- Beni çağırmışsınız YARBAYIM. -Hazırlan Binbaşı. Son bir göreve çıkıyorsun. - Nereye komutanım. - Şehit olan bir kurdun kanını kanla yıkamaya...

Kimin yazdığı bilinmeyen bir günlük... İçinde en fazla ne yazabilir ki?

"Bir insanın varlığı benim varlığımı hiçleştirdi doktor. Onu anlamak beni yok etti. Gerçi hiç var olmuş muydum? Bilmiyorum, ben yalnızdım. Önceleri kendi tercihim olduğunu düşünürdüm. Ama insan neden sevdikleri varken yalnızlığı tercih etsin ki? Ben tercih etmedim doktor, ben mecbur bırakıldım. Çocuk değildim. Biliyordum yüzüme sahte gülücükler yerleştirseydim beni isterlerdi, sustursaydım aklımı, göstermeseydim beni yaşlandıran o acıları onlara. Yani görünmez olsaydım, göstermeseydim onlara gerçek yüzlerini; beni yalan dünyalarına seve seve kabul ederlerdi. Bunları kabul etmedim ama yalnızlığı da hiçbir zaman ben istemedim. Şimdi sana soruyorum doktor. Onlara yaptıklarım için pişman mı olmalıyım? Ben onlara ayna olduğum için suçlu muyum? Onlarda yalnız değil mi sahte kalabalıkların arasında?"

BİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalbinin derinliklerine Umutla sarıldım Beni donduran soğuğa Hayran bırakan doğanın mısralarına Bir kış günüydü aşık oldum ben sana

"Bazen her şeyin üstesinden gelebilmek için sadece sırtını dayamak gerekir. Yaslan bana, ben senin için hep burada olurum." Hızla atan kalbimi göğsümde hissediyor, onun kalp atışlarını duymak için daha çok göğsüne sokuluyordum. Bedenimi saran kolu sıkılaştığında, diğer eli saçlarımda oyalanmaya devam etti. "Hep yanımda olamazsın," dedim biraz gerçekçi davranarak ama yine de aksi olmasını diliyordum. "Sen istersen..." dedi sonra duraksadı. Saçımı okşayan eli durduğunda başımı kaldırıp merakla koyu mavi gözlerine baktım. "Yanında kalmak, yaşamak demek Elizabeth. Ben sadece sen istersen yaşarım." ... Küçüklükten beri çoğu şeyi unutan ve istediği bazı şeyleri de hatırlayamamasından dolayı sürekli tedaviler gören Lizzie, en sonunda nasıl olduğunu hatırlamadığı bir olaydan ötürü katil damgası yediğinde işler çığırından çıkar. O olayda asıl suçlunun kim olduğunu öğrenmek için bir doğum günü partisine giden Lizzie o geceden sonra ya gerçekten bir katil olursa? Cadılığını kontrol edemediği için yaptığı bu hatanın sonucunda babası tarafından geçmişinin izlerine sürüklenir. Her gün, her insandan geçmiş tablosuna dair bir yapboz parçası toplarken, resmi ne zaman tamamlayabileceğini kendisi dahil kimse bilmez. Cadılar, vampirler, kurtlarla dolu bir dünya. Lizzie hangi tarafı seçecek? Hangi tarafın doğruluğunu savunacak? Cadılığıyla birlikte daha bir çok türü keşfederken aklı ise kendi avuçlarından kayıp gidecek. Bir bataklık olarak adlandırdığı o şehirde ne derine batacak, ne de yüzeye çıkacak ama en sonunda gerçeklerin karanlığında kaybolacak. Yazılma tarihi: Nisan 2020 Yayınlanma tarihi: 23 Mayıs 2022

𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛 𝑦𝑎𝑟𝑖𝑚 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑚𝑎𝑠𝑖 𝑑𝑖𝑙𝑒𝑔𝑖𝑦𝑙𝑒...

Ölümden kimse kaçamaz deniliyor... Evet aslında bakarsan kimse kaçamaz. Ama ölürsen migenler tarafından tekrardan hayata dönersin. Ama insan olarak değil... bir ruh avcısı olarak yani kötü ruh avcısı olarak.

"Güneş'in ölmeye başladığı zamanlarda, Dünya'yı başka bir galaksiye taşıyacak güce sahip iki kolye icat edilir. Ne var ki kolyeyi taşıyacak iki kişinin, insanlığı korumak adına ödemesi gereken ağır bir bedel vardır. " Yeni devirde, dengeler değişmiş; teknoloji ilerlemiş fakat insanların teknolojiden yararlanmaları kısıtlanmıştır. İletişim, telefonlar yerine kafa derilerine yerleşen çiplerle; ulaşım, gökyüzünde süzülen arabalarla sağlanmaktadır. Otoriteler, insanların kıyamet korkusundan faydalanarak yönetim gücünü elde etmişlerdir. Yönetime baş kaldırabilen tek grup, gelecekten geldiğini iddia eden ve galaksiler arası kaçışın bir felakete neden olacağını duyuran 'Kuledekiler' adlı örgüttür. Hira, doğduğu günden beri bedeninde taşıdığı kolyenin, yaşadığı gezegeni yaklaşan kıyametten kurtaracak büyük bir planın kilidi olduğunu öğrendiğinde on altı yaşındadır. İnsanlığı kurtarmak için kendi hayatından, hayallerinden ve herkesten gizli tuttuğu aşkından vazgeçmeye zorlanır. Kolye, kimsesi olmayan bir kızın, sonunu bildiği bir savaştaki mağlubiyetini anlatır.

(Aurora Serisi'nin 1. kitabıdır. Seri iki kitaptan oluşmaktadır.) Özel güçlere sahip 12 insanı başka bir gezegene sürgün etmek ve onları bunun bir sürgün olduğundan haberdar etmemek, işin en kolay kısmıydı. Fakat her şeyin bu kadar karmaşık hale geleceği kimse tarafından bilinmiyordu. Güçler, beraberinde düşmanları da getirdi. Kayıp Kraliçe'nin varlığı, güçlü ruhların özgür kalacağı Aurora için çok önemliydi. Gerçek ismiyle Alicia ancak kendi bildiği kadarıyla Aisley, Dünya'ya ayak bastığı an bir devinimin habercisi olduğunu, bu uğurda sevdiklerinden vazgeçmek zorunda kalacağını nereden bilebilirdi ki? Kimliğinden bile haberdar değilken, çok önemli biri olduğuna nasıl emin olabilirdi? •Başlangıç tarihi: 3 Ocak 2016 •#1 Bilim Kurgu Not: Bu kitap Ekim 2020'de, seri tamamlandıktan sonra düzenlenmiştir. Kapak tasarımı için @Elcin_64 'e sonsuz teşekkürler!

Yasemin, kendine ait dünyasında ona bu dünyayı veren birçok dostuyla beraber yaşayan, kalbi yaralı ama yaralarından en güzel çiçekler inşa eden bir kızdır. Sonra biri çıkar gelir. Yaralardan inşa edilen o çiçeği görür. Koparmaya kıyamaz, koklamaya da. "Yasemin," der. "Çiçeklerin en güzeli."