უიმედობა გაჟღენთილა ძვალ-რბილში.

- from me to him.

პოეტური ქმნილება.

და ვთქვი მე: არრა არს აზრი შენის ამჟამინდელის ყოფისა, მაგრამ იშვი ხელახლა რაკიღა ჩაბღაუჭებიხარ სიცოცხლის წყაროს. იშვი არარსებობისგან, არაფრისგან. თუმცა იყოს ამოსუნთქვა შენი ესე ბოლო, უკუეთუ კვლავ ვიხილო იყო ქვასავით უსულო და კენჭივით უსუსური.

ძნელია უსმინო სიცოცხლის ღაღადს, როცა თვითონ სიკვდილის ძაძები გმოსავს.

ეფუძნება მითს პიგმალიონზე.