hali hoşuma gidiyordu. Resmen ecel terleri dökerken boşta kalan elimi sert göğüsünün üzerine koyarak yukarı hareket ettirdiğimde titrediğini tam anlamıyla hissetmiştim. Onunla biraz daha uğraşmak isteyerek yüzüne biraz daha yaklaşmış ve delirtici bir yavaşlıkla fısıldamıştım. "Sana , o arizona kertenkelelerinin çiftleşme hareketleriyle beni etkileyebileceğini düşündüren ne minik kedicik?" ••• MoonLoverrss ••• Gri Serisinden diğer hikayeleri okumadan okuyabilirsiniz. Çok bağlantılı olmayacak.