ပုလဲနက်မတိုင်မီကာလ၌ ရွက်သင်္ဘောမှောင်ခိုစီးသူ လူငယ်တစ်ဦးရှိခဲ့သည်၊ အမည်ကား ဂျက်စပဲရိုး...။ စွန့်လွှတ်စွန့်စားလိုသော ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် လူငယ်လေးဂျက်စပဲရိုးသည် ထွေရာလေးပါးသင်္ဘောသားတစ်စုနှင့် ပေါင်းမိသွားကာ သူတို့သည် တစ်သက်ပတ်လုံးစူးစမ်းရှာဖွေသွားကြလေတော့သည်။ သူတို့၏ ပန်းတိုင်ကား ၎င်းတို့စိတ်ကူး၍ပင် မရနိုင်သော အဆုံးမဲ့တန်ခိုးအာဏာကို ပေးစွမ်းနိုင်သည့် ဒဏ္ဍာရီလာကိုးတက်ဇ်ဓါးကို ရှာဖွေသိမ်းပိုက်ရန်။ သို့သော် ဤဝရုန်းသုန်းကားလူစွန့်စားတစ်စုကား ပထမဆုံးခရီးစဥ်၌ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ပါမည်လော၊ သို့တည်းမဟုတ် သြဇာတိက္ကမကြီးမားသော ပင်လယ်၊ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော ပင်လယ်ဓါးပြများ၊ ရှေးဟောင်းကျိန်စာများနှင့် သဘာဝဘေးဒဏ်မုန်တိုင်းရန်များ​ကို အံမတုနိုင်ဘဲ သေဆုံးသွားကြမည်လော။

ပုလဲနက်မတိုင်မီကာလ၌ ရွက်သင်္ဘောမှောင်ခိုစီးသူ လူငယ်တစ်ဦးရှိခဲ့ဖူးသည်၊ အမည်ကား ဂျက်စပဲရိုး။ ကပ္ပတိန်ဂျက်စပဲရိုး၏ ရွက်လှေ ခရင်းကောင်နှင့် လက်ရှိအချိိန်အထိ အလံမလဲတမ်းရှိနေသော လှေအဖွဲ့သားများသည် ကြမ္မာဆိုးမန္တန်အောက် ကျရောက်သွားပါတော့၏။ ကိုးတက်ဇ်ဓါးရှာပုံတော်ခရီးဆက်လာခဲ့ကြသော လှေသားများသည် သာယာငြိမ့်ညောင်းလှသော တေးသံ၏ ညှို့ယူခြင်းခံလိုက်ရ၏။ ရလဒ်မူကား လှေသားတို့သည် ခရင်းကောင်ကို လမ်းကြောင်းပြောင်းရန် အသီးသီးကြိုးပမ်းကြသဖြင့် ဓါးရှည်တည်ရှိနိုင်မည့်အရပ်နှင့် အလှမ်းဝေးသွားရ၏။ ဂျက်ခ်တစ်ဦးသာ အနှီ သီချင်းဆန်း၏ သက်ရောက်မှု မခံရဟန်ရှိသည်၊ သို့သော် လှေသားများကို ပြန်ပေါင်းထုပ်ခြင်း၊ အောက်လမ်းမန္တန်နောက်ကွယ်မှ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော မှော်စွမ်းအားကို နှိမ်နင်းခြင်းတို့အား သူတတ်စွမ်းနိုင်ပါမည်လော။