Elif, o sabah saat 05.47'de uyanmıştı. Hayır, derse çalışmak için değil. Bir rüya görmüştü. Dikiş makinesi, klavye gibi "tak tak tak" sesler çıkararak kendi kendine yazı yazıyordu. Uyandığında elinde tuttuğu şey bir moda dergisi değil, Anayasa kitapçığıydı. - Güzel... Şimdi de hukuki kabus görmeye başladım, dedi kendi kendine. Yatağının ucunda Zeynep'in bilgisayarı hâlâ açıktı. Ekranda garip bir kod penceresi vardı. Bir yandan da Spotify'da Lo-Fi Study Girl çalıyordu. Elif, yorganı üstüne çekti. "Dikiş makinesiyle kod yazılmaz. Ama o kodlarla hayalleri dikeceğim. İzle beni, Alp." "Ama kalp, her şeyi diker"

Ömrünü adadığı erkek ona ihanet ettiğinde bir insan ne yapmalıdır? Pelin'in hayatı boka sarıyordu. Hayal ettiği işi yapamadığı gibi çocuk istediği eşinin başka bir kadından çocuğu olduğunu öğrenmişti. Hayatından ne istediyse hiçbir zaman elde edememişti. Aslında hayatının hangi nokta da ters gitmeye başladığını biliyordu. Lise yılları.... Ama geri dönüş yoktu öyle değil mi? Bir gece annesinin evinde kalırken ev telefonunun çaldığını duydu. 90'lardan kalma telefonun hala çalıştığını bile bilmiyordu. Aldığı uyku ilaçlarının etkisi bedenini ele geçirirken telefonu kaldırdı ve kulağına götürdü. Sonrası ise karanlık. Kendine geldiğinde annesinin evindeki yatağında uyandı. Ne olduğunu çok geçmeden anlamıştı. 1998 yılındaydı. 17 yaşındaki haline geri dönmüştü. Geriye hayatını değiştirmek kalıyordu. Üstelik eğer başarılı olursa okulun popüler çocuğunun da hayatını kurtarabilirdi. Tabi bunu yaparken ona aşık olmazsa. Bunu başarabilir miydi?

Annelerin ayakları altında değil miydi cennet, peki benim annemin yüreği neden bana cehennemdi? Annesi tarafından sevilmeyen çirkin bir kız, bir adam tarafından nasıl sevilecekti ki..? Hele ki, bu adam yıllarca sevdiğim, herkesin ölümüne korktuğu Midyat'ın ağasıyken. Her adımını takip ederdim. İçimdeki bu platonik aşkı; düşlerimde öyle bir büyütmüştüm ki, gerçek olmamasına hayret ediyordum ama sonra aynanın karşısına geçip yansımamla yüzleşince, buruk bir tebessüm dudaklarıma oturuyordu. İç sesim ve tek arkadaşım, "Şu haline bak Zemheri. Vazgeç, üzülürsün." derdi. Haklıydı.

"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

Merhaba arkadaşlar burda yazdıklarım ve yazacaklarım bir roman yada bir kurgu hikayesi degil tamamiyle bana ve benim hayatıma ait yaşanılarlar ve yaşanılacak olan olaylardır. Okuyup okuyayacagınızı bilmiyorum fakat ben duygularımı ve yaşadıklarımı bu şekilde anlatmak istedim. Şimdiden herkese teşekkürler :)

Caballero España 🌚🌝 Siz: Ben ağlamayayımda kim ağlasın. CRY MOMENT... Görüldü... +34-910-827***: ¿Quién eres? (Kimsiniz?) Siz: ¿? Siz: Derya biliyorum İspanya'dasın göze sokma. Siz: Ne diyorsun bu işe? Bulabilecek misin? +34-910-827***: ¡Dejar de enviar mensajes de texto! (Mesaj yazmayı kes!) Siz: Türkçeyi mi unuttun tühhğ Allah senin belanı versin. Vatan haini. Siz: Allah seni ne yapmasın. İşime iş katıyorsun resmen. Dur çeviri yapıp geliyorum. +34-910-827***: No puedo entender lo que escribiste (Ne yazdığın anlaşılmıyor) Siz: Ben kim miyim? Siz: Ne çabuk unuttun beni. Aşk olsun. Unudulacak biride değilim ama neyse. Siz: Oranın havası falan sana iyi gelmiş olmalı. Erkeği falan yani anlarsın. Gitmeyinle unuttun beni :) Siz: :( Siz: Benim ya komşun Işıltı ✨ +34-910-827***: ¿No puedes escribir correctamente? (Doğru dürüst yazamıyor musun?) Siz: Dur çeviri yapıp geleceğim. 21:15 Siz: Ben çokta güzel yazıyorum. 21:20 Siz: ¿Asıl sen doğru dürüst yazamıyor musun? Siz: Soruları bile karıştırdım senin yüzünden. Görüldü... Yazıyor... +34-910-827***: Si alguna vez te encuentro, te follaré (Seni bir bulursam sikerim) Siz: Of yaaa. İspanyolca yazma anlamıyoree. Siz: Dur bende İspanyolca yazıp geliyorum. Öyle anlaşalım bakalım Derya'cım. +34-910-827***: ¿Quién es Derya? (Derya kim?) 🌚🌝

Popüler webtoon Amo'nun komik fotoğraflarıyla espriler yapıp bir yandan da islami kaidelere değiniyorum bu kitapta

Hayatını yaşayamayan genç bir kadın, ölümün kendisinden onu yaşatması için bir sebep isterse ne olur? Ölüm ilgilenmez. Ancak yüreği, hissettiği yabancı duyguyla buna izin vermez. "Sebebini buldum. Gülüşünü sakla kadın." KURGUDA ARGO SÖZLER UYGUNSUZ DAVRANIŞLAR VE HASSAS İÇERİKLER VARDIR TSSB İÇERİR KARANLIK- MAFYA ROMANTİZMİDİR YETİŞKİN KURGUDUR Yayımlanma tarihi 12/09/24

"Sana ilk baktığımda Düşündüm bu kız Bu kız benim olmalı Başkasının değil !" Belki sadice bir oyuncağım ~🇺🇸 " ay ışığı altına Bir gözü zümrüt yeşili Bir gözü gökyüzü mavisi Bu benim van kedim olmalı " ~🇷🇺

aşırı ciddiyetsiz bi kitap olucak ayrıca ruskey içerecek ama başka ship fikirleri varsa yazın