Dışarıdan bakıldığı zaman bu bir dövüş ya da serseri işi gibi gelebilir, öyle değildi. Bu, beni ben yapan benliğimin parçasıydı. Sonraki raundu beklemek, beni ve şeytanlarımı beslediği gibi seyirciyi de besliyordu ve ben ringi yıkmak için geliyordum, dibe ineceğimi bilmeden geliyordum.

Gözlerindeki alışık olduğum soğukluğa inat konuşmaya çalıştım.. Sesin hiç titremedi bile, bakışlarına hüzün çökmedi. Aylardır aşkım dediğin kadındım ben, ne zaman yabancıdan ibaret oldum. "Bakma bana öyle.. Ben artık seninle olamam. bitti.. EVLENİYORUM." Demiştin. Söyleyeceğim bütün sözcükler boğazımda düğümlenirken dudaklarımdan sadece beş harf döküldü. "TAMAM.." İliklerime işleyen korkuya inat gidişini dimdik izledim. Ellerim istensizce karnımda birleşirken, bakışlarımı gökyüzünde beliren gökkuşağına çevirdim, ciğerlerime dolan bahar kokusu bana ait olduğum yeri hatırlattı. SENİ.. Haziran 2022