#mafya #ask #aldatma #karadenizkiz Not: Yazdığım ilk kurgudur. İlk bölümlerde anlatımım çok düz ama ileri bölümlerde düzeliyor umarım begenirsiniz. Parmaklarımı toprağın üzerinde gezdirirken bir yandan da gözlerimden yaşlar akıyordu. Tepkisiz bir şekilde kaç saat burada oturduğumu bilmiyordum. Öylece bom boş bakıyordum. Ne hissetmem gerektiğini yada ne düşünmeme gerektiğini bilemiyordum. Hafiften yağmur çiselemeye başladı, kalkıp bir ağacın dibinde oturdum ve bir sigara yaktım. Bu sefer sebepsiz içiyordum. Sigarayı dudaklarıma götürüp yumuşak bir şekilde sıktım ve içime çektim. Başımı kaldırıp Gök yüzüne baktım ve bütün dumanı üfledim. Tam bu sırada omzu hissettiğim el ile dönüp arkama baktım. Bana bakıp hadi der gibi başını sağa yatırmıştı, gitme vakti gelmişti. Oturduğum yerden kalkıp takatsiz bir şekilde üstümü silkeledim. Sonra mezarlara karşı bir selam verip arkamı döndüm ve yürümeye başladım. Ve artık her şeyin başlığı yere gidiyordum en baştan başlamaya. Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiç bir şekilde kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

KARANLIK VE AYDINLIK SERİSİ / KISIM I Feray Eldem, psikoloji okurken aynı zamanda Karaköy'de bir sanat galerisinde çalışmaktadır. Gece yarısı telefonuna gelen mesaj ile galeriye gittiğinde patronunu ölü bulur ve işlenen cinayet ile Feray şüpheliler listesinde bir numaraya yerleşir. Cinayetin hemen ardından evine kırmızı zarflar gelmeye başlar. Her zarf bir bilmeceden ibarettir ve cevap doğruca diğer zarfa gitmektedir. Çocukluğundan beri babasıyla define avı oynayan Feray bu gizemi çözmeden edemez ve varını yoğunu şüphelisi olduğu cinayeti aydınlatmaya koyar. Bu süreçte ise ona karşı dairesine yeni taşınan, imalı sözleri ve tavırlarıyla Feray'a hatırlayamadığı geçmişinden geldiğini düşündürten, son derece gizemli bir karaktere sahip olan Hektor yardım eder. Bilmeceler çözüldükçe geçmişin kapıları aralanır ve yaralı zihinler bir araya gelir. ✨ "Yaralı zihinler bir araya geldiğinde Dite Şehri'nin kapıları aralanır. Kırmızı daireler sarar etraflarını. Sınırdan geçen ruhlarını ölçer, kader tartısı."

Bir hata tüm doğrularımı götürmüştü. Yeni hayatımda doğrular ve masumiyet olmayacaktı. O içimdeki tüm iyilikleri yutacak kadar kötü ve karanlıktı. O artık benim karanlığımdı ve bende onu aydınlatacak ışık yoktu. Ayça Mutlu kendini babasına adamış sıradan bir genç kızdı. Babasını yakalandığı hastalıktan kurtarmak için hayatında asla yapmayacağı bir şey yaptı. Benliğini zengin bir adamın şımarık oğluna sattı. Ekin Toprak hayatını mahfeden bu kızdan intikamını alacaktı. *** Yazar Notu: Bu hikayede kızın zengin babası iflasın eşiğine gelmemiştir. Kızın aşık olduğu adamla evlenmek gibi pembe hayalleri de yoktur. Damat adayımızsa kızı gördüğü gibi melake bir adama dönüşmeyecektir.

KARA KİRAZ SERİSİNİN İKİNCİ KİTABIDIR. ∆∆∆ ~ Kadın bir okyanustu. Adam ise ona muhtaç kuru bir toprak. Toprak okyanusuna küstü. Okyanus, güneşin kendisini ısıtmasını ve yavaş yavaş yok etmesini istedi. Okyanus öldü, onu öldürdüler. Toprak intihar etti, en büyük ihanetini okyanusuna yaptı. Dila Karadağ! Yok sayılan, acıların cehenneminde ruhunun külleri bile bırakılmayan yaralı kadın... Yaşadıkları onu öldürmek istedi. Kaderi, iri parmaklarını kadının boynuna sardı ama o dayandı. Dila, yeniden ayağa kalktı. Dila, yine savaşacaktı. Onu dipsiz kuyudan çıkartan kişi ise bambaşka biriydi. Yepyeni bir intikam planının temellerini atan Dila, bu sefer intikam yolunda tek başına olacağının yeminini etmişti. Bu yol aydınlık değildi, Dila'ya ışık tutan yoktu. Bu yolu korkusuzca yürüyebilecek tek insan ise Dila'dan başkası değildi. Herkes yara bere içinde hayatta kalmaya çalışırken kader yine uğursuz ağlarını Dila ve Miraç'a mı saracaktı yoksa birbirinden uzaktayken kalpleri üşüyen bu ikiliye ördüğü ağlarla bir yorgan mı olacaktı? Kaderin bu seferki hamlesi neydi?

KARA KİRAZ SERİSİNİN BİRİNCİ KİTABIDIR. ∆∆∆ +18 Şiddet, işkence içeren sahneler vardır! ∆∆∆ Dila Milat! Beş senedir babasının sonunu getirecek kasayı sakladığı için esir tutulduğu hücreden öleceğini düşündüğü gün mucizevi bir şekilde kaçar. Vücudu yara bere içinde iken evinden arkasına bile bakmadan kaçmıştır. Beş sene önce babası tarafından öldürülen sevgilisi Murat sayesinde ayakta kalan Dila, hayatın nasıl ilerlediğini, en basit eşyaları bile esir tutulduğu süre boyunca unutmuş bir kadın. Nereye gittiğini bilemeden yeni bir hayata doğru adımlarken kader ördüğü ağlarını genç kadına gösterir. Karşısına eşsiz bir aile ve Miraç Karadağ çıkar. Babasını yok etmek için girdiği hayat mücadelesinde yanında bu insanlar olacağından habersiz bir hikaye başlar.

Aşkın da fazlası zarar mıdır? Cansel sıradan denilebilecek hayata sahip bir lise son sınıf öğrencisidir. Kendi karamsarlığında boğulurken, onu hem daha da karanlığa sürükleyecek hem de ona umut olacak bir aşk, Emre, karşısına çıkar. Ona karşılıksız duygular beslemeye başlamasıyla platonik olarak çıktığı yolda bir sürü şey yaşar. Başta yalnız olduğu fakat sonradan Emre'nin de yanında yer aldığı bu yol, engebeli bir yoldur. Tam mutluluğa kavuştuğu anda hüzün tekrar kapısını çalmaktan kaçınmaz. Ama yıllardır Cansel'in yanında olan dostları Su ve Janset de, her daim onun yanındadır. Üçü beraber hiç ayrılmadan kendi yollarını çizmeye başlar. Cansel Emre, Su Bora, Janset Enes. Altı hayat, üç farklı aşk. Eğlenceyi, acıyı, dostluğu, sevgiyi ve platonik aşkı dibine kadar hissedebileceğiniz bir hikaye. Ve en önemlisi de satırlarda kolaylıkla kendinizi görebileceğiniz... 💜 "Ah Emre... Seni bütünüyle anlatmaya kalkışsam başaramam. Ne konuşarak ne yazarak. Çünkü sen; ne kelimelerin sözlükteki bir cümlelik anlamlarına, ne de yüzlerce sayfaya binlerce satıra sığarsın. Ben seni hiçbir şekilde anlatamam, anlatsam da hep eksik kalır. Kalbimi görmeleri lazım Emre, senin yerini görmeleri için kalbimin en içini görmeleri lazım. Hissettiklerimin aynısını hissetmeleri lazım. O da imkânsız. Bu yüzden kimse, hiçbir zaman, bendeki seni anlayamayacak. Boş ver anlamasınlar, önemli değil. Sen sadece bende kal, sen sadece hep içimde kal..." 14.08.2018 26.07.2020 ∞

✍🏻 Fantastik değil. Kitap oldu. § Ben bir şey görmedim, dedi hepsi. Ben duymadım, Ben yoktum, Ben gitmiştim, Ben henüz gelmemiştim, Ben bilmiyorum, dediler, mütemadiyen. Herkes masumdu, herkes günahsız. Herkes tertemizdi, pırıl pırıldı. Herkes birbirine suç atar olmuştu. Nasıl da çözülüyordu dilleri söz konusu özgürlük olunca. Oysa Nisan'ın dört bir yanı kalın zincirlerle doluydu. Bedbaht hali ibret olmalıydı herkese, bencil olmamalıydı kimse. Başarılı bir pedagog olan Asya Soylu, ağır bir geçmişe sahip olmasına rağmen özgürlüğünü elde edişini kutlarken on altı yaşında görme engelli bir kız çocuğunun tecavüze uğradığı haberini alır ve onu tedavi ederken de suçlusunu bulmak için çabalar. Hem iş arkadaşları hem de polis ve avukat arkadaşları ile aylar süren bir mücadeleye atılırken yaşadığı ruhsal ve fiziksel çöküntünün yanı sıra, geçmişiyle geleceğinin bağlantılı olduğunu fark eder. Adaletsizliğin, kadın-erkek eşitsizliğinin, erkek egemenliğinin, zorbalığın ve tacizin önüne geçmek için hem kendisi için hem hastası Nisan için mücadele verir. Her karakter kendi iç dünyasında acı çeker ve hepsi birbirini iyileştirmek için çaba gösterir. Adalet tanrıçası Themis, Asyaʼnın Nisanʼı tedavi etmesindeki en büyük güç haline gelir. İlk yazılma tarihi: 11.05.2016 🖤 Yayımlanma tarihi: 20.06.2020 🍀 Bitiş tarihi: 17.03.2021 💜 🔱 ÇALINAMAZ, KOPYALANAMAZ, ÇOĞALTILAMAZ. BİR BENZERİNİ GÖRDÜGÜM AN YASAL İŞLEMLER BAŞLATACAĞIM. 🔱 PSİKOLOJİ KONULU YAZILAN İLK HİKAYEDİR. SONRADAN KONU ALINAN HİÇBİR HİKÂYE İLE BENZERLİK GÖSTERMEMEKTEDİR.

🗝 KİTAP OLDU! 🗝 • Bu bir RÜYA hikâyesi... Dram/Romantizm "... "Rüya... Sen..." ..." Geç de olsa anlamıştım. Ben onu belki de hayatındaki en mutlu olduğu günlerinden vurmuştum. Onu hayallerinden vurmuştum. İstemeyerek de olsa, bilmeyerek de olsa bunu yapmıştım. Bu pişmanlığın bir tarifi olamazdı. Bu başlı başına, tam anlamıyla pişmanlığımın altında ezilmekti, ölmekti. Ölmek... Derin bir nefes aldım. Önümdeki boşluğa doğru soludum. Nefesim dudaklarımdan çıkıp, uçurumun boşluğunda kaybolurken ben de kaybolmak istedim; hayattan, pişmanlıklarımdan, kararlarımdan... Bu kadar hayale ve hatıralara karşı, bu gece yaşadıklarım bana bir çaresizlik daha ithaf etmişti. Bunu biliyordum. Belki de çaresizlikten ziyade; çaresizliğimden kurtulabilmem için bir şanstı, bilemiyordum. Ancak bu şansı iyi değerlendirmeliydim. Hoş, ne kadar değerlendirirsem değerlendireyim asıl karar Rüzgâr'da bitecekti. Ben, ya ölecektim ya da yeniden Rüzgâr'ın kollarında hayat bulacaktım. Ölmek gözüme bu kadar kolay gelirken asıl zor olan Rüzgâr'ın kalbinde de ölüp ölmediğimi öğrenmekti. Buna hazır mıydım, bilmiyordum. Aslında mesele ölmek de değildi. Asıl zor olan yaşamaktı. Yaşamak zordu, bir ihtimaldi; Rüzgâr'ın kollarında, yeniden yaşamak... ... 📌 NOT: İlk kez 2020 yılının Mart ayında yayımlanmıştır. Rüya serisinin ilk kitabıdır. 📌 Rüya, Mahlas Yayınları ile 2023 yılı Nisan ayında raflardaki yerini aldı. Şimdi satışta!

Bir film salonuydu onları bir araya getiren. Bir hastalıktı aralarına ölçülemeyecek mesafeler koyan. Bir kelimeye sığan fakat eksik bırakılan bir masaldı onların aşkı. Parmakları arasında dumanı tüten sıcak çikolatalarından yudumlar alarak yazdıkları; sokakları inleten kahkahalarıyla, gözleriyle yazdıkları onlarca şiirleriyle, şefkatleri sayesinde yereşen onca hayata dokunuşlarıyla ilmek ilmek işlenen bir hikayeydi, Nepenthe masalıydı. Yürüyemeyen bir kadına, hayallerinde koşma fırsatı tanıyan Arel'in; aile şefkati görmemiş adama tek kişilik koca bir aile olan Beril'in hikayesi. Hayat, acı darbelerini tek tek indirdi adama. Ellerinden tutan, kamburunu düzelten, şefkat görmemiş saçlarını okşayan ne varsa söküp aldı ondan. Acıyı dindiren Nepenthe'sini en büyük acısı yaptı. Gülüşlerini soldurdular gün gün, ilmek ilmek işledi çaresizlik bedenine. Sonra bir gün geldi, geriye acıdan başka hiçbir şey kalmadı. Ne ruhu ne bedeni. Elle tutulur kalan tek şey, gözyaşlarını silerek tamamladığı Nepenthe masalıydı. Parmakları arasında dumanı tüten sıcak çikolatalarından yudumlar alarak; sokakları inleten kahkahalarıyla, gözleriyle yazdıkları onlarca şiirleriyle, şefkatleri sayesinde yereşen onca hayata dokunuşlarıyla ilmek ilmek işlenen bir Nepenthe masalıydı "O zaman bir var, bir yokmuş diye başlayalım. Sonuçta bu da bir masal. Nepenthe Masalı." +18dir. Rahatsız edici ögeler ve sahneler mevcuttur.

İnsanlar konuştukça ben sustum. Ben sustukça konuşmaya zorladılar. Yargılar dinmeyince kendi mahkememi kurdum ve en ağır cezayı kendime verdim. Bu kadını yarattım ve kemiklerim sayılırken her bir kemiğime imzasını atan adam, kemiklerimde kendi cennetini yarattı. Ve ölürken yaşamayı öğrendim. *** ozgursoykan: Etrafa çok kırgın bakıyorsun. ozgursoykan: Kaşların çatılı hep ve insanlardan haz etmiyorsun. ozgursoykan: İnsanlar, sendeki bu nefreti hak etmeyecek kadar değersizler, Elfida. İnsanlar, nefreti sever. Benden uzak durmaları için onlara istediklerini veriyorum. Ve evet, bu şehre kırgınım. Bu yüzden onun sokaklarına gülümseyerek bakamam. *** Elfida Sayar ve Özgür Soykan'ın hikayesi.