"Hoşça kal ..." dedi. "Hoşça kalamam ..." dedim. "Karanlıkta tutsak kalmış gibi arıyorduk birbirimizi..." Ben bir yapbozum, ve sende beni tamamlayan parçamsın. Kalbimin yanıtladığı cevaplar beni ölüme sürüklüyor. Ve oysa karanlık benim için aydınlıktı. Bazen kalbimizin sesi yanlış tercihler yapmamızı sağlar.Yaptığımız iyilik aslında bize kötülüktür bazen, o yüzden kalbinizin sesine kulak vermeden önce elinizi kendi kalbinize koyun ve son bir defa düşünün en fazla ne olabilir?