-Νομιζω πως μου αρέσει κάποια άλλα δεν θα έπρεπε και τσιτωνομαι κάθε φορά που την σκέφτομαι και προσπαθώ να μην της το δείξω γιατί θα ήταν λάθος. Μου λέει όλα αυτά μονομιάς και εγώ λίγο χαίρομαι αλλά λίγο στεναχωριέμαι, δεν ξέρω γιατί, έχω αυτό το δυσάρεστο αίσθημα. Αλλά πρέπει να είμαι supportive φίλη και να τον σπρώξω να κάνει κάτι σωστό μια φορά, να βρει μια σωστή επιτέλους. -Ομως δεν μπορείς να κρατάς τα αισθήματα σου για πάντα. Κάποια στιγμή πρέπει να της το πεις. Και χυλόπιτα να φας τουλάχιστον θα το βγάλεις από μέσα σου! Του είπα όσο πιο υποστηρικτικα μπορούσα. Είδα τους ώμους του να σφίγγονται, δεν γύρισε να με κοιτάξει. -Δεν μπορώ. μου είπε τελικά, δεν μπορώ να της το πω. -Γιατι όχι ρε συ; Σιγά το πράγμα, δεν θα είναι και η πρώτη φορά που θα το κάνεις έτσι και αλλιώς, είπα κάπως γρήγορα σε ερωτηματική φωνή. -Γιατι πολύ απλά δεν μπορώ, δεν θέλω! μου είπε και ακόμα να γυρίσει να με κοιτάξει -ΓΙΑΤΙ όχι; γιατί να μην θέλεις; αν σου αρέσει πρέπει να προσπαθήσεις! Έλα τώρα δεν μπορείς να το κρατήσεις πίσω για πάντα! Ποια είναι που φοβάσε τόσο να της το πεις ούτος ή άλλως; Τότε ήταν που γύρισε να

Λίνα και Άρης. Άρης και Λίνα δύο διαφορετικοί χαρακτήρες που θα αναγκαστούν να μοιραστούν το ίδιο σπίτι λόγο τον γονιών τους. Τι θα γίνει όταν μια μέρα η Λινα και ο Άρης μεθυσουν και θα περάσουν τι νυχτα μαζί Πως αντιδράσουν; Πως θα νιώθουν; *Απαγορεύεται η αντιγραφή*