"Aşk zaaftır, nefret güç." ℘ Küçüklüğünden beri yetenekli bir kumarbaz olarak yetiştirilen Adena, gizli bir görevle gittiği şehirde Kara'yı öldürdüğünü sanarak görevi tamamlar. Yıllar sonra, Adena hayatının en önemli gününü yaşarken öldürdüğünü sandığı adam, karşısına gözlerinde intikam kıvılcımları tutuşarak çıktığında işler hiç de Adena'nın istediği gibi gitmeyecektir. "Seni bir kez vurdum. Bir kez daha vuramaz mıyım sanıyorsun?" "Sen beni bir kez daha vurursun. Ama bir kez daha öldüremezsin." KARAVİDAR

🖤__________________ 𝑼𝒍𝒂𝒔̧𝜾𝒍𝒎𝒂𝒎𝜾𝒔̧ 𝒉𝒂𝒍𝒂𝒍𝒍𝒆𝒓, 𝒌𝒂𝒍𝒑𝒕𝒆 𝒌𝒂𝒍𝒂𝒏 𝒖𝒌𝒅𝒆𝒍𝒆𝒓 𝒐𝒏𝒖𝒏𝒅𝒖. 𝑮𝒐̈𝒍𝒈𝒆𝒍𝒆𝒓𝒅𝒆 𝒌𝒂𝒚𝒃𝒐𝒍𝒅𝒖, 𝑬𝒗𝒓𝒆𝒏 𝒌𝒂𝒓𝒂𝒏𝒍𝜾𝒌 𝒖̈𝒛𝒆𝒓𝒊𝒏𝒆 𝒌𝒖𝒓𝒖𝒍𝒖, 𝑲𝒂𝒓𝒂 𝒌𝒂𝒍𝒑𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏 𝒔𝒂𝒉𝒊𝒃𝒊 𝒐𝒚𝒅𝒖, 𝑨𝒚𝜾𝒏𝜾𝒚𝒔𝒂 𝒔𝒂𝒅𝒆𝒄𝒆 𝒌𝒆𝒏𝒅𝒊𝒏𝒆 𝒔𝒂𝒌𝒍𝒂𝒅𝜾. 𝑮𝒖̈𝒏𝒆𝒔̧ 𝒈𝒆𝒍𝒅𝒊 𝒊𝒔𝒕𝒆𝒅𝒊, 𝑮𝒆𝒓𝒊 𝒌𝒂𝒌𝒂𝒍𝒂𝒏 𝜾𝒔̧𝜾𝒈̆𝜾𝒏𝜾, 𝑶𝒚𝒔𝒂𝒌𝒊 𝒂𝒚 𝒈𝒆𝒄𝒆𝒏𝒊𝒏, 𝑮𝒆𝒄𝒆 𝒊𝒔𝒆 𝒌𝒂𝒓𝒂𝒏𝒍𝜾𝒈̆𝜾𝒏𝒅𝜾. 𝑨𝒎𝒂 𝒈𝒖̈𝒏𝒆𝒔̧ 𝒉𝒊𝒄̧ 𝒃𝒊𝒓 𝒛𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒍𝒂𝒚𝒂𝒎𝒂𝒅𝜾. __________________ 🔥

Gözyaşlarını görmediğinizde birini öldürmek kolaydı. Böylece o inci yaşların çığlıklarını duymaz, kabuslarınızda size günahlarınızı hatırlatan iblisler hayatınızı bir cehenneme çevirmezdi. Ama bu sefer Gece'nin kurbanı ateşli bir lord bozuntusuydu ve suikast planı hiçte Gece'nin planladığı gibi gitmiyordu. Daha da kötüsü, Gece daha önce hiç adım atmadığı bir diyara sürüklenmişti ve daha önce eline bıçağı sadece elma doğramak için almıştı -ki o zaman bile elini kesmişti. Ama hikâye bu ya, gökyüzü yazdıysa bozmaya Tanrıçalar bile cüret edemezdi. Ta ki, Tanrıçalar kendi yarattıkları kaderin onları silmeye başladığını görene dek. Tanrıçaların bu savaşı kazanmak için yeryüzünde oynatacak bir kuklaya ihtiyaçları vardı. Ve pek nefret ettikleri Lilith, ardında onlara minik bir hediye bırakmıştı; Gece'nin iplerini.

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

Zarflar, isimsizler, suçlular, suçsuzlar, yalancılar ve kayıplar. Kara lekeler bir iz gibi üzerimize yapışacak, ölüm bize hiç yakışmayacak. Toprağın bile ağladığı bir mezarlık düşünün, o an bizim içimiz kan ağlayacak. Katil aramızda ama onu bulamıyoruz. Maskesini hiç çıkarmıyor ya da maske ona hiç yakışmıyor. Bu hikâye de kimse elzem değil. Bilinmeyen Numara; Her gün biri ölecek, hızıma kimse yetişemeyecek. Ben W, maskem yüzümde daima kalacak. Bir not. ASLINDA KİMSE GÖRÜNDÜĞÜ KADAR MASUM DEĞİL. Bu hikâye 2020 yılında kurgulanmış, 11 Mart 2023'de yayınlanmıştır.

Umut insanlara lapa lapa yağarken, bana sadece tek bir kırıntısı kaldı. Bu kitabın içinde ki her bölüm; ayrı kurgulardan oluşmaktadır!

Eleanor için kurt adam, vampir ve büyücülere inanmak kolaydı. Sonuçta o, anne ve babasının kurt adamlar ve vampirler tarafında öldürüldüğünü savunan bir çocuktu. Ama artık büyümüştü ve bunları savunup tekrar deli olamazdı. Çocukluk arkadaşı olan Caleb ile yeni kasabaya taşınan Eleanor, Caleb ile yaşadığı tartışma sonucu onun evinde kalmak için çalışmak zorunda kalır. Çalışmaya gittiği barda yüzleştiği gerçekler ile dünyası birden tepetaklak olur. Anne ve babasının ölümü ise tamamen sırlar perdesinin arkasındadır. Kurt adamlar, vampirler, cadılar, büyücüler ve gölgeler. Kan, aşk ve oyunlar. Her şeyin ortasına düşen bir gölge. Her şeyin daha yeni bir döngüye girdiği bir evren. Bu oyunun kurucusu kim? 🌜🌚🌛 "GÖLGE KANI" ADINDAKİ İLK KİTAPTIR!!!

Çok riskli bir ameliyat sonrası mafyalardan kaçan doktor Ezgi kendini bir parti yatına atar. Yatta karşılaştığı çete liderine kendini ajan olarak tanıtan doktor Ezginin hayatı artık çok farklı yol almaya başlar.

Parmaklarım geniş omuzlarına tutunurken gülümsedim. Hiç böyle hissedeceğimi düşünmemiştim. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. Yavaş hareketlerle omuzlarına daireler çizerken, karşımdaki adamda belimi okşamaya başlamıştı. Gök bir kez daha çıldırmış gibi gürlerken, gülümsemeye devam ediyordum. Sonra karşımdaki adam kulağıma eğilip fısıldadı. "Sana, bir gün en büyük korkun ben olurum demiştim." ... Z.K.

Nefes alış verişlerim gittikçe azalırken gözlerimin karardığını hissettim. Ağzıma dayanan astım ilacımı hissederken dudaklarımı araladım. Derin bir nefes çektiğimde gözlerimi yavaşça açtım. Gözlerim koyu gözleriyle buluştu. Boynuna sarılıp göz yaşlarımı akıtmaya devam ettim. O her zaman ki gibi ellerini saçlarımda gezdirmeye başladı. Kendinden emin çıkan sesiyle kulağıma doğru fısıldadı. "Sana söz güzelim canını yakan herkesin canını alacağım."