SEREİN

O korudu, sonuna kadar. O kaybetti, sonuna kadar. Kalp kırdı, acıdı, kızdı, bağırdı, kırdı ama sevdi. Aklını kullandı, savaştı, direndi, kazanmak istedi. Fakat bir bıçakla başladı. Vazgeçti. Sevmedi. Savaşmadı. Kaybetmedi. O küllerinden yeniden doğan bir Anka kuşu değildi. Onun güneşi, karanlık adama ışığı sevdirecek...