#Fantastik kurgu ~Enç'in küçük Güzin' i, Eylül.~ "İçindeki kucağıma gelip beni sakinleştirme isteğin çok normal. Çünkü şu an buna ihtiyacım var. Aramızdaki bağ güçlü olsa ve bu bağı kabul etsen bunu sorgulamaz, yapardın." Yan çifter barındırıyor :* 02.19

Dev adamın, nazlı kadınının hikayesi... "Satır içi yorum yapan okuyucular istiyorum canlarım, ona göre başlayın" °•°•°•°•°• Arkamı dönmemle ödüm patladı. Çağın abi dibime kadar girmiş bana bakıyordu, hafif gülümsemesiyle. "Ödümü kopardın Çağın abi" dedim başparmağımla damağımı ittirirken. Yanıma iyice yaklaşıp elinin birini tezgâha koyarak beni tezgâhla arasında bıraktı. "Bana mı sardın sarmaları" dedi nefesini yüzüme bırakarak. Dilimi yutmuş gibi karşısında ağzım hafif açık bakakaldım. Neden bu kadar yaklaştı ki? Nefes alamıyordum. Önce korkudan, sonra şaşkınlıktan havada kalan ellerimle öylece bakıyordum. Ellerimi tutup kendine çekti. Sol elim aşağıdayken başparmağıyla avucuma daireler çiziyordu, sağ elimi kaldırıp avuç içimi kokladı. Silah tutmaktan nasırlaşmış elleri küçük ellerimi kırmaktan korkar gibi tutuyordu. Kokladığı avucuma derince bir öpücük bıraktı. Sanki karnımdan aşağıya bir şey kaydı gibi hissettim. Dudakları hala avucumdayken gözlerini bana çıkardı. O kadar derin bir özlemle baktı ki titredim. Bana bakarken parmaklarımı teker teker öptü. "Dudaklarım tenine yıllar sonra kavuştu, bir daha ayrılık istemiyor Nazlı kızım"