Babasının baskılarına, zorla evlendirilmesine dayanamayan 22 yaşında İstanbul, bu işkenceye son vermek adına düğün günü üzerinde gelinliğiyle, annesinin intihar ettiği denize gider ve kendisini hırçın dalgaların kollarına bırakır. Orada tesadüf eseri olan Rüzgar, kızın intihar ettiğini görür ve onu dalgaların koynundan çekip alır. Kim olduğunu bilmeden, tanımadan yardım eder ve evine getirip iyileşmesini bekler. Hastaneye götürüp yeniden o cellatların eline bırakmaz istemez kızı. Fakat Rüzgar kurtardığı kızın en büyük düşmanı Azat Avan'ın kızı olduğunu bilmez. Azat'ı bitirmeye yemin eden Rüzgar onun kızını kurtarmış üstelik bilmeden Azat'a daha çok yaklaşmıştır. Ve daha çoğu, İstanbul'un kendisinin kurduğu intikam oyunu yüzünden zorla evlendirildiğini bilmeyen Rüzgar, bu gerçeği öğrendiğinde İstanbul'a bunu nasıl açıklayacak? Rüzgar, İstanbul'un aslında en büyük düşmanının kızı olduğunu öğrendiği zaman ne yapacak?İntikamını hiçbir suçu olmayan kızdan mı alacak? Peki ya kalbi? Kalbine söz geçirmeği becerek mi bu iki genç? İki seçenek sunulacak onlara; aşk mı, intikam mı? Birini seçerken diğerini öldürmüş olacaklar. Aşkı seçerlerse eğer, intikamı toprağa gömecekler. Rüzgar bunu yapacak mı?İstanbul bunu yaptıracak kadar güçlü olacak mı? İstanbul'un Karanlık sokaklarında buluşan iki yabancı ve iki yaralı insan'ın hikayesi... Karanlıkların da aydınlanma hakkı var; yaralıların iyileşme hakkı olduğu gibi... Karanlık'larımızı birlikte aydınlatalım mı? ~"Karanlık İstanbul" ismi ile yayınlanan ilk kitaptır. Tüm hakları tarafımdan korunuluyor. Her hangi bir çalınma olayı olduğunda gerekli işlemler başlatılacaktır ~Yayın tarihi: 18.03.2023

Sınırda görev yapan Gurbetçi bir Doktor'un hayatını değiştiren bir Üsteğmen... Hayat bazen hiç beklemediğin bir anda seni yakandan tutup atar başka bir dünyaya... "Onunla asla evlenmem!", demişti Doktor... ... "Birde Viyanadan gelmiş. Belli oldu bu Terörist aşkının nedeni." dedi alaycı bir ses tonuyla asker. "Anlamadım?! Ne ima ediyorsun Asker?" "Sen anladın, anladın! Başörtüsüne bakanda muhafazakar, vatanına düşkün biri sanar..." ... "Benimle evlensene sen."

İnatçı acımasız kararlı yüzbaşı Ateş Karahanlı'nın ; Ondan daha da inatçı güçlü üsteğmen Yağmur Çakır la olan karanlık hikayesi... • Kuru sıkı bir aşk hikayesi, hayallerimiz bile kuru sıkı bizim... "Kaderimiz bir değil ki kalplerimiz bir olsun." "Aynı lakabın gibi karanlık bir adamsın" dedim gözlerimi kısıp kehribar gözlerini izlerken "Evet, sende benim aydınlığımsın" dedi yüzüme hayranmış gibi bakarken kendi yolunu aydınlatamayan kadın sevdiği adam için kendi karanlığından vazgeçiyordu... kitabın bütün hakları şahsıma aittir, çalınması kopyalanması ya da esinlenilmesi söz konusu dahi değildir aksi takdirde yasal işlem başlatılmaktadır!!

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

Siyah Beyaz. Mutluluğa hasret kalmış bir ruhla yaşıyordum. Kimsesizdim. Kimsem yoktu. Her zaman acı çekerek büyümüştüm. Bana mutluluğu tattıran sadece o olmuştu. Ateş Aslan. Ama şimdi oda yoktu. Ve ben Hazan Öztürk yalnız yaşamaya mahkum bırakılmıştım.

🌹 Genç adam, karşısında melekleri kıskandıracak derece güzel olan karısına doğru adım attı. Tam önünde durdu ve siyah gözlerini kısıp derin bir nefes aldı. Elindeki kırmızı kutunun kapağını açtı ve yüz görümlüğünu çıkardı. Genç kız heyecandan titreyen elleri, deli gibi heyecandan atan kalbi ile gelinliğin eteklerinden tuttup arkasını döndü. Kocası yüz görümlüğünü takacaktı. İçindeki heyecana engel olamıyordu. Kocasının ellerini bir anda boyunun da hissedince istemsizce bir ürperdi. Tekrardan kocasına doğru döndü. Bu sefer elleri duvağı tuttu ve kaldırdı. Mavi gözlerindeki heyecan ile kocasının gece gözlerine baktı. Kocaman ellerini genç kızın yanağına koydu. Yüzü o kadar küçüktü ki, elleri arasında kaybolmuştu eğildi ve anlına bir öpücük kondurdu. - Yeni evine hoş geldin Gül." Dedi kalın gür sesiyle, genç kız uzun kipriklerini kıpraştırdı, ve kocasının aksine ince olan bir sesle konuştu. -Benim adım Gül değil ağam. Gülhanım." Gülhanım & Yusuf Mirza 🌹 Yayınlanma Tarihi:05.11.2022 Not; Çiftlerimin arasında yaş farkı vardır rahatsız olanlar okumasın lütfen.🌸

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023

Bilinmezliklerle dolu bu girdabın içinde neler bulacağımı bilmiyordum. Tek bir hedefim vardı, o da sevgilimi kurtarmaktı. Ancak karşımdaki adamın tehlikeyle parlayan koyu gözlerinin tüm hayatımı ne kadar değiştireceğini henüz bilmiyordum. Bana Nörosa'yı getiren bu yabancının benim için zamanla bir araç olmaktan çıkıp amaç olacağını bilsem buradan hızla uzaklaşırdım ancak bilmiyordum. Ve Nörosa benim başlangıcımdı, Nörosa benim sonumdu. Nörosa umutsuz ruhlarının, son damlasını akıtan umuttu.

İs Tanyel başarılı bir konservatuvar öğrencisidir. Sahnedeki başarısının devamlılığını sağlayabilmek uğruna adının önüne yerleştirilen birçok kötü sıfatı umursamaz. Henüz daha lise yıllarındayken adının karıştığı kötü haberler geçmişine ait bir canavar gibi onu bugününe kadar takip etse de dimdik durarak, aşk olarak gördüğü tiyatro için her türlü dedikoduya kulak tıkar. İs'i diğerlerinden ayıran yaşadıkları onun kendini kötü bir insan olarak kabul edip, kötü bir insan olarak yaşadığına ikna ettirir. Aslında İs, annesi tarafından ilgiden yoksun büyümüş, babası tarafından çok küçük yaşlarda bir çocuk parkında terk edilmiş, yine küçük yaşlarda erkeklere olan güvenini kaybetmiş ruhu kanayan küçük bir kız çocuğudur. Peki aslında çok küçük yaşlarda erkeklere olan güvenini kaybetmesinin asıl sebebi nedir? Bir gün bir yabancının hayatına yaptığı ani girişle zaten ağır kan kaybetmiş hayatında hiç beklenmedik değişiklikler oluşmaya başlar. Peki bu yabancı kimdir? Ve her şeyden önemlisi İs neden bu yabancıyı hiç sorgulamadan hayatına kabul etmiştir?

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤