Sınıf öğretmenliği öğrencisi Ayperi; şehirler arası otobüs yolculuğunda sıkıldığı için önündeki koltuğun sırtında yazan numarayı kaydederek mesaj atar ve numaranın sahibi bir Kara Harp Okulu öğrencisi çıkar. Siz: Piç Hakan siz misiniz? (00.17) Siz: Yani piç derken benim tercih ettiğim bir sıfat değil. (00.17) Siz: Yazan öyle yazmış. O öyle yazınca ben de teyit etmek için sorayım dedim. (00.18) Siz: Aşırı derecede saçmalıyorum şu an... (00.19) Piç Hakan: Ne geveliyorsunuz? (05.47) NOT: BU KİTABIN GERÇEK KURUM VE KİŞİLERLE İLGİSİ YOKTUR, BENİM HAYAL DÜNYAMIN YANSIMASIDIR.

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri'nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir'in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

"Biz Kartalız...Ölüm kokarız, barut kokarız, kan kokarız anlıyor musun? Bu yuvaya girmek ölüm demek!" Genç kadın dolu gözlerle buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendini büyük bir arzuyla ölümün kollarına bırakmaya razıydı; kendini yuvaya adamaya hazırdı. "Yuva ölümse ben bizzat toprak olurum... Senin için sizin için toprak olmaya hazırım." Genç adamın gözleri buğulandı, dudaklarına buruk bir tebbesüm yayıldı. Biliyordu çünkü o kan koksa da sevdiği kadın ölüm kokacaktı ve onu tamamlayacaktı. Onu kendi yuvasına almaktan başka çaresi yoktu. Kartal yuvası ölümse topraktan ayrılamazdı.. Elini genç kadının yüzüne koydu, "O zaman Kartal yuvasına hoşgeldin.." dedi. [Kitap düzenlenmektedir.] Kapak Tasarımı : theguldesign Dram#1 Komedi#1 Atatürk#1 Istihbarat#1

Kinle dolup taşan ruhunu intikam duygusu beslemiş, hayatı intikam ile şekillenmiş, vatan evi olmuş. Silahına kondurduğu umutlar mavilerinin sönmesine izin vermemiş. Hayat yıllar sonra onu ezmemiş. Aslı'ın tek gayesi yalnızlığının gölgesinde şehadeti dilemekken o gölgeye bir çift kurşun ortak olur mu? Olur. - *Hikayede bahsedilen Altay Karahan ismi daha sonradan seçilmiş olup Alparslan Türk ismi ile değiştirilmiştir. Gözümden kaçan birkaç yerde Altay yerine Alparslan ismi geçiyor olabilir, kusura bakmayın.* (Eski adı: Ateş'li Üsteğmen) (Wattpad'de Zifir Mavisi isimli ilk ve tek kitaptır.) > Bu kitaptaki her şey hayal ürünüdür, kişi ve kurumlar temsili değildir.

Hemdem; canciğer olmak, çok yakın dost, yoldaş olmak anlamına gelmektedir. Birlikte, manasındaki 'Hem' kelimesiyle, nefes, can, zaman manasındaki 'Dem' kelimesinden oluşmuştur. Hemdem olunan kişi ile aynı zamanda yaşamak, aynı nefesi almak, bir can olmak anlamına gelmektedir. *** Kurşunların arasında tanışacak, gerçeklerin peşine düşüp, sır perdelerini aralarken farkına bile varmadan birlikte bir yola çıkacaklar. Zaman usulca geçip gitse de onlar birbirlerinden gidemeyecekler. Çünkü gönülden gönüle yol aldıklarını, birbirlerine can, nefes olduklarını anlayacaklar.

( Kadın asker kurgusudur , gerçek ailem de bulunmaktadır yazım yanlışları ve mantık hataları varsa affola.) Ezel Efken Karahan , kod adıyla canhıraş. Yürek parçalayan, iç kanatan demekti canhıraş. Bu kadın yaşadıklarıyla gerçekten yürek parçalar, iç yakardı. ••• Aferin asker!" Diye bağırdı Korgeneral. Daha sonra karşısında durdu yüzbaşının. Arkasındaki iki albay, bir orgeneral ve üç Binbaşı acı içinde izliyordu olanları. TSK' nin en başarılı timlerinden biri olan, üst seviye askerlerle dolu bu timin sonunun geldiği hem dağlarda hem bütün karargahlarda konuşuluyordu. "Başın sağolsun Yüzbaşı." Ezel yutkundu. Kulağına Kuzey abisinin "Ali daha küçük, toy dikkat et ona Ezel." Diyen sesi geldi. Nişanlısının kanlı bedeniyle kucağında yatarken son sözleri geldi aklına. "Seni seviyorum kurban olduğum..." Midesine kramplar girdi. Korgenerala baktı. Omuzları düştü. Ağır geldi omuzlarına derdi. Tutamadığı bir gözyaşı aktı. Devamı geldi. "Bu sefer vatan sağ olmasın komutanım... Bu sefer değil..." Kendinden bağımsız dudaklarından dökülen sözlerle karargahları tek bağırışıyla titreten Korgeneral' in gözleri doldu. Yutkundu. Şehit vermek demek, kendin ölmüş olmak gibiydi. Ama onlar Türk'tü. Bir ölür, bin dirilirlerdi. •••••°°°°°••••

Konuşamayan bir kadınla,sert asker bir adamın hikayesi "Cesaret,ilk darbeden sonra korkmadan adım atmaktır Kurttan.Sonuda,sonu gelmez zaferdir." Belimdeki ellerinin an ve an sıklaştığını hissettim.Bunu neden yaptığını bilmiyordum. "Sen sen ol bir daha kazandım diye gardını indirme.Yoksa düşmanın gelir ve seni burada bırakır,sende arkada kalır bir daha düşmanına yetişemezsin" ___________________________________________ Siz:Ya hangi cimri adamsın bilmiyorum ama Siz:Şu annen denen huysuz kadına yeni bir telefon al!

Annesinin telefonunda dolanırken gördüğü bir fotoğrafla, annesinin gün arkadaşının torununu beğenip ona mesaj atan Defne, beklenmedik birisiyle karşılaşır. Argo içerir.

055********: Abi iyi misin? 055********: Bir şey olmadı değil mi? 055********: Çok korkuyorum, telefonlarımızı niye açmıyorsun? 055********: Belki telefonuna bir şey olmuştur diye bir de buradan yazayım dedim. Abim 🤍: Sen kimsin lan? Abim 🤍: Bilmediğim bir kardeşim mi varmış? Abim 🤍: Ulan aldatmış değil mi ya? Babam yapmış yapacağını yine. Ulan. Abim 🤍: Şu yaşımdan sonra üvey kardeş sendromu yaşayamam vallaha. Ben yokmuşum gibi davran.

Abisinin arkadaşına yaptığı sosyal medya akımından sonra hayatı değişeceğini kim bile bilirdi ki? ○●□■ Siz : Seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim... Yusuf abi: Hayırdır Nazlı, ne diyorsun? Siz: Sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun... "Bir şey mi duydu acaba ? Gerçi duyması imkansız kimse bilmiyor ki. Belli de etmiyorum aslında " Diye düşünüp telaşlandı Yusuf. Yusuf abi: Ne dem vurması. Tövbe tövbe... Siz: Sende sevdiğim çok şey var adı aşk değil... "Bende sevdiği çok şey olmasına mı sevinelim, yoksa aşk olmamasına mi üzülelim anasını satayım" diye homurdandı Yusuf...