Draco'nun eli bacağıma değdiğinde istemsizce sınıfta duyulacak bir biçimde tuttuğum nefesi bıraktım. Mcgonagall: iyi misiniz Bayan Potter Yn: iyiyim profesör sanırım biraz boğuluyormuş gibi hissediyorum. İzninizle bahçeye çıkabilir miyim? Mcgonagall : tabiki dikkat edin kendinize Draco: izninizle profesör onu yalnız bırakmayayım arkadaşımızın başına bir şey gelmesi. Profesör bizi onaylamasıyla çıkarken Harry'nin delici bakışları bizi paramparça ediyordu... ❕smut içerir ❕argo içerir

🗝Smut içerir 🗝Bölümler birbirine bağlı

Hareketsiz,kendimi ait olmadığım bir ev,bir zaman ve kişi gibi hissediyordum.Aynı zamanda ihanetçi,ben tam bir ihanetçiydim en büyük ihanetçi hemde.Kim bana inanırdı ki bu saatten sonra? Tom? hiç zannetmiyorum. Hayatımda daha önce hiç kendimden bu kadar nefret etmedim,insanlardan nefret etmedim ya da insanlar benden bu kadar nefret etmemişti. En sevdiği yüzüklerini,giysilerini en önemlisi sevgilisini bıraktı gitti..

"çok zor,herşey çok zor..."

Draco:Biraz aptalsın Riddle. Olivia:Aptallık değil sevgi. Aptallık değildi sevgiydi.O çok güzel seviyordu.. ☆☆☆

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

Y/N: Ayrılalım diyorum anlamıyor musun ? Sen onu seviyorsun onunla ol Draco: Sende mi beni hiç sevmedin... * İlk kitabım olduğu için yazım yanlışları ve cringe yerler var, mazur görün *