Kardelen, yetimhanenin soğuk duvarları arasında dünyaya gözlerini açmıştı. Annesi orada çalışan bir hizmetliydi, fakat minicik bebeğini kucağında bir kez koklayıp sessizce bırakıp gitmişti. Ne kimse soru sordu ne de yadırgadı bu durumu; sadece titreyen o küçücük bedeni kucaklayıp büyütmeye çalıştılar. Yıllar geçti... Kardelen artık on iki yaşına basmış, masum bakışlarıyla içine kapanık ama bir o kadar da sevgi dolu, tatlı bir kız olmuştu. Çocuk ruhu, büyüyen bedeninin içinde hâlâ saklıydı. Ve işte o gün geldi... Yetimhanenin kapısından içeri giren bir aile, kalabalığın içinde onun mahcup gülüşünü fark etti. O an her şey değişti; Kardelen'in kaderi, o bakışlarla birlikte yeni bir yola doğru akmaya başladı.

Belki dedim kendi kendime, 5 yıl boyunca bu karanlık eve kendimi kapatmasaydım hayatım nasıl olurdu. Ben kimmiyim...benim adım Yalım Annem küçükken herseyi yok edensin derdi üzülürdümm sonradan ismimin anlamını öğrenince annemin bana neden böyle söyledığini anladım.Yalım ateş demekti... İnterseks bir insanım,insan dediğime bakmayın çünkü hicbir zaman insan muamelesi görmedim.Ailem doğduğum andan itibaren bende bir sorun olduğunu anlamış.Benim durumum onlar için sorundu .

"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözlerimden ayırmadan sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine. Kelimelerini özenle seçtiği o kadar belliydi ki, söyleyeceği şeyi söylemek aynı zamanda da bunu beni kırmadan yapmak için kendisini frenliyordu. "Kendinize bunu yapmayın. Size defalarca söyledim, benim hayatımda böyle bir şeye yer yok." Birkaç gündür ağlamaktan kuruyan gözlerim son cümlesiyle tekrar dolarken ona belli etmemek için başımı yere eğdim. Zorlamayacaktım, onu sevmem için onun sevgisine ihtiyacım yoktu. Ben onu, onsuz da severdim. "Anladım." dedim fısıltıyla. Eğer yüksek sesle söyleseydim ses tellerimin titrediğini anlardı. Karşısında sevgi dilenen aciz bir kız gibi durmak istemiyordum. Birini sevmek hiçbir zaman acizlik değildi. Zaaftı, her insanın tadamayacağı ama tadanın da binlerce kez şükredeceği bir duyguydu. Yaşamı boyunca bir insan için olup olabilecek en güzel zaaftı sevgi. "Başka bir şey yoksa eğer.. İyi günler." Dolu gözlerimi görmesin, bana acımasın diye başımı kaldıramadım. Yanından geçeceğim sırada kolumu tutan iri kemikli, nasırlı elleri tüm vücudumu ateşe vermiş gibi titretmişti. Sesli yutkunuşunu ve kolumdaki elinin titrediğini hissettim. Baş parmağı kolumun üzerini bilinçsizce okşarken yerde olan gözlerim kolumdaki elini buldu. Bir an için fikrini değiştirdiğini sandım ama o bunu fark ettiği gibi elini hızlıca geri çekti üzerimden. "Vazgeç.." diye mırıldandı acı çeker gibi. Sesi kısık ve pürüzlüydü. "Beni sevme. Ben ruhu olmayan, yaşamayı bilmeyen, acı hissetmeyen bir adamım. Sana acı vermek, bu hayatta isteyeceğim en son şey bile değil." 🔴 (Minimum Aksiyon/Bol Aşk)

- Sen benim lanetimsin Dudaklarımdan dökülen sözlerle yeşil gözlerimi sanki ateşten bir parça olan gözlerine diktim -Sen de benim mucizem sin...

Bu hikayede bir adamın kapısına bırakılan bebeğiyle yaşadıkları komik tatlı mutlu hüzünlü hikayesi var. DİKKAT! ! Şeker hastası olanlar okumasın aşırı tatlılık içerir.

Bir gecelik hatası , Nazlı' nın hayatının mucizesi olacaktı. Bir hata kaç kere tekrarlanırdı ? Sadece bir kere gördüğü bir adamdan hamileydi Nazlı . Neler yaşayacaktı , hayat ona ne zorluklar sunacaktı , bunların hepsinden habersizdi. Olmaması gereken bir adamdan hamile kalıp , olmaması gereken birine aşık olmuştu. Çok canı yanacak , çok ihanet tadacaktı. "Bir problem mi var hanımefendi ?" "Evet içimde minicik bir problem var." Ve bu kadarla kalmayacaktı...

Siz: Dünyanın en aptal insanı mısın bilmiyorum ama aptal olduğun gerçeğini inkar edemem. Siz: Hayatında ilk defa bir aptallığın işime yaradı. Siz: ŞAKA GİBİ SINIFTA KALDIN. Siz: İki dönem boyunca senden ayrılacağım diye ağladım ve sen sınıfta kaldın. Siz: BU TANRININ BİR İŞARETİ.

"Geçimsizim bugünlerde Kimsesizim bu yerlerde Değersizim bu ellerde Gölgesizim her gün her yerde.." Kulaklarımdan girip ruhuma sızan eşsiz melodiyi dinlerken bir kez daha yalnızlık duygusu benliğimi esir altına aldı. Acı bir tebessüm ettim, hayata karşı. Sahi neden herkese adil davranmıyordu ? Neyse, mühim değildi. Alışıyorduk ne de olsa. Hayır, alışmak zorunda kalıyorduk. 🦋 Ben kim miyim? Ben Elfida, Elfida Mila. Yaşamı boyunca hiçbir dala tutunamamış, çoğu acıya göğüs germiş bazen de acıların bıraktığı enkazın altında kalmış bir kız çocuğuydum. Yaralı ruhumun sevgi dolu eller tarafından birer birer sarıldığı, zamanla hayata karşı duvarlarımın yıkıldığı hikâyeme hoş geldiniz..

İki acılı yürek aşkın sınavından geçebilecek mi? Göl serisi-1 , Göl serisi-2 farklı hikaye ve karakterlerden oluşuyor. Batmak üzere olan bir şirketin başına geçtiğinde işinin kolay olmayacağını biliyordu. Ama bu kadar zor olacağını da tahmin etmemişti. Adım attığı bütün yollarda önüne bir sürü engeller çıkıyordu. Yinede savaşmadan yenilgiyi kabul etmeyecekti. Çünkü babasının ölmeden önceki sözleri kendisine başka bir yol bırakmıyordu. Bir umut sığındı şirkete ortak aramaya. Görüştüğü herkesten olumsuz yanıtı aldıkça çaresizlik omuzlarında yük oldu. Her seferinde bu son dedi. Borçların karşılığında Gürhan holding'in sahibine hisselerinin yarısı için teklif götürdü. Bu sefer neden bilinmez içinden olacak ümidi boy vermişti. Taki adının Yağmur olduğunu öğrendiği fırsatçı bir kadın tarafından tehdit edilene kadar. "Ortaklığı istiyorsanız benimle evlenmek zorundasınız." ( Bu hikayede siz nasıl kararlar alırdınız. Yorumlarınızı bekliyorum.) Not: Eğer hikayemi beğenirseniz bölümlerin altına atacağınız yıldızlarla destek olursanız sevinirim.

Yanlız bir adam düşünün. İşkolik, kaba, sert, iri yarı. Öyle ki insanlar onun gözlerine bakmaya korkarken bir anda hayatına giren minicik bir bedenin bu adamı bir kediye dönüştüreceğini kim bilebirdi ki? ○○○○○○○○○○○○○○○ Kucağındaki minik kızına baktı içine dolan sevgiyle. "Babasının güneşi, güzeli. İyiki geldin babam. İyki girdin hayatıma. Mis kokulum.." ○○○○○○○○○○○○○○○